automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
فلسفه زنده بودن امام زمان(ع) در عصر غیبت (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۴۰
، ۲۶ دسامبر ۲۰۲۰بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
به اعتقاد شیعیان زمین هیچگاه از وجود حجت و امام معصوم خالی نیست. چنانچه امام که انسان کامل، خلیفه الهی و واسطه فیض بین آسمان و زمین است، لحظه‌ای ازمیان مردم برداشته شود، نظام زندگی همه موجودات از هم گسیخته و حیات در روی زمین متلاشی می‌گردد. وجود امام در همه دوران‌ها هرچند در پرده غیبت، همچون آب حیاتی است که انسان‌ها به آن نیاز دارند. | به اعتقاد [[شیعیان]] زمین هیچگاه از وجود حجت و امام [[معصوم]] خالی نیست. چنانچه امام که انسان کامل، خلیفه الهی و واسطه فیض بین آسمان و زمین است، لحظه‌ای ازمیان مردم برداشته شود، نظام زندگی همه موجودات از هم گسیخته و حیات در روی زمین متلاشی می‌گردد. وجود امام در همه دوران‌ها هرچند در پرده غیبت، همچون آب حیاتی است که انسان‌ها به آن نیاز دارند. | ||
==دلایل ضرورت وجود امام در هر زمان== | ==دلایل ضرورت وجود امام در هر زمان== | ||
===دلیل عقلی=== | ===دلیل عقلی=== | ||
برهان عقلی که ضرورت بعثت انبیاء را به مقتضای لطف بی‌کران الهی اثبات می‌کند، اقتضاء دارد هرگاه پیغمبری در بین مردم موجود نبود، باید کسی، جانشین و خزانه‌دار احکام الهی باشد و در تحمل و نگهداری و تبلیغ آنها سعی و کوشش کند. منظور خداوند از بعثت پیامبران و فرستادن احکام، در صورتی تحقق می‌پذیرد و الطافش به حد کمال می‌رسد که همه قوانین، بدون کم و زیاد در بین بشر محفوظ بماند. در مورد فقدان پیامبران، لطف خدا چنین اقتضاء دارد که یکی از افراد انسان را مسئول حفظ و تحمل احکام کند.<ref>همان.</ref> خلقت انسان دارای کمال خاصی است که باید (در هر حال) به آن کمال هدایت شود و هدایت، حجت می‌خواهد، و اگر حجت از بین برود، باید غایت (که همان کمال نهایی انسان است) از بین برود، و اگر غایت از بین برود فعل خدا بی غایت می‌شود و لغویت در خلقت لازم می‌آید و صدور چنین امری از خدا محال است. خداوند متعال می‌فرماید:<ref>رخشاد، محمد حسین، در محضر علامه طباطبایی، ص۸۹.</ref> «ما آسمان و زمین و موجودات میان آن دو را جز به حق (و هدف دار) نیافریدیم».<ref>حجر / ۸۵.</ref> | برهان عقلی که ضرورت [[بعثت]] انبیاء را به مقتضای لطف بی‌کران الهی اثبات می‌کند، اقتضاء دارد هرگاه پیغمبری در بین مردم موجود نبود، باید کسی، جانشین و خزانه‌دار احکام الهی باشد و در تحمل و نگهداری و تبلیغ آنها سعی و کوشش کند. منظور [[خداوند]] از بعثت پیامبران و فرستادن احکام، در صورتی تحقق می‌پذیرد و الطافش به حد کمال می‌رسد که همه قوانین، بدون کم و زیاد در بین بشر محفوظ بماند. در مورد فقدان پیامبران، لطف خدا چنین اقتضاء دارد که یکی از افراد انسان را مسئول حفظ و تحمل احکام کند.<ref>همان.</ref> خلقت انسان دارای کمال خاصی است که باید (در هر حال) به آن کمال هدایت شود و هدایت، حجت می‌خواهد، و اگر حجت از بین برود، باید غایت (که همان کمال نهایی انسان است) از بین برود، و اگر غایت از بین برود فعل خدا بی غایت می‌شود و لغویت در خلقت لازم می‌آید و صدور چنین امری از خدا محال است. خداوند متعال می‌فرماید:<ref>رخشاد، محمد حسین، در محضر علامه طباطبایی، ص۸۹.</ref> «ما آسمان و زمین و موجودات میان آن دو را جز به حق (و هدف دار) نیافریدیم».<ref>حجر / ۸۵.</ref> | ||
