اهل‌سنت و زیارت امام رضا(ع)
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
آیا اهل‌سنت هم به زیارت امام رضا(ع) می‌رفته‌اند؟
امام رضا(ع) و ایران
امام رضا(ع) تنها امام شیعیان دانسته شده که در کشور اسلامی ایران مدفون شده است.[۱] دفن امام رضا(ع) در ایران در نتیجه هجرت او از مدینه به مرو بوده است. هجرت امام رضا(ع) از مدینه به مرو به‌دستور و اجبار مأمون عباسی، که به ماجرای ولایت‌عهدی امام رضا(ع) از سوی مأمون انجامید، یکی از مسائل بحث‌برانگیز تاریخ اسلام[۲] و مهم‌ترین دوره زندگی امام رضا(ع)[۳] تلقی شده است. گفته شده که هجرت امام رضا(ع) از مدینه به مرو، علاوه بر تأثیر سیاسی که در رابطه با پذیرش ولایت‌عهدی از سوی امام رضا(ع) داشته، تأثیر قابل توجهی در روند تشیع در ایران داشته است.[۴]
هجرت امام رضا(ع) به ایران و وجود حرم او در آنجا از همان ابتدا منشأ خیر و برکت برای مسلمانان ایرانی دانسته شده است. گفته شده که امروزه آرزوی هر مسلمان شیعه ایرانی آن است که سالی یکبار یا حتی بیشتر به زیارت مرقد امام رضا(ع) مشرف شود.[۵] این علاقه به امام رضا(ع) و زیارت حرم او مخصوص شیعیان دانسته نشده و گفته شده که عالمان و مردمان سنی‌مذهب نیز احترام بسیاری برای امام رضا(ع) قائل بوده‌اند و به زیارت حرم آن حضرت می‌رفته‌اند.[۶]
اهل‌سنت و نقل روایاتی درباره ثواب زیارت امام رضا(ع)
عالمان و محدثان اهل‌سنت در آثار خود روایاتی درباره ثواب زیارت امام رضا(ع) نقل کرده‌اند؛ از جمله این روایات، روایتی است که از حاکم نیشابوری، محدث برجسته و مشهور اهل‌سنت در قرن چهارم قمری، نقل شده است. او این روایت را با اسناد خود از امام باقر(ع) و او از پدرانش از امام علی(ع) و امام(ع) از پیامبر(ص) نقل کرده است: «سَتُدْفَنُ بَضْعَةُ مِنِّي بِأَرْضِ خُرَاسَانَ مَا زَارَهَا مکروب الَّا نَفَّسَ اللَّهُ کربته وَ لَا مُذْنِبُ الَّا غَفَرَ اللَّهُ ذُنُوبَهُ؛ پارهای از تن من در سرزمين خراسان دفن میشود که هيچ گرفتاری او را زيارت نمی‌کند، جز اينکه خداوند پريشانی را از او میزدايد و هيچ گنه‌کاری به زيارت او نائل نمیشود، مگر آن که خداوند گناهانش را میآمرزد».[۷]
تیتر۳
منابع
- ↑ جعفریان، رسول، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، تهران، نشر علم، ۱۳۹۰ش، ص۵۶۱.
- ↑ الدوری، عبدالعزیز، العصر العباسی الاول، بیروت، دار الطلیعه، ۱۹۹۷م، ص۱۶۱.
- ↑ جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۵۲۴.
- ↑ جعفریان، رسول، اطلس شیعه، تهران، انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، ۱۳۸۷ش، ص۹۵.
- ↑ جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۵۶۱.
- ↑ جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۵۶۱.
- ↑ حموی جوینی، ابراهیم بن محمد، فرائد السمطین، تحقیق، بیروت، مؤسسة المحمودی، ۱۳۹۸ق، ج۲، ص۱۹۰.