۳۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
محتوای نقل قول‌های قرآن همان سخنانی است که بین پیامبران و اقوام گذشته رد و بدل شده است. الفاظ نقل قول‌های قرآن به زبان عربی توسط خدا به رسول الله(ص) وحی شده است. گویاترین دلیل | محتوای نقل قول‌های قرآن همان سخنانی است که بین پیامبران و اقوام گذشته رد و بدل شده است. الفاظ نقل قول‌های قرآن به زبان عربی توسط خدا به رسول الله(ص) وحی شده است. گویاترین دلیل ب<ref>{{پک|صدوق|۱۴۰۰|ک=توحید|ص=۱|ج=۱}}</ref>ر چینش خدایی بودن الفاظ این نقل قول‌ها، زبان و گویش برخی از پیامبران و اقوام گذشته است که به عربی سخن نمی‌گفتند و قرآن سخن آنها را عربی آورده است. | ||
== محتوی نقل قول‌ها == | == محتوی نقل قول‌ها == | ||
محتوای سخنان پیامبران(ع) و دیگر افراد که در [[قرآن]] آمده است، به یقین عین همان حرف‌هائی است که آنها گفته‌اند و خداوند در آن تغییری نداده است. اگر خداوند مکالمه [[فرشتگان]] با خدا را در آفرینش [[حضرت آدم(ع)]] بیان می‌کند؛<ref>سوره بقره، آیه۳۳-۳۰.</ref> اگر خداوند داستان فرزندان حضرت آدم(ع) را تعریف می‌کند؛<ref>سوره مائده، آیه۳۱-۲۷.</ref> اگر خداوند مناظره [[حضرت ابراهیم(ع) در قرآن|حضرت ابراهیم(ع)]] با نمرود را در قرآن آورده است؛<ref>سوره بقره، آیه۲۵۸.</ref> همه این گفتگوها به همان مضمون بین این افراد رد و بدل شده است نه اینکه خدا بخواهد داستان‌سرایی کرده باشد یا مثلی زده باشد و یا به کنایه مطلبی را برای تربیت جامعه بیان کرده باشد. | محتوای سخنان پیامبران(ع) و دیگر افراد که در [[قرآن]] آمده است، به یقین عین همان حرف‌هائی است که آنها گفته‌اند و خداوند در آن تغییری نداده است. اگر خداوند مکالمه [[فرشتگان]] با خدا را در آفرینش [[حضرت آدم(ع)]] بیان می‌کند؛<ref>سوره بقره، آیه۳۳-۳۰.</ref> اگر خداوند داستان فرزندان حضرت آدم(ع) را تعریف می‌کند؛<ref>سوره مائده، آیه۳۱-۲۷.</ref> اگر خداوند مناظره [[حضرت ابراهیم(ع) در قرآن|حضرت ابراهیم(ع)]] با نمرود را در قرآن<ref>{{پک|طوسی|۱۴۰۴|ک=البیان|ص=۱۲|ج=۱}}</ref> آورده است؛<ref>سوره بقره، آیه۲۵۸.</ref> همه این گفتگوها به همان مضمون بین این افراد رد و بدل شده است نه اینکه خدا بخواهد داستان‌سرایی کرده باشد یا مثلی زده باشد و یا به کنایه مطلبی را برای تربیت جامعه بیان کرده باشد. | ||
<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۳. ج۶، ص۱۲۹.</ref> | <ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۳. ج۶، ص۱۲۹.</ref> | ||
<ref>رضايى اصفهانى، محمدعلى، تفسير قرآن مهر، قم، پژوهشهاى تفسير و علوم قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۹۶. ج۷، ص۶۹.</ref> | <ref>رضايى اصفهانى، محمدعلى، تفسير قرآن مهر، قم، پژوهشهاى تفسير و علوم قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۹۶. ج۷، ص۶۹.</ref> | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
<references /> | <references /> | ||