===تاکید ائمه بر وجود امام زنده=== | ===تاکید ائمه بر وجود امام زنده=== | ||
روایات زیادی از ائمه(ع) در کتب معتبره روایی نقل شده که نه تنها انسان بلکه همه موجودات در ادامه حیاتشان در روی زمین و بقاء نظام زندگی در آن، نیاز به وجود امام و خلیفه الهی دارند که برای نمونه به چند حدیث اشاره می‌کنیم: | روایات زیادی از [[ائمه(ع)]] در کتب معتبره روایی نقل شده که نه تنها انسان بلکه همه موجودات در ادامه حیاتشان در روی زمین و بقاء نظام زندگی در آن، نیاز به وجود امام و خلیفه الهی دارند که برای نمونه به چند حدیث اشاره می‌کنیم: | ||
* ابوحمزه می‌گوید: از حضرت صادق(ع) پرسیدم: آیا زمین، بدون وجود امام باقی می‌ماند؟ فرمود: اگر زمین بی امام گردد، فرو خواهد ریخت.»<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۱، ص۱۷۹.</ref> | * ابوحمزه می‌گوید: از [[حضرت صادق(ع)]] پرسیدم: آیا زمین، بدون وجود امام باقی می‌ماند؟ فرمود: اگر زمین بی امام گردد، فرو خواهد ریخت.»<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۱، ص۱۷۹.</ref> | ||
* وشّاء می‌گوید: خدمت [[امام رضا(ع)]] عرض کردم: آیا زمین، بی امام می‌ماند؟ فرمود: نه. گفتم: برای ما روایت شده که زمین بی امام نمی‌گردد، مگر آن که خدا، بر بندگانش غضب کند. پس آن جناب فرمود: زمین بی امام نمی‌گردد و گرنه فرو خواهد رفت.<ref>کلینی، کافی، ج۱، باب انه لو لم یبق فی الارض…، حدیث۱.</ref> | * وشّاء می‌گوید: خدمت [[امام رضا(ع)]] عرض کردم: آیا زمین، بی امام می‌ماند؟ فرمود: نه. گفتم: برای ما روایت شده که زمین بی امام نمی‌گردد، مگر آن که خدا، بر بندگانش غضب کند. پس آن جناب فرمود: زمین بی امام نمی‌گردد و گرنه فرو خواهد رفت.<ref>کلینی، کافی، ج۱، باب انه لو لم یبق فی الارض…، حدیث۱.</ref> | ||
* از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: اگر در زمین بیش از دو نفر موجود نباشد، یکی از آنان حتماً حجت (امام) خواهد بود…<ref>کلینی، کافی، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه، حدیث ۸.</ref> | * از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: اگر در زمین بیش از دو نفر موجود نباشد، یکی از آنان حتماً حجت (امام) خواهد بود…<ref>کلینی، کافی، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه، حدیث ۸.</ref> | ||
* از امام باقر(ع) نقل شده که فرمود: «به خدا سوگند! از آن وقتی که خدا آدم را قبض روح کرده، تاکنون، هرگز زمین را بی امامی که مردم به واسطه او هدایت یابند، رها نکرده است و اوست حجت خدا بر بندگانش. زمین هرگز بی امام باقی نمی‌ماند، تا خدا بر بندگانش حجتی داشته باشد.»<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۱۹۳، باب ان الائمه ولاه امر الله.</ref> | * از [[امام باقر(ع)]] نقل شده که فرمود: «به خدا سوگند! از آن وقتی که خدا آدم را قبض روح کرده، تاکنون، هرگز زمین را بی امامی که مردم به واسطه او هدایت یابند، رها نکرده است و اوست حجت خدا بر بندگانش. زمین هرگز بی امام باقی نمی‌ماند، تا خدا بر بندگانش حجتی داشته باشد.»<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۱۹۳، باب ان الائمه ولاه امر الله.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||