پیامدهای فحاشی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۱۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


== فحاشی ==
فحاشی به معنای بددهنی و ناسزاگویی یکی از رذائل اخلاقی است. ناتوانی از پاسخ‌گویی، ناتوانی از کنترل خشم و نداشتن منطق، از عوامل فحاشی شمرده شده است.
در قرآن، بدزبانی نکوهش شده<ref>قلم: ۱۳.</ref> و به مردم سفارش شده با زبان خوش با دیگران سخن بگویید.<ref>بقره: ۸۳.</ref> امام صادق(ع) به یکی از یاران خود، که نسبت به کسی که به او ظلم کرده، بدزبانی کرده بود فرمود: «اگر او به تو ستم کرد، تو بیشتر به او ستم کردی. این رفتار، از رفتارهای من نیست و من به شیعیانم چنین دستوری نداده‌ام. توبه کن و از پروردگارت آمرزش بخواه».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، دارالکتاب الاسلامیه، ج۲، ص۳۲۶، باب البذاء.</ref>


== محروم شدن از بهشت ==
== محروم شدن از بهشت ==
خط ۱۸: خط ۱۴:
بر پایه روایتی از امام صادق(ع)، هر کس به برادر مسلمان خود فحش دهد، خداوند برکت از روزی او برداشته، او را به حال خود رها کرده و زندگیش را تباه می‌کند.<ref>اصول کافی، ج۴، ص۱۷.</ref><span></span>
بر پایه روایتی از امام صادق(ع)، هر کس به برادر مسلمان خود فحش دهد، خداوند برکت از روزی او برداشته، او را به حال خود رها کرده و زندگیش را تباه می‌کند.<ref>اصول کافی، ج۴، ص۱۷.</ref><span></span>
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==جستارهای وابسته==
* [[فحاشی]]


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش