معنای رمضان
سؤال
رمضان به چه معناست؟
رمضان در اصطلاح مسلمانان نام ماه نهم از ماه‌های هجری قمری است که در این ماه هر ساله به دستور خداوند روزه می‌گیرند. رمضان در لغت از ماده «رَمْض» به معنای سوزاندن است.[۱] رمضان به‌شدت گرما و تابش آفتاب بر رمل (شن) هم معنا شده است.[۲]
در متون حدیثی معانی مختلفی برای رمضان نقل شده است:
- از پیامبر اسلام(ص) نقل شده که ماه رمضان را رمضان نامیده‌اند؛ زیرا در این ماه گناهان انسان سوزانده می‌شود.[۳]
- از رسول خدا(ص) نقل شده که رمضان اسمی از اسماء خداوند است.[۴]
- از امام صادق(ع) نقل شده که رمضان ماه خوبی است؛ این ماه در زمان رسول الله(ص) ماه پر برکت نامیده شد.[۵]
در فرهنگ اسلامی رمضان جایگاه خاصی دارد و مورد توجه فرقه‌های مختلف اسلامی است. معصومان(ع) و بزرگان دین اهمیت خاصی برای آن قائل بودند. آنان این ماه را ماه رحمت، برکت، مغفرت و میهمانی خداوند خوانده‌اند.[۶] رمضان ماه نزول قرآن بر رسول خدا(ص)[۷] و بهار قرآن خوانده شده است. از امام محمد باقر(ع) نقل شده که برای هر چیزی بهاری است و بهار قرآن ماه رمضان است.[۸]
منابع
- ↑ قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مؤسسۀ فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ۱۳۹۱ش، ج۱، ص۳۷۰.
- ↑ المجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۵۵، ص۳۴۱.
- ↑ المحمدی الری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، قم، موسسة دارالحدیث العلمیة و الثقافیة، مرکز للطباعة والنشر، ۱۴۳۷ق، ج۴، ص۱۷۶.
- ↑ الحر العاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، تحقیق عبدالرحيم الربانی الشيرازی، بیروت، دار احياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۲۳۲.
- ↑ الحر العاملی، وسائل الشیعه، ج۷، ص۲۵۹.
- ↑ الصدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران نشر کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۹۳.
- ↑ سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۸۵.
- ↑ الحر العاملی، وسائل الشیعه، ج۷، ص۲۱۸.