ویکی پاسخ

پیش نویس:زیارت: تفاوت میان نسخه‌ها

پیش نویس بحث

پیش نویس:زیارت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۴۹

۸۷۴ بایت حذف‌شده ،  شنبهٔ ‏۱۷:۴۹
←‏مشروعیت و جواز زیارت در قرآن و سنت
(۱۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
زندگی‌نامه اجمالی امام رضا(ع) چیست؟ نام، لقب و کنیه ایشان چیست؟ چه فضائل و کراماتی از امام رضا(ع) نقل شده است؟
زندگی‌نامه اجمالی امام رضا(ع) چیست؟ نام، لقب و کنیه ایشان چیست؟ چه فضائل و کراماتی از امام رضا(ع) نقل شده است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
https://pasokh.org/fa/Article/View/9805/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%8A%D9%8A-%D8%A7%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%8A-%D8%A8%D8%A7-%D8%B2%D9%8A%D8%A7%D8%B1%D8%AA/?SearchText=%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA&LPhrase=
== معنای زیارت ==
== معنای زیارت ==
زیارت از ریشه «زور» می باشد و به معنای قصد کردن و تمایل به چیزی است.<ref>{{پک|1=فیومی|2=1414|ک=المصباح المنير في غريب الشرح الكبير|ص=260|ج=2}}</ref> زيارت در لغت عبارت از تمايل و ميل كردن است؛ خواه از دور باشد يا از نزديك و يا با گرايش قلبي و قصد همراه باشد يا اعم از اين كه با اكرام و تعظيم زيارت شونده همراه باشد.
زیارت از ریشه «زور» می باشد و به معنای قصد کردن و تمایل به چیزی است. خواه از دور باشد يا از نزديك و يا با گرايش قلبي و قصد همراه باشد يا اعم از اين كه با اكرام و تعظيم زيارت شونده همراه باشد.<ref>{{پک|1=فیومی|2=1414|ک=المصباح المنير في غريب الشرح الكبير|ص=260|ج=2}}</ref> اما زيارت در اصطلاح عرفی به قصد و تمايلی گفته می شود كه افزون بر ميل و حركت حسی، قلب هم گرايش جدی پيدا كرده و نسبت به زيارت شونده با اكرام و تعظيم قلبي و انس روحي همراه باشد.<ref>{{پک|1=طریحی|2=1375|ک=مجمع البحرين‏|ص=320|ج=3}}</ref> البته هر چه مزور برتر و كامل تر باشد، قصد جدي تر و درجه تكريم و تعظيم نيز برتر خواهد بود.<ref>{{پک/بن|1=اندیشه1|ک=سایت اندیشه قم|ف=آشنايي اجمالي با زيارت|زبان=}}</ref>


زيارت در اصطلاح به تمايلي مي گويند كه افزون بر ميل و حركت حسي، قلب هم گرايش جدي پيدا كرده و نسبت به مذور و زيارت شونده با اكرام و تعظيم قلبي و انس روحي همراه باشد.[1]
== زیارت در تاریخ اسلام ==
زيارت در تاريخ اسلامی سبقه ديرين دارد. پايه گذار زيارت قبور مسلمانان پيامبر اكرم(ص) و اهل بیت(ع) بودند. ایشان در واقعه حديبيه بر سر قبر آمنه رفتند و برای ایشان گريستند و به مرمت و باز سازي قبر ایشان پرداختند. هم چنين پس از حجه الوداع نيز به زيارت قبر مادرش آمنه رفتند.<ref>{{پک|1=طبرسی|2=1408|ک=مجمع البیان|ص=87|ج=8}}</ref> همچنين بيهقي و محدثان ديگر نقل كرده اند كه پيامبر اكرم(ص) قبور شهدا را در احد زيارت كرد.<ref>{{پک|1=مجلسی|2=1403|ک=بحار الأنوار|ص=441|ج=10}}</ref> درباره امام علی(ع) نقل كرده اند كه آن حضرت به قصد زيارت حضرت فاطمه(س) بيرون مي رفتند و بر سر مزار آن حضرت حاضر شده و گريه مي كردند و براي آن حضرت دعا مي كردند.<ref>{{پک|1=مجلسی|2=1403|ک=بحار الأنوار|ص=441|ج=10}}</ref>


البته هر چه مذور برتر و كامل تر باشد، قصد جدي تر و درجه تكريم و تعظيم نيز برتر خواهد بود.
==زیارت در قرآن و سنت==


