پیش نویس:مقدمه‌ای بر فقه شیعه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''مقدمه‌ای بر فقه شیعه، کلیات و کتابشناسی'''، کتابی از [[سید حسین مدرسی طباطبایی|حسین مدرسی طباطبایی]] است درباره کلیات و ادوار فقه و معرفی منابع مهم [[فقه شیعه]]. این اثر در دو قسمت تدوین شده است. قسمت اول که کوتاه است، ساختمان کلی فقه شیعه از جمله رؤوس مطالب فقه و ادوار فقه شیعه را بررسی می‌کند. بخش طولانی کتاب قسمت دوم آن است که بیشتر حجم کتاب را دربردارد و منابع مهم فقه شیعه را معرفی می‌کند.

 

قسمت اول: ساختمان کلی فقه شیعه:

قسمت دوم: بخشی از اهمّ منابع فقه:

* مآخذ کتاب و مشخصات کتابخانه‌ها و فهارس.

فصل اول: مؤلف در فصل اول، به مبانی فقهی شیعه می‌پردازد و به اختلاف مبانی فقه [[شیعه]] و [[سنی]] اشاره دارد که [[اهل تسنن]] حدیث نبوی را از صحابه [[پیامبر(ص)]] اخذ کرده‌اند اما شیعه آن را از سوی خاندان وی به دست آورده‌اند. در کتاب آمده است که مذاهب فقهی اهل‌سنت دنباله‌رو نظرات فقهی چند تن از فقهای [[مدینه]] و [[عراق]] است، اما مذاهب فقهی شیعی تابع نظرات [[اهل‌بیت(ع)]] هستند.<ref>مدرسی، سید حسین، مقدمه‌ای بر فقه شیعه، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۶۸ش، ص۱۱.</ref>

فصل دوم: مدرسی طباطبایی در این فصل، به تعریف و تبیین مختصر [[اصول فقه]] و ادوار آن می‌پردازد و آثار مهم اصول فقه شیعه را برمی‌شمرد.<ref>مدرسی، سید حسین، مقدمه‌ای بر فقه شیعه، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۶۸ش، ص۱۴ تا ۱۹.</ref>

فصل سوم: این فصل [[تقسیم‌بندی موضوعی فقه شیعه|رؤوس مطالب فقه]] را دربردارد. مؤلف پس از ذکر عناوینی که برخی فقها مطرح کرده‌اند، شرح فشرده‌ای از محتوای فقه که به ابتکار محقق حلی در کتاب [[شرایع السلام]] است را بیان می‌کند. این بخش شامل عبادات، عقود، ایقاعات و احکام است. نویسنده ذیل هرکدام از این عناوین، مباحث مطرح شده در آن را ذکر می‌کند.<ref>مدرسی، سید حسین، مقدمه‌ای بر فقه شیعه، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۶۸ش، ص۲۱ تا ۲۸.</ref>

فصل چهارم: این فصل که مفصل‌ترین قسمت اول کتاب است، ادوار فقه شیعه را مورد بحث قرار می‌دهد. نویسنده از [[شیخ طوسی]] و [[محقق حلی]] و [[علامه حلی]] و صاحب مدارک از نامداران ادوار شیعه نام می‌برد که این سازمان حقوقی را تجدید بنا کرده‌اند.<ref>مدرسی، سید حسین، مقدمه‌ای بر فقه شیعه، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۶۸ش، ص۲۹.</ref> مؤلف، ادوار فقه شیعی را در یک تقسیم بر اساس تحولات عمده فقهی به هشت دوره تقسیم می‌کند. در زیر هر یک از این ادوار به اجمال خصوصیات و نام مهمترین دانشمندان تشکیل‌دهنده هر دوره و مهمترین مآخذ فقهی مربوط به آن را ذکر می‌کند.<ref>مدرسی، سید حسین، مقدمه‌ای بر فقه شیعه، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۶۸ش، ص۳۰.</ref> این هشت دوره فقهی عبارت‌اند از:{{ستون|۲}}