فرعون

سؤال

فرعون در قرآن چه کسی است؟

فرعون نام حاکمان مصر قدیم است. مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان حضرت موسی(ع) است. او ادعای رب بودن می‌کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود. فرعون زمان موسی فردی ظالم و متکبر و شقی بود که پسران قوم بنی اسرائیل را می‌کشت و زنان را به خدمت می‌گرفت و انواع ظلم‌ها و جنایت‌ها را مرتکب می‌شد. او پس از معجزه حضرت موسی باز هم ایمان نیاورد و در تعقیب بنی اسرائیل در دریا غرق شد.

فرعون در قرآن

نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده است که مقصود فرعون زمان حضرت موسی است. فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد. ولی خود خدایانی داشت. و همه چیز را از خودش می‌دانست. قرآن فرعون را فردی برتری جو، متکبر و مفسد و ذوالاتاد (صاحب میخ، کنایه از قدرت) توصیف می‌کند. فرعون در جامعه تبعیض قائل می‌شد و ظلم می‌کرد و پسران بنی اسرائیل را می‌کشت و زنانشان را برای کنیزی و خدمت نگه می‌داشت. بنی اسرائیل سخت توسط آنان در شکنجه و عذاب بودند خداوند موسی و هارون را با دلایل روشن نزد فرعون فرستاد اما او تکذیب کردند و ایمان نیاوردند. موسی و هارون از او درخواست کردند از عذاب بنی اسرائیل دست بکشد و آنان را با ایشان روانه کند. اما فرعون قبول نکرد.

سرانجام خداوند موسی و بنی اسرائیل را از دریا عبور داد و فرعون و قومش که آنان را تعقیب می‌کردند در دریا غرق شدند.

در قرآن آمده است که فرعون برای خود قصری مرتفع ساخت تا با ادعای خود خدای موسی را ببیند.

داستان معجزه موسی و سحر ساحران فرعون

محاجه فرعون و موسی در جایی معین انجام شد تا هرکدام از دو طرف معجزه خود را ارائه کنند. آنان سحری کردند و حضرت موسی(ع) عصای خود را انداخت و تبدیل به موجودی شد که ساحران فورا ایمان آوردند اما فرعون ایمان نیاورد.

مطالعه بیشتر

• مکارم شیرازی، ناصر، قصه‌های قرآن، تدوین سید حسن حسینی.
• تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۶، ص۲۴۷.