زيارت ديداري مشتاقانه، با حضور در پيشگاه اولياي خدا و پيشوايان هدايت _ عليهم السلام _ است. حضور در مكان هاي مقدس به قصد زيارت و رويارويي با پيشوايان و راهنمايان عالم معنا در واقع حركتي بر آمده از عمق جان و دل است.
=== مشروعیت و جواز ===
از برخي آيات قرآن كريم همانند آیه 84 سوره توبه استفاده مي‌شود كه پيامبر اسلام(ص) بر جنازه مردگان نماز مي‌خواندند و به زيارت آن ها مي‌رفتند و براي آن ها طلب مغفرت مي‌نمود. امّا بعداً از چنين اعمال نسبت به منافقان نهي شد.<ref>{{پک/بن|1=اندیشه1|ک=سایت اندیشه قم|ف=از ديدگاه قرآن و روايات، زيارت اهل قبور درست است؟|زبان=}}</ref> هم چنین برخی از مفسرین از این آیه استفاده كرده اند كه ايستادن در كنار قبر مومنان و دعا براي آنان و نيز زيارت اموات از صالحان و معصومان امری پسندیده، مشروع و جايز است.<ref>{{پک|1=مکارم شیرازی|2=1374|ک=تفسیر نمونه|ص=72|ج=8}}</ref><ref>{{پک|1=طباطبایی|2=1352|ک=المیزان فی تفسیر القرآن|ص=360|ج=9}}</ref> هم چنین قرآن كريم در آیه 36 سوره نور به صورت كلي به مكان هاي مقدس اشاره كرده و انسان را به اهميت و احترام آن ها توجه داده است. خانه هایی که در این آیه به آن ها توجه داده شده است همان مراكزي هستند كه به فرمان پروردگار استحكام يافته و مركز ياد خداست و حقايق اسلام و احكام خدا از آنها نشر مي يابد و آنها مركز مشكات انوار الهي، ايمان، هدايت و داراي تقدس و احترام هستند.<ref>{{پک|1=مکارم شیرازی|2=1374|ک=تفسیر نمونه|ص=481|ج=14}}</ref>


زيارت حضور جسم و جان در برابر خليفه الله زمين است و روشن گر راه زندگي و مشعل فروزان در سلوك عرفان و ارتباط با حجت خدا است.
=== فوائد و آثار ===
زيارت در روايات اسلامي شيعه و اهل تسنن مورد سفارش و تاكيد قرار گرفته است و فوائدی برای آن ذکر شده است. به عنوان مثال از امام علي(ع) نقل شده است: «زُورُوا مَوْتَاكُمْ فَإِنَّهُمْ يَفْرَحُونَ بِزِيَارَتِكُمْ وَ لْيَطْلُبْ أَحَدُكُمْ حَاجَتَهُ عِنْدَ قَبْرِ أَبِيهِ وَ عِنْدَ قَبْرِ أُمِّهِ بِمَا يَدْعُو لَهُمَا».<ref>{{پک|1=شيخ حر عاملى‏|2=1409|ک=وسائل الشيعة|ص=223|ج=3}}</ref> و یا مثلاً از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که توصیه به زیارت قبور نموده اند و یادآوردی مرگ را ثمره آن بیان کرده اند. زيارت قبور موجب يادآوري مرگ است.»<ref>{{پک|1=ابن ماجه|2=1418|ک=سنن إبن ماجة|ص=94|ج=3}}</ref> هم چنین پيامبر اكـرم(ص) مي فـرمايند: «و صلوا علي حيث ما كنتم فان صلاتكم و سلامكم يبلغني؛ در هر حـال كـه هستيد، بر من درود فرستيـد، همانا درود و سلام شمـا بـه من مي رسد.»<ref>{{پک|1=مجلسی|2=1403|ک= بحار الأنوار( ط- بيروت)|ص=190|ج=97}}</ref>


زيارت، ادامه و استمرار بهره مندي از محضر پر فيض بندگان صالح به ويژه پيشوايان معصوم _عليهم السّلام_ و خاندان اهل بيت _ عليهم السّلام _ مي باشد.
بر اساس تصریح قرآن در آیه 169 سوره آل عمران نیز برخی انسان ها پس از مرگ دارای حیات هستند. لذا زیارت آن ها و توجه به آن ها می تواند منشأ اثر باشد.<ref>{{پک/بن|اندیشه1|ک=سایت اندیشه قم|ف=آشنايي اجمالي با زيارت|زبان=}}</ref>


