بحث:گریه حضرت فاطمه(س) برای امام حسین(ع) تا قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها
آخرین نظر: ۱۱ دسامبر ۲۰۲۲ توسط Shamloo
(صفحه‌ای تازه حاوی «* در پاراگراف اول شناسه زیاد روایت را زده‌اند و در مورد ضعف آن سخن گفته‌اند. * لینک قرمز زیاد، جنبه بصری مدخل را خراب کرده است. * نیم خط اول بخش احادیث مشابه، زیاده نویسی است. * متن عرب بدون اعراب است * ابن با بعدش نیم فاصله است: «ابن‌غضائری»~~~~» ایجاد کرد) برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
* متن عرب بدون اعراب است | * متن عرب بدون اعراب است | ||
* ابن با بعدش نیم فاصله است: «ابن‌غضائری»[[کاربر:Rezapour|Rezapour]] ([[بحث کاربر:Rezapour|بحث]]) ۱۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۷ (+0330) | * ابن با بعدش نیم فاصله است: «ابن‌غضائری»[[کاربر:Rezapour|Rezapour]] ([[بحث کاربر:Rezapour|بحث]]) ۱۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۷ (+0330) | ||
{{پب|A.ahmadi}} | |||
با سلام و سپاس برای زحمات حضرت‌عالی در نگارش این مدخل. | |||
انتقادات بنده نسبت به این مدخل ذیلاً تقدیم می‌شود: | |||
* از نظر بنده مهم‌ترین مشکل این مدخل نقطهٔ عزیمت آن برای پاسخ به این سؤال است. سوای بحث سندی، ارجاع دلیل گریه به گریه در برزخ و... نادرست به نظر می‌رسد. می‌توان گفت در این روایت زبانی نمادین به کار گرفته شده است. پس معنای گریهٔ همیشگی ارجاع به عظیم‌بودن مصیبت و تأکید بر اقامهٔ عزای همیشگی برای امام حسین(ع) است و تلاش برای اثبات وجود خارجی چنین گریه‌ای بی‌حاصل خواهد بود. | |||
باسپاس--[[کاربر:Shamloo|Shamloo]] ([[بحث کاربر:Shamloo|بحث]]) ۱۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۹ (+0330) | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۹
- در پاراگراف اول شناسه زیاد روایت را زده‌اند و در مورد ضعف آن سخن گفته‌اند.
- لینک قرمز زیاد، جنبه بصری مدخل را خراب کرده است.
- نیم خط اول بخش احادیث مشابه، زیاده نویسی است.
- متن عرب بدون اعراب است
- ابن با بعدش نیم فاصله است: «ابن‌غضائری»Rezapour (بحث) ۱۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۷ (+0330)
@A.ahmadi: با سلام و سپاس برای زحمات حضرت‌عالی در نگارش این مدخل. انتقادات بنده نسبت به این مدخل ذیلاً تقدیم می‌شود:
- از نظر بنده مهم‌ترین مشکل این مدخل نقطهٔ عزیمت آن برای پاسخ به این سؤال است. سوای بحث سندی، ارجاع دلیل گریه به گریه در برزخ و... نادرست به نظر می‌رسد. می‌توان گفت در این روایت زبانی نمادین به کار گرفته شده است. پس معنای گریهٔ همیشگی ارجاع به عظیم‌بودن مصیبت و تأکید بر اقامهٔ عزای همیشگی برای امام حسین(ع) است و تلاش برای اثبات وجود خارجی چنین گریه‌ای بی‌حاصل خواهد بود.