فایده صلوات بر پیامبر(ص)
فایده صلوات برای پیامبر و خاندان او چیست در حالی که آنها به درود و صلوات ما نیاز ندارند؟
از دیدگاه قرآن و جهان بینی الهی، خداوند کمال مطلق است و همه انسان‌ها در مسیر تکامل می‌باشند.[۱]
مفهوم صلوات، تقاضای رحمت پروردگار برای محمد و آل محمد است. درود و صلوات فرستادن در حقیقت تقاضای مقام بالا و والاتر برای آن بزرگواران است؛ چه آن‌که ایشان در این مراتب، لحظه به لحظه در حال سیر و حرکت تکاملی می‌باشند. همان گونه که خود پیامبر می‌فرمود: «ربّ زدنی علما؛ خدایا علم مرا بیشتر کن» و در آیه ۷۶ سوره مریم آمده است که خداوند هدایت هدایت یافتگان را افزون می‌کند.[۲]
فواید برای فرستندگان صلوات
در سوره احزاب آمده است: ﴿خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر او درود بفرستید و سلام گویید و کاملاً تسلیم (فرمان او) باشید.﴾(احزاب:۵۶) صلوات فرستادن علاوه بر اینکه موجب تکامل پیامبر و اهل‌بیت می‌شود، برای فردی که صلوات می‌فرستد نیز فواید بسیار دارد:
- ملائکه برای فرستنده صلوات، صلوات می‌فرستند و برای او استغفار می‌کنند. * سبب قرب به حق تعالی می‌گردد. * موجب رضای حق تعالی می‌گردد. * موجب قرب به حضرت رسالت(ص) می‌گردد. * موجب شناخت آن حضرت می‌شود. * موجب کفاره گناهان می‌شود. * موجب استجابت دعا می‌شود. * موجب دفع نفاق می‌شود. * موجب درود و صلوات فرستادن جمیع خلایق بر صلوات فرستنده می‌شود. * موجب پاکیزه شدن اعمال می‌گردد. * موجب عافیت می‌گردد. * موجب نزول رحمت پروردگار می‌شود. * سبب طیب مجالس می‌شود. * موجب سنگینی میزان حسنات می‌گردد.[۳]
مطالعه بیشتر
۱. میرتقی، محمدعلی، جایگاه عظیم صلوات در عرش، تهران، نشر سبحان، ۱۳۸۰.
۲. عزیز، عباس، آثار و برکات صلوات در دنیا، برزخ و قیامت، قم، صلاه، ۱۳۷۹.
۳. طه باستانی، محمد، بهترین کلام در احکام و فضیلت صلوات، سنندج، امیرصادق تبریزی، ۱۳۷۷.
منابع
- ↑ مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن، تهران، انتشارات صدرا، چاپ پنجم، ۱۳۷۰، ج۱ و ۲، ص۱۱۵.
- ↑ مطهری، مرتضی، انسان کامل، تهران، انتشارات صدرا، چاپ یازدهم، ۱۳۷۳، ص۳۴۶، و مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ بیست و پنجم، ۱۳۶۹، ج۱، ص۴۷، و جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، قم، مرکز نشر اسراء، ۱۳۸۱، ص۸۹.
- ↑ الحسینی اردکانی، احمد بن محمد، شرح و فضایل صلوات، تهران، انتشارات میقات، چاپ چهارم، ۱۳۷۵، ص۴۵.