عفریت
سؤال
عفریت به چه معنا است؟ مراد از عفریتی که در قرآن آمده چیست؟
عفریت به معنای شخص قوی‌هیکل و قدرتمند است و برای انسان و نیز جن کاربرد دارد.[۱] سید علی‌اکبر قرشی در تفسیر اَحسَنُ الْحَدیث، معانی «زیرک» و «کسی که سخنانش پذیرفته می‌شود» را نیز، بر معنای آن افزوده است.[۲]
واژه عفریت در آیه ۳۹ سوره نمل، برای جنی در زمان حضرت سلیمان(ع) به کار رفته است. بر اساس این آیه، در ماجرای حضرت سلیمان و ملکه سبا، سلیمان از افراد خود پرسید چه کسی می‌تواند تخت ملکه سبا را قبل از اینکه او نزد من بیاید، برایم بیاورد؟ عفریتی از جن پاسخ داد پیش از آنکه از جای خود بلند شوی تخت را برایت می‌آورم.[۳] حسین انصاریان، روحانی شیعه و مترجم قرآن، عفریت در این آیه را به کاردان و تیزهوش ترجمه کرده است.[۴]
بر اساس لغت‌نامه‌ها، گاهی عفریت به معنای فرد پلید یا زشت‌سیرت نیز، به‌کار می‌رود.[۱]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ راغب اصفهانی، حسین، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن، مترجم: غلامرضا خسروی حسینی، تهران، انتشارات مرتضوی، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ج۲، ص۶۱۸؛ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۱۸.
- ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بنیاد بعثت، چاپ دوم، ۱۳۷۵ش، ج۷، ص۴۵۵.
- ↑ نمل: ۳۹.
- ↑ انصاریان، حسین، ترجمه قرآن، قم، اسوه، ۱۳۸۳ش، ص۳۸۰.