دعای «یا محسن قد اتاک المسیء»

نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۳ توسط Fabbasi (بحث | مشارکت‌ها) (قسمتی که می‌گوید خواندن این دعا بعد از تکبیره الاحرام جایز است را حذف کردم زیرا وقتی روایت تصریح به خواندن آن قبل ازتکبیره الاحرام دارد. نباید به بیشتر از آن سرایت داده شود.)
سؤال

دعای یا محسن قد اتاک المسیء، چه زمانی خوانده می‌شود؟

درگاه‌ها
واژه-ها.png


یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ الْمُسیء… (ای خداوند نیکوکار، بنده گنهکار به نزدت آمده)، دعایی که خواندن آن پیش از تکبیرة الاحرامِ نماز سفارش شده و در منابع دعایی از امام علی(ع) نقل شده است.

از امام حسن(ع) نقل شده، وقتی به در مسجد می‌رسید، پس از اینکه می‌گفت: «خدایا میهمان تو به در خانه‌ات رسیده»، دعای یا محسن قد اتاک المسیء را می‌خواند.

متن دعا

پیش از آغاز نماز

از امام علی(ع) نقل شده که به یارانش دستور داد پیش از تکبیرةالاحرامِ نماز دعای «یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ الْمُسیء» را بخوانند. بر اساس این حدیث، پس از اینکه انسان این دعا را می‌خواند، خداوند می‌گوید «ای ملائکه من، گواهی دهید که من از او گذشتم».[۲] منابع دعایی[۳] و رساله‌های فقهی[۴] به خواندن این دعا پیش از تکبیره الاحرام نماز اشاره کرده‌اند.

برخی مراجع تقلید معاصر مانند امام خمینی،[۵] آیت الله سیستانی[۴] و آیت‌الله وحید خراسانی[۶] به مستحب بودن این دعا پیش از نماز، اذعان کرده‌اند.

موارد دیگر

امام حسن(ع) وقتی به در مسجد می‌رسید، سرش را بالا آورده و پس از آنکه می‌گفت «خدایا میهمان تو به در خانه‌ات رسیده» دعای یا محسن قد اتاک المسیء را می‌خواند.[۷]

منابع

  1. شیخ طوسی، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۱، ص۳۰، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، ۱۴۱۱ق.
  2. سید بن طاووس، فلاح السائل و نجاح المسائل، ص۱۵۵، قم، بوستان کتاب، ۱۴۰۶ق.
  3. شیخ طوسی، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج۱، ص۳۰، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، ۱۴۱۱ق.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ امام خمینی، سید روح‌الله، توضیح المسائل (محشّی)، ج۱، ص ۵۳۵–۵۳۶، گردآوری سید محمدحسین بنی‌هاشمی خمینی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۲۴ق.
  5. امام خمینی، سید روح‌الله، توضیح المسائل، ص۲۱۱، تحقیق و تصحیح مسلم قلی‌پور گیلانی، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، قم، ۱۴۲۶ق.
  6. وحید خراسانی، حسین، توضیح المسائل، ص۱۹۱، انتشارات مدرسه امام باقر(ع)، قم، چاپ نهم، ۱۴۲۸ق.
  7. ابن شهرآشوب مازندرانی، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب(ع)، ج۴، ص۱۴، قم، انتشارات علامه، ۱۳۷۹ق.