عقاید اخباری‌گری

سؤال

اخباری‌گری و ویژگی‌های آن چیست؟

اخباری‌گری رویکردی در مباحث فقهی است که در استنباط حکم شرعی، تنها بر اساس نصِّ احادیث عمل می‌شود. اخباریان معتقدند عقل جایزالخطا است و نباید از آن در شناخت اصول و فروع دین بهره برد. به باور آنها، فهم غیر معصوم از ظاهر قرآن حجت نیست. آنها ظنون معتبره را نیز نپذیرفته‌اند.

عالمان اخباری، معتقد بهتواتر روایات کتب اربعه بلکه همه کتاب‌های روایی شیعه شدند؛ بنابراین علم رجال را بی‌فایده شمرده‌اند. به اعتقاد آنها، اجتهاد جایز نیست و مکلفان باید خود، به کتاب‌های حدیثی مراجعه کرده و تکلیف خود را بفهمند و اگر در موضوعی روایتی یافت نشد احتیاط کنند.

انکار حجیت عقل

مهمترین اختلاف اصولیون و اخباری ها در حجیت عقل است که سایر اختلاف ها هم از آن نشأت می گیرد. اخباریان عقل را جایزالخطا شمرده و به او در شناخت اصول و فروع دین نقشی نمی‌دهند. محمدامین استرآبادی بنیان‌گذار اخباری‌گری، مدعی است عقل فقط در اموری که مبدأ حسی یا نزدیک به حس دارند (مانند ریاضیات) حجت است. شهید مطهری، اخباریگری را نهضتی می‌داند بر ضد عقل. اخباریان اذعان داشتند عقل انسان توان درک و فهم احکام و نظریات شرعی را ندارد؛ بنابراین، اعتماد بر ادراکات عقلی در فهم این موارد جایز نیست. شیخ حر عاملی از عالمان اخباری معتقد است دلیل عقلی قطعی برای کشف احکام شرعی وجود ندارد؛ زیرا حکم شرعی از دسترس عقل بشری به دور است.

گرایش اخباری، روش اجتهاد و تفکّر تعقّلی و تحلیلی را در فقه شیعی محکوم می‌نمود و به پیروی از ظاهر احادیث مذهبی دعوت می‌کرد. ملّا محمّد امین استرآبادی، در کتاب الفوائد المدنیة، با استدلالاتی حجّیت عقل را برای کشف حقایق، مورد تردید قرار داد و اصول فقه شیعی را که بر اساس استدلالات و تحلیل عقلی بنا گردیده است، به شدّت رد کرد و منطق ارسطویی را که اساس اجتهاد و استدلالات و فقهای اصولی است، بی‌اعتبار شمرد. می‌توان گفت که مهم‌ترین اختلاف میان دو گرایش اخباری و اصولی در فقه شیعه، همین مسئله اعتبار یا عدم اعتبار عقل در مباحث مذهبی بود.

انکار حجیت ظواهر قرآن

اخباریان قرآن را به شرط سنت و فقط از طریق سنت قابل فهم می‌دانند.

اخباریان فهم غیر معصوم از قرآن را حجت نمی‌دانند. دلیل آنها روایاتی است که فهم قرآن را مختص معصومان(ع) شمرده و نیز روایاتی که از تفسیر به رأی نهی کرده است. اخباریون با انکار حجیت ظواهر قرآن، باب یکی از منابع استنباط احکام شرعی و دین‌شناسی را بستند.

اخباریان معتقد هستند بیشتر آیات قرآن کریم، برای مردم قابل فهم نیست و تنها امامان معصوم(ع) قدرت فهمِ مراد همه آیات قرآن را دارند؛ بنابراین، استناد به آیات قرآن برای به دست آوردن حکم و نظریه شارع صحیح نیست. و تنها تفسیر اهل بیت معصوم علیهم السلام معتبر و قابل تبعیت است. شیخ یوسف بحرانی و ملا محسن فیض کاشانی، از جمله اخباریانی هستند که فهم قرآن را در انحصار معصومان نمی‌دانند.

اخباریان استدلال و استناد به قرآن را برای استنباط احکام شرعی، نمی‌پذیرند. ایشان در عمل کردن به احکام قرآن، توقف می‌کنند، مگر این که حدیثی در توضیح و تفسیر آن وارد شده باشد. این بدان خاطر است که عمومها و اطلاقهای قرآن به وسیله سنت، تخصیص و تقیید یافته است و نیز بدان خاطر است که روایاتی از تفسیر به رأی قرآن نهی کرده‌اند.

