۱٬۴۰۷
ویرایش
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
طبق حدیث | طبق حدیث {{متن عربی|کان الله و لم یکُنْ مَعه شیءٌ}} خداوند ازلی است. و یکی از صفات خدا، «فیاض» است و زمانی که خداوند بود و هیچکس وجود نداشت چگونه فیاض بوده است. آیا این حدیث با فیاض بودن خداوند در تعارض نیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''صفات ذات و صفات فعل''' | |||
صفات | در ابتدا شاید لازم باشد توضیح مختصری درباره [[صفات خدا]] داده شود. خداوند دارای دو گونه از صفات است که به عنوان [[صفات ذات]] و [[صفات فعل]] مطرح میشوند. | ||
* صفات ذات، صفاتی هستند که با توجه به نوعی از کمال، از ذات الهی به دست میآید مانند: حیات، علم و قدرت؛ | |||
* صفات فعل، صفاتی هستند که از رابطه بین خدا و مخلوقات گرفته میشود مانند: خالقیت و رازقیت. | |||
فرق اصلی بین این دو دسته آن است که در دسته اول، ذات الهی، مصداق عینی آنها است، اما دسته دوم حکایت از نسبت و اضافه بین خدا و آفریدگان دارد و ذات الهی و ذات مخلوقات بعنوان دو طرف رابطه در نظر گرفته میشوند.<ref>محمد تقی، مصباح یزدی، آموزش عقاید، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ چهاردهم، ۱۳۷۸، ج۱، ص۹۵؛ طباطبائی، نهایه الحکمه، تصحیح و تعلیق عباس علی زارعی، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ پانزدهم، ۱۴۲۰ق، ص۳۴۹–۳۵۰.</ref> | |||
'''روایت ازلی بودن خدا در مجامع روایی''' | |||
حدیث {{متن عربی|کان الله و لم یکُنْ مَعه شیءٌ}} در [[مجامع روایی]] به این شکل نیامده، اما به این مضمون احادیث زیادی در کتابهای روایی نقل شده است. به عنوان نمونه، حدیثی از [[امام محمد باقر(ع)]] نقل شده است که میفرماید: | |||
{{متن عربی|عن زراره قال: قُلْتُ لابی جعفر - علیه السّلام -: أکان الله و لا شیءَ. قال: نعم، کانَ و لا شیءَ. قُلْتُ فأَیْنَ کانَ یکونُ. و کان متَّکئاً فاستوی جالساً و قال: أحَلْتَ یا زُراره و سَأَلْتَ عن المکانِ اذ لامکان|ترجمه=زراره میگوید: به امام محمد باقر(ع) عرض کردم: آیا خداوند بود در حالی که چیز دیگری نبود. حضرت فرمود: بله، او بود در حالی که چیزی نبود. زراره میگوید: عرض کردم؛ خداوند کجا بود؟ حضرت در حالی که تکیه زده بود و با شنیدن این سؤال بر جای خود نشست و فرمود: ای زُراره مرا به تعجب واداشتی و از مکان خدا سؤال کردی چرا که برای خدا مکان نیست.}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۱، ص۹۰، ح۷.</ref> | |||
'''صفت فعل بودن فیاضیت و صفت ذات بودن ازلیت''' | |||
در مسئله فیاض بودن خداوند باید دانست که فیاض صفت فعل است و نه صفت ذات و صفت فعل با وجود مخلوق معنا خواهد داشت، اما ازلی بودن خداوند از صفات ذات الهی است. بنابراین فیاضیت خدا با ازلی بودن او در تعارض و تضاد نیست. | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
* کتاب المبدأ و المعاد، صدرالمتالهین، ص۴۳۳ الی ۴۳۸. | |||
* شرح المنظومه، حکیم سبزواری، ج۲، ص۲۹۳ الی ۲۹۷، ج۴، ص۴۱۰، ج۵، ص۴۱۴. | |||
* الکافی، ثقه الاسلام کلینی، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ هـ ش، ج۱، ص۱۰۷، حدیث ۲، ص۱۱۶، حدیث ۷. | |||
* آموزش عقاید، آیه الله مصباح یزدی، مجلد اول، ص۸۴ الی ۱۱۷. | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||
خط ۴۲: | خط ۴۶: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = - | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
خط ۵۲: | خط ۵۶: | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
ویرایش