زيارت در تاريخ اسلامي سبقه ديرين دارد، و پايه گذار زيارت قبور مسلمانان پيامبر اكرم _ صل الله عليه و آله _ بودند؛ محمد بن سعد در الطبقات الكبري نقل مي كند كه در واقعه حديبيه ( سال ششم هجري ).
=== استحباب زیارت در روایات ===
2. دليل روايي


پيامبر اسلام _ صل الله عليه و آله _ بر سر قبر آمنه رفت و بر آن گريست و به مرمت و باز سازي آن پرداخت و هم چنين پس از حجه الوداع نيز به زيارت قبر مادرش آمنه رفت.[2] همچنين بيهقي و محدثان ديگر نقل كرده اند كه پيامبر اكرم _ صل الله عليه و آله _ قبور شهدا را در احد زيارت كرد.[3]
روايت‌هاي فراواني از اهل بيت عصمت و طهارت به ما رسيده كه استحباب زيارت اهل قبور مخصوصاً زيارت ائمه اطهار ـ عليهم السّلام ـ را مي‌رساند، نمونه‌هايي از آن روايات را متذكر مي‌شويم.


درباره ي حضرت امام علي _ عليه السّلام _ نقل كرده اند كه آن حضرت به قصد زيارت حضرت فاطمه _ سلام الله عليها _ بيرون مي رفت و بر سر مزار آن حضرت حاضر مي شد و گريه مي كرد و براي آن حضرت دعا مي كرد.[4]
الف. انس بن مالك از پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ نقل مي‌كند كه پيامبر فرمودند: «شما را از زيارت قبور نهي مي‌كردم (امّا امروز مي‌گويم) قبور را زيارت كنيد كه شما را به ياد مرگ مي‌اندازد.[2]


==مشروعیت و جواز زیارت==
ب. عايشه روايت مي‌كند كه حضرت رسول ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمودند: جبرئيل نزدم آمد و گفت: پروردگارت به تو امر مي‌كند كه در قبرستان اهل بقيع حاضر شوي و برايشان طلب آمرزش كني...».[3]
از برخي آيات قرآن كريم مي توان استفاده كرد كه زيارت امري پسنديده، مشروع و جايز مي باشد، چنان كه خداوند متعال به پيامبرش مي فرمايد: < و لا تصل علي احد منهم مات ابدا و لا تقم علي قبره انهم كفروا بالله و رسوله و ماتوا و هم فسقون؛[5] اي پيامبر! بر هيچ يك از منافقاني كه از دنيا مي روند، نماز مگزار و هيچ گاه در كنار قبر او براي طلب آمرزش و استغفار نايست چون آنان به خدا و رسولش كافر شدند و در حالي كه فاسق بودند از دنيا رفتند. >


از مفهوم آيه ياد شده مي توان استفاده كرد كه ايستادن در كنار قبر مومنان و دعا براي آنان و نيز زيارت اموات از صالحان و معصومان مشروع و جايز است.
ج. حضرت علي ـ عليه السّلام ـ هنگام زيارت قبور در كوفه فرمود: «السلام عليكم يا اهل الدّيار من المؤمنين و المسلمين و...».[4]


قرآن كريم در جايي ديگر به صورت كلي به مكان هاي مقدس اشاره كرد، و انسان را به اهميت و احترام آن ها توجه داده است، چنان كه مي فرمايد: « في بيوت اذن الله ان ترفع و يذكر فيها اسمه يسبح رفيها با لغد و والاصال؛[6] در خانه هايي كه خدا اجازه داده كه قدر و منزلت آنها رفعت يابد و نامش در آنها ياد مي شود. در آن خانه ها هر بامداد و شامگاه او را نيايش مي كنند.» اين خانه ها همان مراكزي هستند كه به فرمان پروردگار استحكام يافته و مركز ياد خداست و حقايق اسلام و احكام خدا از آنها نشر مي يابد و آنها مركز مشكات انوار الهي، ايمان، هدايت و داراي تقدس و احترام هستند و زيارت چنين مكان هايي و افراد صالح و معصومي كه در چنين جاهايي مدفونند داراي ثواب و فايده فراوان است.[7] زيارت در روايات اسلامي شيعه و اهل تسنن مورد سفارش و تاكيد قرار گرفته است.
د. استحباب زيارت امام حسين ـ عليه السّلام ـ و امام رضا ـ عليه السّلام ـ و اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ و پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ از منابع شيعه از حد تواتر گذشته است.


