رابطه جنسی در دوران عقد
روابط جنسی همسران در دوران عقد چگونه است؟
بعد از خوانده شدن صیغه عقد، دختر و پسر، با یکدیگر زن و شوهر می‌شوند و از نظر شرع و قانون همه آثار ازدواج را دارا می‌شوند. مرد در این زمان حق هرگونه لذت جنسیِ حلال از همسرش را دارد؛ ولی مرسوم است که نزدیکی (مقاربت جنسی) را تا شب عروسی به تأخیر می‌اندازند؛ رعایت این رسم بهتر دانسته شده است.[۱]
اگر در صیغه ازدواج موقت شرط کنند که بعضی از بهره‌گیری‌های جنسی مانند آمیزش جنسی را نداشته باشند، مرد فقط می‌تواند در محدوده مورد توافق بهره جنسی ببرد. هرگاه زن به آمیزش رضایت داد، مرد می‌تواند با او نزدیکی کند.[۲]
دوران عقد فرصت مناسبی است که دختر و پسر روحیات یکدیگر را بهتر بشناسند و اگر به مشکلی برخورده و زندگی با طرف دیگر را به مصلحت ندانستند، جدایی آن‌ها آسان‌تر از زمانی است که زندگی مشترک را شروع کرده‌اند؛ زیرا بکارت همسر در دروان عقد از میان نرفته و آسیب‌های جدایی کمتر خواهد بود.[۳]
با توجه به نیکو ندانستن ازاله بکارت در دوران عقد در برخی فرهنگ‌های دیگر، بهتر است در دوران عقد نزدیکی انجام نشود. این عمل در صورت اطلاع بستگان، ممکن است باعث ایجاد ناراحتی و اختلاف شود.[۴]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل وابسته به مؤسسه انتشارات امیر کبیر، چاپ هشتم، ۱۳۸۳، ص۲۲۳.
- ↑ امام خمینی، سید روح‌الله، توضیح المسائل المحشی، ج۲، ص ۴۸۲.
- ↑ بستان، حسین، اسلام و جامعه‌شناسی خانواده، پژوهشکده حوزه و دانشگاه، چاپ اول، ۱۳۸۳، ص۴۹،
- ↑ امینی، ابراهیم، انتخاب همسر، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل وابسته به مؤسسه انتشارات امیر کبیر، چاپ هشتم، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۱۱۱.