صحت روایات کتب اربعه و حجیت احادیث

عالمان اخباری، معتقد بهتواتر روایات کتب اربعه بلکه همه کتاب‌های روایی شیعه شدند. آنها با توجه به این اعتقاد، احتیاج بهعلم رجال را منکر شدند؛ زیرا با توجه به متواتر شمردن کتب اربعه، بحث‌های رجالی فایده نخواهد داشت. همچنین علم رجال حداکثر به ما گمان قوی به صدور حدیث از معصوم(ع) می‌دهد و گمان هم که حجت نیست. اخباریها معتقد بودند که همه احادیث وارده از معصومان در کتب معروف و معتبر مانند کتب اربعه قطعی است و نیازی به علم رجال، برای بررسی اسناد آنها نداریم.

تفکر اصلی اخباریان این بود که تنها راه رسیدن به صلاح و فلاح، تمسک روایات معصومین(ع) و دوری گزیدن از سایر منابع معرفتی است.

دیگر عقاید

• عدم جواز تقلید: اخباریان عقیده دارند که تقلیدکردن از مجتهدان، جایز نیست. و بر مردم لازم است که از ائمّه معصوم(ع) پیروی کنند؛ یعنی در زمان غیبت، مردم باید به محکمات کتاب و احادیث ائمّه معصوم(ع) مراجعه کنند، و مردمی که خود نمی‌توانند از آیات محکم و احادیث امامان معصوم(ع) بر حکم شرعی استدلال کنند، باید به عالم و فقیهی مراجعه کنند که فقط به محکمات و احادیث ائمّه(ع) تمسّک می‌کند و با ادلّه عقلیه و اجماع و رأی و نظر خود، حکمی را استنباط نمی‌کند. این نظر را استرابادی به شیخ صدوق و کلینی نسبت می‌دهد.
• حرمت اجتهاد: اخباریان هر نوع اجتهادی را حرام می دانند و برخی در تفسیر آن گفته اند اجتهادی که در مقابل اجتهاد ائمه باشد. اصولیون ارمغان تفكر اخبارى گرى را بسته شدن باب اجتهاد می دانند.
• لزوم احتیاط: به باور اخباری‌ها، درباره موضوعاتی که برای آن روایتی در کتب اربعه نیست، باید احتیاط شود (واجب احتمالی انجام شود و حرام احتمالی ترک شود). شعار عملی اخباریون احتیاط گرایی است. آنها معتقدند در تمامی موارد مشکوک و مردد باید حکم به احتیاط داد. اصولیان اصل برائت و اخباریان اصل احتیاط را جاری می‌دانند.
• انکار حجت ظنون معتبر: اخباری‌ها حجیت هر گمانی حتی ظنون معتبره را نفی کرده‌اند. آنها برای این نظر، به آیات و روایات نهی کننده از عمل به گمان استناد کرده‌اند. ملّا محمّد امین استرآبادی، در کتاب الفوائد المدنیة، به تفصیل، اجتهاد و تمسّک به استنباطات ظنّی را رد می‌کند.
• عدم اعتبار اجماع: اخباریان معتقد هستند اجماع دلیل شرعی برگرفته از اهل سنّت است و نمی‌تواند به عنوان دلیل حکم شرعی قرار گیرد. اگر همه فقیهان بر حکم مسئله‌ای اجماع کنند آن نظریه حجت نخواهد بود؛ زیرا هیچ‌یک از آنان معصوم نیستند. پس، بود و نبود اجماع یکسان خواهد بود.
• تحریف قرآن: در مقابلِ نظر مشهور و معروف شیعه، گروهی از شیعه و عامّه، قائل به وقوع نقصان در قرآن شده‌اند. کلینی و شیخ صدوق در آثارشان روایات زیادی درباره تحریف قرآن آورده‌اند. بیشتر اخباریان متأخّر نیز به پیروی از این افراد، قائل به نقیصه و کاهش در قرآن شده‌اند؛ از آن‌جمله‌اند: محمّدامین استرآبادی، محمّدتقی مجلسی، سیّد هاشم بحرانی، شیخ عبدالعلی حویزی، محمّدباقر مجلسی، و شاگردش محمّد صالح مازندرانی، سیّدنعمة الله جزایری، ابوالحسن عاملی نباطی فتونی، سیّدمحمّد رضی‌الدین حسینی، محمّدبن سلیمان‌بن زویر سلیمانی، شیخ‌یوسف بحرانی، میرزاحسین نوری. برخی دیگر از اخباریان، مانند فیض‌کاشانی، در بعضی از آثار خود، قائل به تحریف شده‌اند. روشن شد که پذیرفتن تنقیص در قرآن، منحصر در اخباریان و اهل حدیث نیست و مخالفان آن نیز اعم از اخباری و اصولی‌اند.

مطالعه بیشتر

• اخباریگری، تاریخ و عقاید، ابراهیم بهشتی، دارالحدیث، قم.

جستارهای وابسته

• علمای مشهور اخباری
• دوره‌های اخباری‌گری