چنان كه حضرت علي _ عليه السّلام _ حبيب الله مي فرمايد: « زور و اموتاكم فانهم يفرحون بزيارتكم ؛ [8] مردگانتان را زيارت كنيد كه همانا با زيارت شما خوشحال مي شوند.»
روايات فوق نشان مي‌دهد كه زيارت اهل قبور، مورد تأييد و تأكيد اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ بودند.
 
پيامبر اكرم _ صل الله عليه و آله _ در جايي ديگر مي فرمايد: «زيارت قبور موجب يادآوري مرگ است.».[9]
 
==فوائد و آثار زیارت==
زيارت فوايد و آثار فراواني دارد كه در روايات اسلامي به برخي از آنها اشاره شده است، از جمله: چنان كه پيامبر اكرم _ صل الله عليه و آله _ مي فرمايد: «قبور مردگان را زيارت كنيد، همانا باعث ياد آوري آخرت مي شود.»[10]
 
و پيامبر اكـرم _ صل الله عليـه و آله _ مي فـرمايد: «و صلوا علي حيث ما كنتم فان صلاتكم و سلامكم يبلغني ؛[11] در هر حـال كـه هستيد، بر من درود فرستيـد، همانا درود و سلام شمـا بـه من مي رسد.»
 
بر اساس اعتقادات مسلمانان بويژه تصريح قرآن[12]، انسان ها پس از مرگ زنده هستند، و زيارت قبور و اموات از معصومان، صالحان، نيكوكاران، و . . . همانند آن است كه به حضور آنها برسي و به آنها احترام كني .


==آداب زیارت==
==آداب زیارت==
بر همين اساس براي زيارت بويژه زيارت خانه ي خدا، پيامبر اكرم _صل الله عليه و آله_ پيشوايان معصوم _ عليه السّلام _ علماء، صالحان و مومنان رعايت آدابي لازم است.
برای زيارت به ويژه زيارت خانه خدا، زیارت پيامبر اكرم(ص)، پيشوايان معصوم(ع)، علماء، صالحان و مومنان رعايت آدابي لازم است. رعايت ادب، طهارت جسم و روح، خضوع، خشوع، اذن دخول، نماز و ... از جمله آدابی است که ذکر شده است. بنابراين، زيارت به ويژه زيارت مکان های مذکور سازنده و مفيد است و نوعي سپاسگذاري و قدرداني از جانبازي و فداكاري آنان به شمار مي رود و هشداري به نسل معاصر و آينده است كه پاداش آن كس كه راه حق و فضيلت را بر گزيند و در راه دفاع از عقيده و گسترش حريت و آزادي جان سپارد اين است كه هيچ گاه از خاطره ها محو نشود.<ref>{{پک|1=سبحانی|2=بی تا|ک=آیین وهابیت|ص=119 و 120}}</ref>
 
رعايت ادب، طهارت جسم و روح خضوع، خشوع، اذن دخول، نماز، و . . . از جمله ي آن آداب به شمار مي رود.
 
بنابر اين، زيارت بويژه زيارت خانه خدا، زيارت قبور مسلمانان، از جمله پيامبران، پيشوايان معصوم _ عليه السّلام _، علماء و دانشمندان بزرگ مذهبي، مجاهدان راه اسلام و . . . سازنده و مفيد است و نوعي سپاسگذاري و قدرداني از جانبازي و فداكاري آنان به شمار مي رود و هشداري به نسل معاصر و آينده است كه پاداش آن كس كه در راه حق و فضيلت را بر گزيند و دفاع از عقيده و گسترش حريت و آزادي جان سپارد اين است كه هيچ گاه از خاطره ها محو نشود.[13]
 
نكته اي كه نبايد از آن غفلت كرد، رعايت آداب و شرايط زيارت است، زائر بايد با معرفت و شناخت كافي نسبت به شأن و جايگاه زيارت شونده به زيارت برود و از هر گونه مسائل و حركات شرك آميز و شبهه ناك و خرافاتي پرهيز كند؛
 
امام صادق _ عليه السّلام _ به شخصي از اهالي طوس مي فرمايد: «اي شخص طوسي! كسي كه قبر حسين _ عليه السّلام _ را زيارت كند در حالي كه مي داند او امامي است از ناحيه خداوند عزّوجلّ و طاعت او واجب است بر بندگان، خداوند گناهان گذشته و آينده اش را مي آمرزد و شفاعت او را در مورد پنجاه انسان گناهكار مي پذيرد، و هر حاجتي كه در نزد قبر او از خداوند خواسته شود اجابت مي گردد...»[14]
----[1] . مجمع البحرين، ج 1، ربع 2، ص 305، ماده زور .


