امام صادق و درخواست تکرار سخن: تفاوت میان نسخه‌ها

دوباره پرسیدن حضرت، جهت تأکید و اهمیت خاص موضوع و هوشیاری مخاطب بوده است نه اینکه [[امام صادق(ع)]] به سخنان میسر بن عبد العزیز دقیق گوش نمی‌داد و سخنان وی را درست نشنیده بود. این کار از شأن امام معصوم به دور است.

میسر گوید: «حضور امام صادق(ع) بودم، پرسید: حال هم مذهبان و یارانت چگونه است؟ گفتم: قربانت، ماها در نزد آنان از جهود و ترسا و گبر و آنان که مشرکند بدتریم. امام که تکیه زده بود، برخاست نشست. و سپس فرمود: چه گفتی؟ گفتم: بخدا سوگند که ما شیعه درنزد مخالفان از جهود و ترسا و گبر و آنها که مشرکند بدتر هستیم، در پاسخ فرمود: هلا (نه، هرگز) بخدا سوگند از شماها دو تن هم به دوزخ نروند. نه بخدا که یکی هم نرود؛ به خدا سوگند شماها هستید که خداوند عزوجل فرموده است: {{قرآن||ترجمه = و گویند (دوزخیان) چه شده است ما را مردانی را در دوزخ ننگریم که آنها را از اشرار برمی‌شمردیم. ما آنان را به باد مسخره می‌گرفتیم (یعنی مذهب آنها را بازیچه می‌شمردیم) یا بلکه دیده ما از آنها لغزیده است (از بس کوچکند به چشم ما نمی‌آیند). راستی که این حق است و درست که دوزخیان با هم ستیزه کنند. ترجمه= |سوره= ص|آیه=۶۴–۶۲}} سپس فرمود:به خدا شما را در دوزخ جستجو کنند و از شماها هیچ‌کس را نیابند».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، روضه کافی، ترجمه: کمره‌ای، محمد باقر، تهران، کتاب فروشی اسلامیه، چاپ اول، 1382ش، ج1، ص145، حدیث32.</ref>

[[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] سیره عملی [[پیامبر اسلام(ص)]] را توجه به همه اهل مجلس دانسته که در گوش دادن به سخنان‌شان رعایت دقت را داشتند.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، معانی الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1403ق، ص80. طبرسی (ره)، مکارم الأخلاق، ترجمه میر باقری، سید ابراهیم، فراهانی، تهران، چاپ دوم، 1365ش، ج1، ص29.</ref> در این حدیث نیز، امام صادق(ع) به سخنان راوی گوش می‌داده و همه سخنانش را شنید و دوباره پرسیدن نه از این جهت بوده که متوجه سخنان میسر نشده است، بلکه امام از شنیدن این سخن به تعجب آمده و به متکایی که تکیه داده بود، برخاست و نشست و دوباره پرسیدن حضرت، اهمیت دادن به موضوع و بیان مطلب مهم بوده است.