۱٬۳۵۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
=== معنای ظهور === | === معنای ظهور === | ||
درباره ظهور امام عصر(عج) دو نوع برداشت می‌تواند وجود داشته باشد؛ یک برداشت از جریان ظهور و [[مهدویت]] این است که انسان برای تحقق عدالت و ریشه کن کردن ظلم باید منتظر بماند و فعالیت و مبارزه‌ای انجام ندهد تا حضرت ظهور کنند و ظلم را ریشه‌کن کرده و عدالت را برپا نمایند. این برداشت فلج‌کننده، ویرانگر و موجب انحطاط می‌گردد و نوعی اباحه‌گری است. برداشت دیگر این است که انسان باید تلاش و مجاهدت کند و وظایف خود در قبال ظلم و برپایی عدالت را انجام دهد. این نوع برداشت امیدآفرین و تحرک بخش است و عبادت محسوب می‌شود؛ لذا همین برداشت است که در انسان اثر مثبت می‌گذارد و باعث رشد و حرکت و پویایی انسان است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قیام و انقلاب مهدی(عج) و مقاله شهید|عنوان کتاب=قیام و انقلاب مهدی(عج) و مقاله شهید|سال=1399|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=15|مکان=قم}}</ref> | درباره ظهور [[امام عصر(عج)]] دو نوع برداشت می‌تواند وجود داشته باشد؛ یک برداشت از جریان ظهور و [[مهدویت]] این است که انسان برای تحقق عدالت و ریشه کن کردن ظلم باید منتظر بماند و فعالیت و مبارزه‌ای انجام ندهد تا حضرت ظهور کنند و ظلم را ریشه‌کن کرده و عدالت را برپا نمایند. این برداشت فلج‌کننده، ویرانگر و موجب انحطاط می‌گردد و نوعی اباحه‌گری است. برداشت دیگر این است که انسان باید تلاش و مجاهدت کند و وظایف خود در قبال ظلم و برپایی عدالت را انجام دهد. این نوع برداشت امیدآفرین و تحرک بخش است و عبادت محسوب می‌شود؛ لذا همین برداشت است که در انسان اثر مثبت می‌گذارد و باعث رشد و حرکت و پویایی انسان است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قیام و انقلاب مهدی(عج) و مقاله شهید|عنوان کتاب=قیام و انقلاب مهدی(عج) و مقاله شهید|سال=1399|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=15|مکان=قم}}</ref> | ||
=== معنای انتظار === | === معنای انتظار === | ||
معنای انتظار [[ظهور امام زمان در قرآن|ظهور]] در اسلام صرفاً احساس نیاز کردن نسبت به امر مورد انتظار نیست؛ بلکه علاوه بر احساس نیاز اعتقاد به گشایش و رسیدن منجی و هم چنین تحرک و فعالیت برای آماده ساختن خود و دیگران برای تحقق ظهور است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref> در روایتی از [[موسی‌بن‌جعفر (ع)]] آمده است که: «اَفضَلُ العِبادَةِ بَعدَ المَعرِفَةِ اِنتِظارُ الفَرَج».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تحف العقول|عنوان کتاب=تحف العقول|سال=1382|نام=حسن بن علی|نام خانوادگی=ابن‌شعبه|ناشر=آل علی (علیه السلام)|صفحه=403|مکان=قم}}</ref> معرفت یعنی [[توحید]] و معرفتِ حقایق الهی؛ برترین اعمال بعد از آن، انتظار فرج است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref> لذا همین که انتظار فرج از برترین اعمال است معلوم می‌شود که عمل است نه بی عملی.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3308|عنوان=بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمهٔ شعبان|تاریخ بازبینی=29 شهریور 1384|سال=1403}}</ref> بنابراین این که انسان دست روی دست بگذارد و منتظر باشد تا منجی ظهور کند و عالم را پر از رفاه و آسایش کند و سپس تحویل انسان‌ها دهد تا از استفاده کنند، تصور غلطی از انتظار می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آزادی معنوی|عنوان کتاب=آزادی معنوی|سال=1387|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=173|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=2430|عنوان=بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم|تاریخ بازبینی=11 اسفند 1369|سال=1403}}</ref> | معنای انتظار [[ظهور امام زمان در قرآن|ظهور]] در اسلام صرفاً احساس نیاز کردن نسبت به امر مورد انتظار نیست؛ بلکه علاوه بر احساس نیاز اعتقاد به گشایش و رسیدن منجی و هم چنین تحرک و فعالیت برای آماده ساختن خود و دیگران برای تحقق ظهور است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref> در روایتی از [[موسی‌بن‌جعفر (ع)]] آمده است که: «اَفضَلُ العِبادَةِ بَعدَ المَعرِفَةِ اِنتِظارُ الفَرَج».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تحف العقول|عنوان کتاب=تحف العقول|سال=1382|نام=حسن بن علی|نام خانوادگی=ابن‌شعبه|ناشر=آل علی (علیه السلام)|صفحه=403|مکان=قم}}</ref> معرفت یعنی [[توحید]] و معرفتِ حقایق الهی؛ برترین اعمال بعد از آن، انتظار فرج است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref> لذا همین که انتظار فرج از برترین اعمال است معلوم می‌شود که عمل است نه بی عملی.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3308|عنوان=بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمهٔ شعبان|تاریخ بازبینی=29 شهریور 1384|سال=1403}}</ref> بنابراین این که انسان دست روی دست بگذارد و منتظر باشد تا منجی ظهور کند و عالم را پر از رفاه و آسایش کند و سپس تحویل انسان‌ها دهد تا از استفاده کنند، تصور غلطی از انتظار می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آزادی معنوی|عنوان کتاب=آزادی معنوی|سال=1387|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=173|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=2430|عنوان=بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم|تاریخ بازبینی=11 اسفند 1369|سال=1403}}</ref> | ||
بر همین اساس انتظار به معنای آماده ساختن خود است و لذا با شتاب زدگی، عجله کردن، بی صبری کردن و پا به زمین کوبیدن محقق نمی‌گردد؛ یعنی شخص منتظر شخصی است که اهتمام به خودسازی دارد، نه این که با حالت شتاب و عجله نا به جا انتظار ظهور را داشته باشد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref> | بر همین اساس انتظار به معنای آماده ساختن خود است و لذا با شتاب زدگی، عجله کردن، بی صبری کردن و پا به زمین کوبیدن محقق نمی‌گردد؛ یعنی شخص منتظر شخصی است که اهتمام به [[خودسازی]] دارد، نه این که با حالت شتاب و عجله نا به جا انتظار ظهور را داشته باشد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref> | ||
== در دیدگاه عالمان دینی == | == در دیدگاه عالمان دینی == | ||