[2] . ر . ك : مرحوم فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان، قم، انتشارات اسماعيليان، ذيل، آيه 84 توبه .
یکی از آدابی که نسبت به زیارت معصومین(ع) ذکر شده است شناخت و معرفت به زیارت شونده است. به عنوان مثال امام صادق(ع) در باب زیارت امام حسین(ع) می فرمایند: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع عَارِفاً بِحَقِّهِ غَفَرَ [اللَّهُ‏] لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ؛ یعنی هر کسی قبر حسین(ع) را زیارت کند در حالی که حق و جایگاه ایشان را بشناسد، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می آمرزد.<ref>{{پک|1= ابن قولويه‏|2=1356|ک=کامل الزیارات|ص=138}}</ref>


[3] . علامه مجلسي، بحار الانوار، بيروت، موسسه الوفاء، ج 10، ص 441 .


[4] . همان


[5] . سوره توبه، آيه 84 .


[6] . سوره نور، آيه 36.


[7] . ر . ك ، علامه مجلسي، بحار الانوار، بيروت، موسسه الوفاء، ج 97، 98 ، 99، كتاب المزار.
[8] . ر . ك ، شيخ حر عاملي، وسائل الشيعه، قم، موسسه آل البيت، ج 3، ص 223.
[9] . ر . ك ، ابن ماجه، صحيح ابن ماجه، ج 1 ، ص 113، صحيح ابن مسلم، ج 3، ص 65 .
[10] . بحار الانوار، همان ، ج 45، ص 201 .
[11] . بحار الانوار، همان، ج 97، ص 190.
[12] . سوره آل عمران ، آيه 169 .
[13] . ر . ك جفعر سبحاني، آيين وهابيت، قم، انتشارات اسلامي، ص 119 و 120.
[14] . ر . ك ، تهذيب الاحكام، ج 56، ص 108 .




خط ۹۰: خط ۵۴:
پاسخ
پاسخ


يكي از عللي كه مسلمين را براي زيارت اهل قبور سوق مي‌دهد، اعتقاد به زنده بودن آنها است.
تمام اديان و شرايع الهي، انسان را براي بقا مي‌دانند نه براي فنا، لذا با آمدن مرگ، ‌جسم خاكي انسان در زير خاك نهفته مي‌شود، امّا روح او زنده و به جايگاه متعالي اوج مي‌كند.
1. دليل قرآني
خداوند در سوره توبه آيه 84 مي‌فرمايد: «وَ لا تُصَلِّ عَلى‏ أَحَدٍ مِنْهُمْ ماتَ أَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلى‏ قَبْرِهِ...»؛ هرگز بر هيچ يك از آنها (منافقان) كه بميرد نماز مخوان! و بر قبرش (طلب مغفرت و رحمت را) مايست، چرا آنها به خدا و رسولش كافر شدند و در حال فسق (و بيرون از طاعت خدا) مردند».


از اين آيه استفاده مي‌شود كه پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ بر جنازه مردگان نماز مي‌خواند و به زيارت آنها مي‌رفت و براي آنها طلب مغفرت مي‌نمود. امّا بعداً از چنين اعمال نسبت به منافقان نهي شد.


اكثر مفسران با استدلال به اين آيه، ايستادن بر قبر و دعا كردن را عبادتي مشروع مي‌دانند، ‌اگر چنين نبود خداي سبحان نهي از اين عمل را مخصوص كافر نمي‌كرد.[1]


