حکم حسادت در قلب

نسخهٔ تاریخ ‏۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۴۱ توسط A.ahmadi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
سؤال

آیا حسادتی که فقط در دل انسان است گناه محسوب می‌شود؟

در حدیث رفع القلم که از پیامبر(ص) روایت شده، مؤاخذهٔ نُه چیز از امت او برداشته شده است. یکی از آن نه چیز، حسادتی است که با دست یا زبان ظاهر نشود.

بنابراین، حسادت

پس حسادت به خودی خود، تا زمانی که منشأ اثر نباشد و هیچ تأثیری به فکر و قلب خویش و عکس العمل سوئی بر علیه کسی که به او حسادت ورزیده نداشته باشد و فقط در ذهن خطور کرده باشد، این گناه محسوب نمی‌شود؛ چرا که موجب ضرر و ناراحتی برای کسی نشده است.

اما باید توجه داشت که وسوسه‌های نفس و شیطان خیلی فریبنده است و این خود زمینه را برای گناه فراهم می‌آورد؛ لذا باید مواظبت کرد و از همان ابتدا جلوی آن را گرفت؛ لذا امام خمینی (ره) می‌فرمایند: امثال این احادیث نباید مانع از مبارزه با «حسد» شود، چون کم اتفاق می‌افتد که حسد در نفس پیدا شود ولی تولید فساد و گناه نکند، چون حسد ایمان را می‌خورد.[۱]

منابع

  1. امام خمینی، اربعین حدیث، ص۱۱۲.