احترام به قرآن در رفتار پیامبر(ص)
پیامبر(ص) در روایتی به حضرت علی(ع) فرمودند: «ان هذا القران خَلْف فراشی …» آیا احترام به قرآن واجب نیست؟ و آیا پیامبر قرآن را به پشت سر خود گذاشته است؟
روایت قرار دادن قرآن در پشت سر توسط پیامبر(ص)، تنها در تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی[۱] آمده و علامه مجلسی در بحارالانوار،[۲] نیز از او نقل کرده است و در جوامع روایی دیگر نقل نشده است. اصل روایت با سند چنین ذکر شده است: «علی بن الحسین عن احمد بن ابی عبدالله عن علی بن الحکم عن سیف بن ابی‌بکر الحضرمی عن ابی عبدالله(ع) قال: ان رسول الله(ص) قال لعلی(ع): یا علی! القرآنُ خلْفَ فراشی فی المصحفِ و الحریرِ و القراطیس، فخذوه و اجمعوه و لاتضیعوه کما ضیعت الیهود التورات …؛؛ امام صادق(ع) فرمودند: همانا پیامبر اسلام به علی(ع) فرمودند: یا علی! نوشته‌های قرآن، در پارچه‌ای حریر و کاغذ در پشت رختخواب من قرار گرفته: بگیر و آن را جمع نما و از بین نبر (در نگهداری آن کوشا باش) آن‌چنان که یهودیان کتاب تورات را ضایع کرده و از بین بردند …»
از ظاهر روایت استفاده می‌شود که هیچ اهانتی به قرآن نشده، بلکه حکایت از احترام قرآن دارد. در این روایت اشاره شده که قرآن که در پارچه حریر پیچیده شده، پشت رختخواب من است و نیز اشاره به مکان قرآن نموده نه این که پشت سر پیامبر واقع شده باشد، بلکه پشت رختخواب پیامبر که در مکانی از خانه بوده قرار گرفته است.
برای مطالعهٔ بیشتر
- تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی، ج۲، ص۴۵۱.
- بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۸۹، ص۴۸.
- علم رجال، جعفر سبحانی، ص۳۰۹.
- رجال شیخ طوسی، ص۴۶۸.