اهل‌سنت و تکفیر شیعیان

سؤال

آیا مذاهب چهارگانه اهل سنت شیعه امامیه را کافر می‌دانند؟

بسیاری از عالمان اهل‌سنت، شیعیان را مسلمان می‌دانند. فقیهان اهل‌سنت معتقدند اگر کسی یکی از ضروریات اسلام را انکار کند، کافر و بیرون از دین است. بنابر این معیار، شیعه را کافر نمی‌دانند. در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان وجود دارد. آنان از راویان شیعه روایت نقل کرده‌اند. اهل‌سنت شهادت کافر در بحث‌های قضایی را نمی‌پذیرند،‌ اما در برخی فتواها، شهادت افراد شیعی، مورد پذیرش بوده است. برخی اهل‌سنت معاصر معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت است.

گروه دیگری در میان اهل‌سنت وجود دارد که شیعیان را کافر می‌داند. این گروه نیز بر دو دسته هستند: گروهی از این افراد شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند. در این رویکرد، گروهی بدون معین کردن فردی خاص مورد تکفیر قرار می‌گیرد. گوه دوم تنها برخی افراد شیعه را تکفیر می‌کنند.

معیار کفر نزد اهل‌سنت

فقیهان اهل‌سنت معتقدند اگر کسی یکی از ضروریات اسلام را انکار کند، کافر و بیرون از دین است. بنابر این معیار، شیعه نمی‌تواند از نظر مذاهب اهل‌سنت کافر باشد؛ زیرا شیعیان، اصول دین از جمله توحید، نبوت، قیامت و دستورات اصلی اسلام را انکار نمی‌کنند. اختلافات شیعه با مذاهب دیگر از موضوعات ضروری دین نبوده و انکار آن، خروج از دین نیست.[۱]

نووی از عالمان اهل‌سنت در شرح صحیح مسلم، نظر صحیح در مسئله تکفیر را چنین دانسته که هیچ‌یک از مسلمانان به خاطر گناه، تکفیر نمی‌شود و هرکس موردی از ضروریات دین اسلام را انکار کند، حکم به ارتداد و کفر او داده می‌شود.[۲] روایات فراوانی در منابع اهل سنت نیز جان، مال و آبروی افرادی که به «لا إله إلا اللّه» و «محمد رسول اللّه» اعتقاد داشته باشند را محترم دانسته و اجازه کافر دانستن آن‌ها را نداده است.[۳]

با این حال در میان کلمات علمای پیشین اهل‌سنت کمتر تصریحاتی بر مسلمان بودن شیعیان یافت می‌شود و تنها در درون مباحث علمی می‌توان به نظرات آن‌ها پی برد. در کلمات عالمان معاصر اهل‌سنت، تصریح به مسلمان بودن شیعیان بیشتر قابل مشاهده است. از جمله این افراد می‌توان به جاد الحق، مفتی و وزیر اوقاف مصر[۴] حسن البنا، بنیانگذار اخوان‌المسلمین[۵] اشاره کرد که به مسلمان بودن شیعه تصریح کرده‌اند.

فرقه‌ای اسلامی دانستن شیعه در میان اهل‌سنت

براساس گفته سرجانی در کتاب «الشیعه نضال ام ضلال» بیشتر عالمان اهل‌سنت معتقدند که شیعیان دوازده امامی مسلمان هستند[۶]در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان آورده شده است:

  • محدثان اهل‌سنت در کتاب‌های حدیثی خود، از راویان شیعه، حدیث نقل کرده‌اند. همچنین در آثار رجالی اهل‌سنت، به موارد متعددی بر می‌خوریم که در شرح حال یک راوی، وی را شیعی توصیف کرده و او را مثال ثقه دانسته‌اند.[۷]
  • اهل‌سنت اعتقاد دارند که شهادت کافر پذیرفته نیست. افرادی مانند ابویوسف قاضی[۸] و شافعی[۹] شهادت شیعیان را پذیرفته‌اند و این بدین بوده که آنان شیعیان را از مسلمانان می‌دانسته‌اند.
  • اشعری نیز در «مقالات الاسلامیین» شیعه را یکی از گروه‌های مسلمانان ذکر می‌کند.[۱۰]
  • ابن‌تیمیه در «دقائق التفسیر» آورده که بسیاری از مسلمانان اهل بدعت مانند رافضه و جهمیه و … به بلاد کفر رفته‌اند و به دست آنان، جمع فراوانی مسلمان شدند. این افراد از اسلام بهره‌مند گشتند، مسلمان اهل‌بدعت گردیدند و مسلمان اهل‌بدعت بودن بهتر از این است که کافر باشند.[۱۱]

