برتری انسان‌ بر دیگر موجودات در آیه ۷۰ سوره اسراء: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آیهٔ «ما انسان‌ها را به بسیاری از موجودات، برتری دادیم» (اسراء/ ۷۰) را توضیح دهید؟
تفسیر آیهٔ «ما انسان‌ها را به بسیاری از موجودات، برتری دادیم» (اسراء/ ۷۰) چیست؟{{پایان سوال}}انسان بر بسیاری از موجودات برتری یافته است. آیه ۷۰ [[سوره اسراء]] به این موضوع تصریح دارد. مفسران این برتری را در نعمت‌هایی می دانند که دیگر موجودات از آن بی‌بهره هستند و تنها انسان مجموع آن را برخوردار است. مجموع اوصافی از عقل، اراده، اختیار، نطق، آزادی و...
{{پایان سوال}}


== متن آیه ==
== متن آیه ==
خط ۱۳: خط ۱۱:


== تفسیر برتری دادن انسان بر دیگر موجودات ==
== تفسیر برتری دادن انسان بر دیگر موجودات ==
برتری انسان به خاطر اعطای قوه عقل و نطق و استعداهای مختلف و آزادی و اراده می‌دانند، انسان امتیازات فراوانی بر مخلوقات دیگر دارد و روح انسان علاوه بر امتیاز جسمی مجموعه‌ای است از استعدادهای عالی و توانایی بسیار برای پیمودن مسیر تکامل به‌طور نامحدود<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، پیشن، ج۱۲، ص۲۰۱، به نقل از انسان موجود ناشناخته، کارل، ص۷۴–۷۳.</ref> برخوردار است. انسان تنها موجودی که از نیروهای مختلف، مادی و معنوی، جسمانی و روحانی تشکیل شده و در لابلای تضادها می‌تواند پرورش پیدا کند و استعداد تکامل و پیشروی نامحدود دارد. همه انسان‌ها بالقوه از فرشتگان برترند؛ یعنی، همگی این زمینه و شایستگی را دارند حال اگر از آن استفاده نکند و سقوط نمایند مربوط به خودشان است.
برتری انسان به خاطر اعطای قوه عقل و نطق و استعدادهای مختلف و آزادی و اراده است. انسان امتیازات فراوانی بر مخلوقات دیگر دارد و روح انسان علاوه بر امتیاز جسمی مجموعه‌ای است از استعدادهای عالی و توانایی بسیار برای پیمودن مسیر تکامل به‌طور نامحدود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، پیشن، ج۱۲، ص۲۰۱، به نقل از انسان موجود ناشناخته، کارل، ص۷۴–۷۳.</ref> انسان تنها موجودی که از نیروهای مختلف، مادی و معنوی، جسمانی و روحانی تشکیل شده و در لابلای تضادها می‌تواند پرورش پیدا کند و استعداد تکامل و پیشروی نامحدود دارد. همه انسان‌ها بالقوه از فرشتگان برترند؛ یعنی، همگی این زمینه و شایستگی را دارند حال اگر از آن استفاده نکند و سقوط نمایند مربوط به خودشان است.


حضرت علی(ع) فرمود: خداوند موجودات عالم را به سه‌گونه آفرید: فرشتگان و حیوانات و انسان، فرشتگان دارای عقل بدون شهوت و غضب هستند. حیوانات مجموعه‌ای از شهوت و غضبند و عقل ندارند، اما انسان مجموعه‌ای است از عقل و شهوت، اگر عقل او بر شهوتش غالب شود، از فرشتگان برتر است و اگر شهوتش بر عقلش چیره گردد از حیوانات پست‌تر است.<ref>محمد بن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ چهارم، ۱۳۹۱، ج۱۱، ص۱۶۴.</ref>
[[حضرت علی(ع)]] فرمود: خداوند موجودات عالم را به سه‌گونه آفرید: فرشتگان و حیوانات و انسان، فرشتگان دارای عقل بدون شهوت و غضب هستند. حیوانات مجموعه‌ای از شهوت و غضبند و عقل ندارند، اما انسان مجموعه‌ای است از عقل و شهوت، اگر عقل او بر شهوتش غالب شود، از فرشتگان برتر است و اگر شهوتش بر عقلش چیره گردد از حیوانات پست‌تر است.<ref>محمد بن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ چهارم، ۱۳۹۱، ج۱۱، ص۱۶۴.</ref>


علامه طباطبائی (ره) می‌فرماید: «مراد از تکریم، اختصاص دادن چیزی است به عنایت خاص و برتری دادن اوست با امتیازی که مختص آن موجود است و در دیگران یافت نمی‌شود، پس ما انسان را گرامی داشتیم یعنی دارای کرامت نفس قرار دادیم و اما معنای اینکه انسان را برتری دادیم، معنای اضافی است؛ یعنی، عطا و عنایت بیشتری به او نمودیم، نسبت به دیگر موجودات، همان عاقل بودن، و صاحب عقل بودن اوست و اما برتری که دارد در تمام اوصاف و احوالی است که در موجودات دیگر هم وجود دارد، ولی در انسان بیشر و قوی‌تر است. این مسئله آنگاه روشن می‌شود که ما کارهای انسان را در خوردن و نوشیدن و لباس ساخت خانه‌ها و مسئلهٔ ازدواج و آنچه از نظم و دور اندیشی که در انسانها دیده وسائل پیشرفته که هر روز به کار می‌گیرد و… با کارهای دیگر موجودات از حیوانات و گیاهان و غیرش مقایسه کنیم، می‌بینیم. وجود کارهای فوق و رفتارهایی که ذکر شد در موجودات دیگر بسیار ساده و ابتدائی است آن هم بدون تغییر و تحوّل. ولی انسان در تمام کمالات خودش به اوج رسیده است و همچنان به پیش می‌تازد.»
[[علامه طباطبائی]] اعتقاد دارد برتری یافتن انسان از سایر موجودات به معنای عنایت و عطای بیشتر است که به معنای اعطای عقل است.<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج۱۳، ص: ۲۱۵


گرامی داشتن انسان از طرف خداوند به این است که به او فقط از موجودات زمینی، عقل عنایت نموده است که می‌تواندحق را از باطل بشناسد و خیر را از شر و… و مسئلهٔ نطق و اندام موزون، وجود انگشتان و… که مفسّران گفته‌اند از باب تمثیل است که بعضی از آنها از متفرعات عقل می‌باشد، مثل قدرت بر سخن گفتن و نطق و نوشتن خط و تسلّط موجودات دیگر و بعضی از آنها از مصداق‌های برتری است نه گرامی داشتن.
</ref>


نتیجه این شد که برتری انسان بر موجودات دیگر با عقلی که تشخیص دهندهٔ حق و باطل و مواهب دیگر، مانند: انواع خوردنی‌ها و لباس‌ها، مسکن و خود نظم و ترتیب می‌باشد.
گرامی داشتن انسان از طرف خداوند به این است که به او فقط از موجودات زمینی، عقل عنایت نموده است که می‌تواندحق را از باطل بشناسد و خیر را از شر و… و مسئلهٔ نطق و اندام موزون، وجود انگشتان و… که مفسّران گفته‌اند از باب تمثیل است که بعضی از آنها از متفرعات عقل می‌باشد، مثل قدرت بر سخن گفتن و نطق و نوشتن خط و تسلّط موجودات دیگر و بعضی از آنها از مصداق‌های برتری است نه گرامی داشتن.{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


۱۵٬۲۵۶

ویرایش