ارتباط اهل برزخ با اهل دنیا

سؤال

آیا اهل برزخ با اهل دنیا ارتباط دارند؟

روایات مختلفی در ملاقات ارواح مومنان و کافران در برزخ با اهل دنیا نقل شده است که در کتاب کافی از مهم‌ترین منابع حدیثی شیعه، باب جداگانه‌ای به آن اختصاص داده شده است.[۱]

عالمان شیعه براساس روایات معتقدند توفیق دیدار، با توجه به جایگاه مؤمن و کافر متفاوت است. اگر دیدار با اهل دنیا، سبب خشنودی و کمال مؤمن باشد، دفعات بیشتری می‌تواند به ملاقات آن‌ها بیاید و در مورد کافر این موضوع متفاوت است.[۲] از امام صادق(ع) نقل شده، وقتی مؤمن به دیدار اهلش می‌آید، تنها کارهایی را می‌بیند که سبب رضایت و خشنودی اوست اما کارهایی که سبب ناراحتی او می‌شود، از او پوشیده می‌گردد اما کافر وقتی به دیدار اهلش می‌آید، آنچه را می‌بیند باعث ناراحتی‌اش می‌شود، ولی کارهایی که باعث خوشحالی او می‌شود، از او پنهان می‌گردد.[۳]

روایات متعددی به ارتباط برزخیان با اهل دنیا اشاره کرده‌اند:

  • پیامبر اسلام(ص) به مسلمانان توصیه کرده که برای مردگان خود هدیه (صدقه و دعا) بفرستند. براساس این حدیث ارواح مؤمنان هر جمعه به آسمان دنیا می‌آیند، چنین خطاب می‌کنند «از آن اموالی که در دست ما بود و حالا در دست شما است و عذاب و حساب آن بر ماست، مهربانی کنید به درهمی، قرص نانی، لباسی».[۴]
  • ٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ وَ لَا كَافِرٍ إِلَّا وَ هُوَ يَأْتِي أَهْلَهُ عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ فَإِذَا رَأَى أَهْلَهُ يَعْمَلُونَ بِالصَّالِحَاتِ حَمِدَ اللَّهَ عَلَى ذَلِكَ وَ إِذَا رَأَى الْكَافِرُ أَهْلَهُ يَعْمَلُونَ بِالصَّالِحَاتِ كَانَتْ عَلَيْهِ حَسْرَةً.[۵]
  • ٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْأَوَّلِ ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْمَيِّتِ يَزُورُ أَهْلَهُ قَالَ نَعَمْ فَقُلْتُ فِي كَمْ يَزُورُ قَالَ فِي الْجُمْعَةِ وَ فِي الشَّهْرِ وَ فِي السَّنَةِ عَلَى قَدْرِ مَنْزِلَتِهِ فَقُلْتُ فِي أَيِّ صُورَةٍ يَأْتِيهِمْ قَالَ فِي صُورَةِ طَائِرٍ لَطِيفٍ يَسْقُطُ عَلَى جُدُرِهِمْ وَ يُشْرِفُ عَلَيْهِمْ فَإِنْ رَآهُمْ بِخَيْرٍ فَرِحَ وَ إِنْ رَآهُمْ بِشَرٍّ وَ حَاجَةٍ حَزِنَ وَ اغْتَم‏[۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۳۰.
  2. عبد الله شبّر، حق الیقین، ج۲، ص۳۷۴.
  3. الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۳۰، کتاب الجنائز، باب انّ المیت یزور اهله، ح ۱.
  4. شیخ عباس قمی، منازل الآخره، ص۳۹ و ۴۰.
  5. کلینی،‌ الكافی، ج۳، ص۲۳۰.
  6. کلینی، الكافي، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۳۰.