فرقه‌ای اسلامی دانستن شیعه به همراه اجازه تقلید از آنان

برخی اهل‌سنت معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت است. وی در فتوایی بیان داشت: «مکتب جعفری، معروف به مذهب امامی اثنی‌عشری، مکتبی است که شرعاً پیروی از آن، مانند پیروی از مکتب‌های اهل‌سنت جایز است».[۱۲] این متن برای نخستین بار در مجله رساله الاسلام وابسته به دارالتقریب مصر منتشر شد. زمان صدور این فتوا ۱۷ ربیع االول ۱۳۷۸ق بود که در ۳ محرم ۱۳۷۹ق انتشار یافت.

تکفیر شیعیان

گروه سوم از اهل‌سنت شیعیان را کافر می‌دانند. این گروه نیز بر دو دسته هستند:

  • گروهی از این افراد شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند. در این رویکرد، گروهی بدون معین کردن فردی خاص مورد تکفیر قرار می‌گیرد.[۱۳] غالب گروهی از اهل‌سنت که شیعه را تکفیر کرده‌اند، چنین رویکردی دارند. عوده از عالمان سلفی می‌گوید: «جماعتی از علما حکم داده‌اند که شیعیان مسلمان نیستند. البته این حکم به معنای تکفیر بزرگان و افراد آنان نیست.[۱۴]
  • گروهی دیگر که نسبت به گروه اول در اقلیت هستند، به نحو معین، شیعه را تکفیر می‌کنند. یعنی تنها افراد خاص با افعالی خاص را تکفیر می‌کنند.[۱۵]

پیوند به بیرون

منابع

  1. بررسی فتوای تکفیر در نگاه مذاهب اسلامی، رجبی، حسین، ص۲۷، نشر مشعر، تهران ١٣٨٨ش.
  2. نووی، ابو زکریا یحیی بن شرف، صحیح مسلم بشرح النووی، ج۱، ص۱۵۰، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۳۹۲ق.
  3. صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۷۱، صحیح البخاری ج۵، ص۱۷۱، و ج۵ ص۲۲، دار احیاء التراث العربی.
  4. جاد الحق، جاد الحق علی، مجموع فتاوی، ج۲، ص۸۲–۸۵، جیزه، دارالفاروق لإلستثمارات الثقافیة، ۲۰۰۸م.
  5. عماره، محمد، معالم المشروع الحضاری فی فکر البنا، ص۷۳، قاهره ـ اسکندریه، دارالسالم، ۱۴۳۰ق.
  6. سرجانی، راغب، الشیعة نضال أم ضالل، ص۱۳۸، قاهره، دارالکتب المصریة، ۱۴۳۲ق.
  7. ابنحجر عسقالنی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۳۷، هند، مطبعة دائرهٔ المعارف النظامیة، ۱۳۲۶ق.
  8. خطیب بغدادی، احمد بن علی، الکفایة فی علم الدرایة، ص۱۲۶، مدینه، المکتبة العلمیة، بیتا.
  9. خطیب بغدادی، احمد بن علی، الکفایة فی علم الدرایة، ص۱۲۰.
  10. اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، ص۵، آلمان، ویسبادن، فرانس شتاینر، ۱۴۰۰ق
  11. ابن‌تیمیه، دقائق التفسیر، ج۲، ص۱۴۴، دمشق، مؤسسة القرآن، ۱۴۰۴ق.
  12. سلهب، حسن، الشیخ محمود شلتوت قراءة فی تجربة الاصلاح و الوحدة الاسلامیة، ص۱۵۴، بیروت، ۲۰۰۸م.
  13. رحیلی، ابراهیم بن عامر، التکفیر و ضوابطه، ص۱۱۷، داراإلمام احمد، ۲۰۰۸م.
  14. عوده، سلمان بن فهد، دروس للشیخ سلمان العوده، ج۴۳، ص۱۱۸، بینا، بیتا.
  15. رحیلی، ابراهیم بن عامر، التکفیر و ضوابطه، ص۱۱۸.