دعا برای گشایش کارها

نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۱ توسط Fabbasi (بحث | مشارکت‌ها) (اصلاح ارقام)
سؤال

لطفاً دعایی که باعث گشایش در کارهای روزمره می‌شود را معرفی کنید.

درگاه‌ها
کرونا و بلایا.png


انسان اگر مشکلی خاصی داشته باشد؛ می‌تواند به دعاهای همان موارد خاص مراجعه کند. به عنوان مثال اگر انسان به کسی بدهکار است، دعای ادای قرض را بخواند. اگر گم‌شده‌ای دارد، دعای پیدا شدنِ گم شده را بخواند و … .[۱]

علاوه بر این، به صورت کلی برای رفع مشکلات، دعاهایی ذکر شده است:

۱. نماز رفع سختی: امام صادق(ع) می‌فرماید: چون کارها بر تو دشوار شود، در ابتدای ظهر ، دو رکعت نماز بگذار و در رکعت اول حمد و توحید را بخوان و سپس ﴿إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا را تا ﴿وَ يَنْصُرَكَ اللَّهُ نَصْراً عَزِيزاً[۲] قرائت کن. در رکعت دوّم سوره فاتحه و اخلاص و الم نشرح لک صدرک را بخوان.[۳]

۲. ذکر دعاهایی که برای برآوردن حوائج دنیا و آخرت مفید است:

  • امام صادق(ع) می‌فرماید: بگو: «قُلِ اللَّهُمَ‏ اجْعَلْنِي‏ أَخْشَاكَ‏ كَأَنِّي أَرَاكَ وَ أَسْعِدْنِي بِتَقْوَاكَ وَ لَا تُشْقِنِي بِنَشْطِي لِمَعَاصِيكَ وَ خِرْ لِي فِي قَضَائِكَ وَ بَارِكْ لِي فِي‏ قَدَرِكَ حَتَّى لَا أُحِبَّ تَأْخِيرَ مَا عَجَّلْتَ وَ لَا تَعْجِيلَ مَا أَخَّرْتَ وَ اجْعَلْ غِنَايَ فِي نَفْسِي وَ مَتِّعْنِي بِسَمْعِي وَ بَصَرِي وَ اجْعَلْهُمَا الْوَارِثَيْنِ مِنِّي وَ انْصُرْنِي عَلَى مَنْ ظَلَمَنِي وَ أَرِنِي فِيهِ قُدْرَتَكَ يَا رَبِّ وَ أَقِرَّ بِذَلِكَ عَيْنِي»[۴]
  • از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود برای برآورده شدن حوائج دنیا و آخرت بگو: «اللَّهُمَ‏ أَعِنِّي‏ عَلَى‏ هَوْلِ‏ يَوْمِ‏ الْقِيَامَه وَ أَخْرِجْنِي مِنَ الدُّنْيَا سَالِماً وَ زَوِّجْنِي مِنَ الْحُورِ الْعِينِ وَ اكْفِنِي مَئُونَتِي وَ مَئُونَه عِيَالِي وَ مَئُونَه النَّاسِ‏ وَ ﴿أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبادِكَ الصَّالِحِينَ(نمل:۱۹)»[۵]


منابع

  1. قمی، عباس، مفاتیح الجنان، قم، انتشارات مطبوعات دینی، چاپ سوّم، ۱۳۷۹ش، ص۳۶۸ و ۸۰۸.
  2. سوره فتح، آیه ۱ تا ۳.
  3. طبرسى، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق، قم، الشریف الرضی، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ ق / ۱۳۷۰ ش، ص۳۳۲.
  4. كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۵۷۷، حدیث۱.
  5. كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۵۷۸، حدیث۲.