آیه صلح
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
آیه صلح کدام آیه است و تفسیر آن چیست؟
...
مشخصات آیه | |
---|---|
واقع در سوره | انفال |
شماره آیه | ۶۱ |
جزء | ۱۰ |
اطلاعات محتوایی | |
مکان نزول | مدینه |
موضوع | صلح با کفار |
آیات مرتبط | آیه ۹۰ سوره نساء |
شناخت آیه
میگوید «اگر آنها تمایل به صلح نشان دادند تو نیز دست آنها را عقب نزن و تمایل نشان ده. از آنجا که به هنگام امضای پیمان صلح غالبا افراد گرفتار تردیدها و دو دلیها میشوند به پیامبر دستور میدهد در قبول پیشنهاد صلح تردیدی به خود راه مده و چنانچه شرائط آن منطقی و عاقلانه و عادلانه باشد آن را بپذیر» و بر خدا توکل کن زیرا خداوند هم گفتگوهای شما را میشنود و هم از نیات شما آگاه است.[۱]
اگر دشمن به صلح و روش مسالمتآمیز رغبت کرد تو نیز به آن متمایل شو و به خدا توکل کن و مترس از اینکه مبادا اموری پشت پرده باشد و تو را غافلگیر کند و تو به خاطر نداشتن آمادگی نتوانی مقاومت کنی، چون خدای تعالی شنوا و دانا است. و هیچ امری او را غافلگیر نکرده و هیچ نقشهای او را عاجز نمیسازد، بلکه او تو را یاری نموده و کفایت میکند.[۲]
حضرت علی علیه السلام به مالک اشتر مینویسد.[۳] صلح پیشنهادی دشمن را رد مکن، ولی پس از صلح هوشیار باش و از نیرنگ دشمن برحذر باش، چون گاهی نزدیکی دشمن، برای غافلگیر کردن است![۴]
اسلام، جنگطلب نیست. از موضع قدرت، سوء استفاده نکنید. در پذیرش صلح، هم احتمال خطر و توطئه است، هم زخم زبان برخی دوستان، ولی باید بر خدا توکّل کرد.[۵]
متن و ترجمه آیه
﴿ | وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ
و اگر به صلح گراییدند، تو [نیز] بدان گرای و بر خدا توکل نما که او شنوای داناست. انفال:۶۱ |
﴾ |
صلح با کفار
اين آيه در رابطه با آيه 190 از سوره بقره و آيه 90 از سوره نساء مىرساند كه اسلام جنگ را و لو با كفار يك مسئله ابتدايى نمىداند و حتى المقدور سعى دارد كه جنگ واقع نشود، ظهور اين آيه در آنست كه: كفّار و مشركان اگر پيشنهاد صلح و سازش كنند و در دين خود بمانند و پيمان عدم تعرض ببندند، لازم است آن را قبول كرد.[۶]
گويند: اين آيه با آيه فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ توبه/ 5 منسوخ است، اين درست نيست، آيه توبه درباره كفارى است كه به فكر مسالمت نيستند كه درباره آنها آمده: أَ لا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ ... و اينكه گفتهاند كه با آيه قاتِلُوا الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ ... توبه/ 29 نسخ شده است قابل قبول نيست بلكه آيه اعراف حاكم بر آنست.[۷] این آیه منسوخ نیست.[۸]
منابع
- ↑ تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج7، ص: 230
- ↑ المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج9، ص: 117
- ↑ (1). نهجالبلاغه، نامه 53.
- ↑ قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج3، ص: 348.
- ↑ قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج3، ص: 348.
- ↑ تفسير احسن الحديث، ج4، ص: ۱۵۹ و ۱۶۰.
- ↑ قرشى بنابى، علىاكبر، تفسير احسن الحديث، تهران، بنياد بعثت، ۱۳۷۵ش، ج4، ص: ۱۶۰.
- ↑ طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البيان في تفسير القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش، ج4، ص: 853