برزخ متصل و برزخ منفصل

نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۲ توسط MohammadSadeghFahimi (بحث | مشارکت‌ها) (اصلاح ارقام)
سؤال

برزخ متصل و منفصل چیست؟

علما و اندیشمندانی که برزخ را پذیرفته‌اند، از سه جنبه و سه قاب در رابطه با آن گفتگو کردند. یکی از لحاظ دینی است و دیگری از لحاظ فلسفی و سومی از لحاظ عرفانی. صاحب‌نظران ديني، قائل هستند که کلمه برزخ در قرآن كريم، به معناي حدّفاصل دو چيز بكار رفته است. قرآن کریم در این رابطه فرموده است:

يعني دو درياي آب شور و شيرين در كنار هم قرار دارند و يك حد فاصلي بين آن دو است طوري كه يكي در ديگري نفوذ نمي كند، اما در سوره مومنون آيه ي 100 همين کلمه برزخ بکار رفته و منظور عالم پس از مرگ است تا قيامت در آن جا خداوند مي فرمايد: «و من ورائهم برزخ الي يوم يبعثون» يعني پشت سر آنان برزخي است تا روزي که برانگيخته شوند. در روايات متعددي هم آمده كه بين اين جهان مادي و زمانيكه قيامت كبري بوجود مي آيد، برزخ است و انسانها بعد از مرگ به آنجا منتقل مي شوند و مؤمنين در آنجا خوش و خرم هستند و كافرين معذّب[1] و بعد از قيامت كبري، حسابرسي انسانها شروع مي شود و عده اي به جهنم و عده اي به بهشت خواهند رفت.


عالم اسمای الهی و عالم ماده، دو عالم (مجرّد و مثال) قرار دارند، از عالم مثال، گاهی به برزخ نزولی، برزخ منفصل یا مثال منفصل تعبیر می‌کنند.[۱]

در وجودِ انسان نیز، سه عالم مانند تجرد، مثال و ماده به نام عقل، خیال و بدن خاکی متصور است. خیال را برزخ متصل گویند، چون میان بدن خاکی و عقل مجرّد قرار گرفته است. خیال آدمی مانند عالم مثال، ماده نیست؛ ولی آثار ماده، مانند: رنگ، بو و اشکال آن را دارد؛ از این رو او را مثال خوانند.[۲]نفس آدمی که کاملاً مجرّد است، در برابر عالم تجرّد قرار دارد.

نتیجه اینکه، عالم میانی در جهان هستی به مثال، خیال و برزخ نام گذاری شده و خیال انسانی نیز به مثال، خیال و برزخ نامیده شده است. برای این که میان این دو حقیقت در نام گذاری نیز تفاوتی باشد، از عالم مثال به مثالِ منفصل، خیال منفصل یا برزخ منفصل تعبیر می‌کنند. به این دلیل منفصل نامیده شده است که این عالم، مستقل و جدای از موجود دیگر است و در تحقق خود نیازمند تخیّل کننده و تصویر کننده ای نیست؛ قائم به خود است و از «نفوس جزئیهٔ متخیله»، بی‌نیاز است یا اینکه از جسم و قوهٔ مادی انسانی جداست.[۳]

از خیال انسانی، به خیال متصل، مثال متصل و برزخ متصل تعبیر کرده‌اند. علت نام گذاری به متصل این است که این خیال و برزخ، حقیقت مستقل ندارد؛ بلکه همواره با وجود خیال کننده موجود است. از این رو برزخ مقیّد و قوی خیال نیز نامیده شده است.[۴]

آنچه انسان در خواب دیده است را نیز مثال منفصل گویند؛ چون روح و قوهٔ خیال، در واقع جدای از بدن سیر می‌کند.[۵]

سخن آخر: برزخ متصل که همان صورت‌های موجود در خیال آدمی است، به برزخی که در بحث معاد مطرح است ربطی ندارد. اگر از این مرحله به برزخ یاد کرده‌اند، فقط به دلیل اشتراک در لفظِ برزخ است؛ یعنی میان بدن خاکی و عقل انسانی واقع شده است.

برزخ منفصل ـ همان موجودات و صورت‌های نورانی که آثار مادی دارند، مورد بحث معاد می‌شود که ارواح انسان‌ها در قالب‌های مثالی لطیف، در آنجا به سر می‌برند.

در حقیقت، خیالِ متّصل پس از مرگ که همان قوای متخیّله است، به خیال منفصل می‌پیوندد. باید دانست که مراد از خیال، موجودات حقیقی هستند که از موجودات عالم ماده قوی ترند؛ زیرا محدودیتی ندارند. پس این گونه نیست که مراد از خیال، معنای فارسی آن یعنی اشیای موهوم و غیر واقعی باشد. این اشتباه ناشی از اشتراک لفظی است.[۶]

منابع

  1. جلال الدین آشتیانی، شرح زاد المسافر، ص۴۲۷; و یحیی یثربی، عرفان نظری، ج۷، ص۳۴۳.
  2. معادشناسی، ج۲، ص۱۹۵–۱۹۷.
  3. مهدی احمدی، عالم برزخ، ص۸۰.
  4. شرح زاد المسافر، ص۲۲۷; و محمد باقر شریعتی، معاد در نگاه عقل و دین، ص۳۲۸–۳۳۰.
  5. عالم برزخ، ص۸۱.
  6. معادشناسی، ج۲، ص۱۸۶.