معوذتین
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
معوذتین چیست؟ به چه معنا است؟
سورههای فلق و ناس، هر کدام را «مُعَوَذه» میگویند و به هر دو سوره اطلاق «مُعَوَذَتین» (دو معوذه) شده است. این دو سوره با «قل اعوذ» شروع شدهاند که متضمن تعویذ (پناه بردن به خدا) میباشد از این رو به این دو سوره معوذتین گفتهاند. روایاتی آمده است که خواندن این دو سوره، انسان را از امراض و شرور دور میکند.
علت نامگذاری این دو سوره به معوذتین
به دو سوره فلق و ناس «معوذتین» میگویند و در روایات هم به این دو سوره مبارکه اطلاق «معوذتین» شده است.[۱] کلمه معوذه از «عَوْذ» گرفته شده به معنای پناه بردن و حفظ کردن خویش و پرهیز دادن از شر، از راه پناه بردن به کسی که میتواند آن شر را دفع کند.[۲] مفسران گفتهاند این دو سوره خاصیت تعویذ (پناه بردن به خدا) را دارد که باعث میشود انسان با این دو سوره خود را از شروری حفظ کند و بدین جهت این دو سوره به معوذتین نامگذاری شده است. در سوره فلق به پیامبر(ص) دستوری میدهد از شر هر چیزی مانند شری که در تاریکی باشد، از شر زنان ساحر و به طور کلی طلسم و جادو و از شر و زیان فرد حسود به خداوند پناه ببر که سفارشی است برای همه مؤمنان. و در سوره ناس هم انسان خود را از وسواس شیطانی که هر دم وسوسه میکند، تعویذ میکند و خود را در پناه خدا قرار میدهد.
فضیلت و اهمیت
.
مطالعه بیشتر
۱. طبرسی، تفسیر مجمعالبیان، (بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۷ هـ) ج۱۰، ص۳۹۲.
۲. ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، (تهران، ناشر دارالکتب الاسلامیه، چاپ ۱۵، ۱۳۷۴) ج۲۷، ص۴۵۴.