دعای طول عمر
 | این مقاله هماکنون به دست fabbasi در حال ویرایش است. |
برای طولانی شدن عمر چه دعایی باید خوانده شود؟
دعای طول عمر یکی از دعاهایی است که سید بن طاووس آن را از تعقیبات مهم بعد از نمازهای واجب دانسته است. این دعا را امام صادق(ع) به یکی از مؤمنان یاد داده است که بعد از نماز بخواند.
متن دعا
جمیل بن درّاج گوید: مردی به امام صادق(ع) گفت: آقای من! سنّم زیاد شده و بستگانم مرده‌اند و می‌ترسم که مرگ مرا دریابد و کسی را ندارم که با او انس بگیرم و همنشین شوم. حضرت فرمود: کسانی که از لحاظ نسبی و سببی به تو نزدیک‌ترند، برادران مؤمنت هستند و انس تو به آنان از انست به بستگانت بهتر است. با وجود این بر تو باد که این دعا را در تعقیب هر نماز واجب بگویی.
سپس فرمود: (بعد از خواندن دعا) اگر خواستی دوستانت را یکایک نام ببر. یا به صورت جداگانه یا مجموعاً آن‌ها را نام ببر.
آن مرد می‌گوید: به خدا سوگند، آن قدر زنده ماندم تا اینکه از زندگانی خسته و رنجور شدم.
ابو محمّد هارون بن موسی راوی این دعا می‌گوید: محمّد بن حسن بن شمون بصری پیوسته این دعا را می‌خواند و صد و بیست و هشت سال همراه با آسایش زندگانی کرد تا اینکه از زندگانی خسته شد و این دعا را ترک کرد و از دنیا رفت.[۱]
سند دعا
سند دعا به خاطر نیامدن نام محمد بن یعقوب عجلی کسائی در کتب رجال؛[۲] مذموم[۳] و مجهول بودن جعفر بن محمد بن حکیم ضعیف است.[۴] هر چند ابو محمد هارون بن موسی؛[۵] علی بن الحسن بن فضال[۶] و جمیل بن دراج[۷] از راویان این دعا ثقه هستند.
جایگاه و محتوای دعا
سید بن طاووس دعای طول عمر را یکی از تعقیبات مهم نماز دانسته است.[۸]
دعای طول عمر با صلوات بر محمد و آل او شروع می‌شود. از فضل و کرم خدا به مؤمن خبر می‌دهد که خدا درگرفتن روح مؤمن دو دل می‌شود چون خدا نمی‌خواهد مؤمن را ناراحت ببیند. تعجیل فرج ولی خدا و پیروزیش از خدا در خواست می‌شود و در پایان از خدا خواسته می‌شود که بر خود و بر دوستان بدی‌ای نرسد.
متن و ترجمه دعای طول عمر
| متن | ترجمه |
|---|---|
| اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اللَّهُمَّ | خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست. |
| إِنَّ الصَّادِقَ قَالَ إِنَّکَ قُلْتَ مَا تَرَدَّدْتُ فِی شَیْءٍ أَنَا فَاعِلُهُ کَتَرَدُّدِی فِی قَبْضِ رُوحِ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ یَکْرَهُ الْمَوْتَ وَ أَکْرَهُ مَسَاءَتَهُ | خدایا براستی که حضرت صادق فرمود که تو فرموده‌ای من در هیچ کاری بسان تردّد و دودلی‌ای که درگرفتن روح بنده مؤمن دارم، دو دلی ندارم، او از مرگ بدش می‌آید و من از بدی رساندن به او بدم می‌آید. |
| اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَه وَ النَّصْرَ | خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست و در فرج و تندرستی و پیروزی ولیّ‌ات تعجیل فرما |
| وَ لَا تَسُؤْنِی فِی نَفْسِی وَ لَا فِی أَحَدٍ مِنْ أَحِبَّتِی[۹] | و به من و هیچ‌کدام از دوستانم بدی مرسان. |
منابع
- ↑ ابن طاووس، علی بن موسی، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، ص۱۶۷.
- ↑ نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، فرزند مؤلف، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۵۷.
- ↑ کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفه الرجال، قم، مؤسسه آل البیت لإحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۲۲.
- ↑ تفرشی، مصطفی بن حسین، نقد الرجال، قم، مؤسسه آل البیت لإحیاء التراث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۳۵۷. کاظمی، عبدالنبی، تکمله الرجال، قم، أنوار الهدی، چاپ اول، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۳۴۳.
- ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۴۳۹. حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامه الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۱۰۸.
- ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۲۵۷. طوسی، محمد بن حسن، فهرست کتب الشیعه و أصولهم و أسماء المصنفین و أصحاب الأصول، قم، مکتبه المحقق الطباطبائی، چاپ اول، ۱۴۲۰ق، ص۲۷۲.
- ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۱۲۶. طوسی، محمد بن حسن، فهرست کتب الشیعه و أصولهم و أسماء المصنفین و أصحاب الأصول، قم، مکتبه المحقق الطباطبائی، چاپ اول، ۱۴۲۰ق، ص۱۱۴.
- ↑ ابن طاووس، علی بن موسی، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، ص۱۶۷.
- ↑ ابن طاووس، علی بن موسی، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، ص۱۶۷.