2. دليل روايي
روايت‌هاي فراواني از اهل بيت عصمت و طهارت به ما رسيده كه استحباب زيارت اهل قبور مخصوصاً زيارت ائمه اطهار ـ عليهم السّلام ـ را مي‌رساند، نمونه‌هايي از آن روايات را متذكر مي‌شويم.
الف. انس بن مالك از پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ نقل مي‌كند كه پيامبر فرمودند: «شما را از زيارت قبور نهي مي‌كردم (امّا امروز مي‌گويم) قبور را زيارت كنيد كه شما را به ياد مرگ مي‌اندازد.[2]
ب. عايشه روايت مي‌كند كه حضرت رسول ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمودند: جبرئيل نزدم آمد و گفت: پروردگارت به تو امر مي‌كند كه در قبرستان اهل بقيع حاضر شوي و برايشان طلب آمرزش كني...».[3]
ج. حضرت علي ـ عليه السّلام ـ هنگام زيارت قبور در كوفه فرمود: «السلام عليكم يا اهل الدّيار من المؤمنين و المسلمين و...».[4]
د. استحباب زيارت امام حسين ـ عليه السّلام ـ و امام رضا ـ عليه السّلام ـ و اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ و پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ از منابع شيعه از حد تواتر گذشته است.
روايات فوق نشان مي‌دهد كه زيارت اهل قبور، مورد تأييد و تأكيد اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ بودند.


3. شواهد تاريخي
3. شواهد تاريخي
خط ۲۳۵: خط ۱۷۷:


* {{یادکرد کتاب|عنوان= المصباح المنير في غريب الشرح الكبير|سال=1414|پیوند=|نام=أحمد بن محمد|نام خانوادگی=فیومی|پیوند نویسنده=|ناشر= موسسه دار الهجرة|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان= المصباح المنير في غريب الشرح الكبير|سال=1414|پیوند=|نام=أحمد بن محمد|نام خانوادگی=فیومی|پیوند نویسنده=|ناشر= موسسه دار الهجرة|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البحرين‏|سال=1375|پیوند=|نام=فخر الدين بن محمد|نام خانوادگی=طریحی|پیوند نویسنده=|ناشر=مرتضوی|مکان=تهران|کوشش=احمد حسينى اشكورى|مترجم=}}
* '''{{یادکرد وب|عنوان=آشنايي اجمالي با زيارت|نشانی=https://pasokh.org/fa/Article/View/9805/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%8A%D9%8A-%D8%A7%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%8A-%D8%A8%D8%A7-%D8%B2%D9%8A%D8%A7%D8%B1%D8%AA/?SearchText=%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA&LPhrase=|تاریخ=1404|تاریخ بازبینی=1 فروردین 1404|شناسه={{شناسه یادکرد|اندیشه1}}|نویسنده=سایت اندیشه قم|کد زبان=|وبگاه=pasokh.org}}'''
* {{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البیان|سال=1408|پیوند=|نام=فضل بن حسن|نام خانوادگی=طبرسی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار المعرفة|مکان=بیروت|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|سال=1403|پیوند=|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسة الوفاء|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نمونه|سال=1374|پیوند=|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار الکتب الإسلامیة|مکان=تهران|کوشش=محمد رضا آشتیانی|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=وسائل الشيعة|سال=1409|پیوند=|نام=محمد بن حسن|نام خانوادگی= شيخ حر عاملى‏|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=سنن إبن ماجة|سال=1418|پیوند=|نام=محمد بن یزید|نام خانوادگی=ابن ماجه|پیوند نویسنده=|ناشر=دار الجيل|مکان=بیروت|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=آیین وهابیت|سال=بی تا|پیوند=|نام=جعفر|نام خانوادگی=سبحانی|پیوند نویسنده=|ناشر=جامعه مدرسین حوزه علمیه قم. دفتر انتشارات اسلامی|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=کامل الزیارات|سال=1356|پیوند=|نام=جعفر بن محمد|نام خانوادگی=ابن قولویه|پیوند نویسنده=|ناشر= دار المرتضوية|مکان=نجف اشرف|کوشش=عبدالحسین امینی|مترجم=}}
* '''{{یادکرد وب|عنوان=از ديدگاه قرآن و روايات، زيارت اهل قبور درست است؟|نشانی=https://pasokh.org/fa/Question/View/7687/%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%D9%8A%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D9%88-%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D8%AA%D8%8C-%D8%B2%D9%8A%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%82%D8%A8%D9%88%D8%B1-%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/?SearchText=%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA&LPhrase=|تاریخ=1404|تاریخ بازبینی=2 فروردین 1404|شناسه={{شناسه یادکرد|اندیشه1}}|نویسنده=سایت اندیشه قم|کد زبان=|وبگاه=pasokh.org}}'''




Mohammad7576
۱٬۳۲۱

ویرایش

برگرفته از «https://fa.wikipasokh.com/view/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/83506...83531»