انتظار ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

انتظار ظهور (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۱

۴٬۴۴۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۶ نوامبر ۲۰۲۴

←‏دو برداشت از ظهور

Mohammad7576

۱٬۳۵۲

ویرایش

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 == معنی و ویژگی های انتظار ==
-معنای انتظار [[ظهور امام زمان در قرآن|ظهور]] در اسلام صرفاً احساس نیاز کردن نسبت به امر مورد انتظار نیست؛ بلکه علاوه بر احساس نیاز اعتقاد به گشایش و رسیدن منجی و هم چنین تحرک و فعالیت برای آماده ساختن خود و دیگران برای تحقق ظهور است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref> در روایتی از [[موسی‌بن‌جعفر (ع)]] آمده است که:«اَفضَلُ العِبادَةِ بَعدَ المَعرِفَةِ اِنتِظارُ الفَرَج».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تحف العقول|عنوان کتاب=تحف العقول|سال=1382|نام=حسن بن علی|نام خانوادگی=ابن‌شعبه|ناشر=آل علی (عليه السلام)|صفحه=403|مکان=قم}}</ref> معرفت یعنی توحید و معرفتِ حقایق الهی؛ برترین اعمال بعد از آن، انتظار فرج است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref>لذا همین که انتظار فرج از برترین اعمال است معلوم می شود که عمل است نه بی عملی.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3308|عنوان=‌‌بیانات‌ در دیدار اقشار مختلف مردم به ‌مناسبت نیمه‌‌ی شعبان|تاریخ بازبینی=29 شهریور 1384|سال=1403}}</ref> بنابراین این که انسان دست روی دست بگذارد و منتظر باشد تا منجی ظهور کند و عالم را پر از رفاه و آسایش کند و سپس تحویل انسان ها دهد تا از استفاده کنند، تصور غلطی از انتظار می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آزادی معنوی|عنوان کتاب=آزادی معنوی|سال=1387|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=173|مکان=قم}}</ref>
+معنای انتظار [[ظهور امام زمان در قرآن|ظهور]] در اسلام صرفاً احساس نیاز کردن نسبت به امر مورد انتظار نیست؛ بلکه علاوه بر احساس نیاز اعتقاد به گشایش و رسیدن منجی و هم چنین تحرک و فعالیت برای آماده ساختن خود و دیگران برای تحقق ظهور است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref> در روایتی از [[موسی‌بن‌جعفر (ع)]] آمده است که:«اَفضَلُ العِبادَةِ بَعدَ المَعرِفَةِ اِنتِظارُ الفَرَج».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تحف العقول|عنوان کتاب=تحف العقول|سال=1382|نام=حسن بن علی|نام خانوادگی=ابن‌شعبه|ناشر=آل علی (عليه السلام)|صفحه=403|مکان=قم}}</ref> معرفت یعنی توحید و معرفتِ حقایق الهی؛ برترین اعمال بعد از آن، انتظار فرج است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref> لذا همین که انتظار فرج از برترین اعمال است معلوم می شود که عمل است نه بی عملی.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3308|عنوان=‌‌بیانات‌ در دیدار اقشار مختلف مردم به ‌مناسبت نیمه‌‌ی شعبان|تاریخ بازبینی=29 شهریور 1384|سال=1403}}</ref> بنابراین این که انسان دست روی دست بگذارد و منتظر باشد تا منجی ظهور کند و عالم را پر از رفاه و آسایش کند و سپس تحویل انسان ها دهد تا از استفاده کنند، تصور غلطی از انتظار می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آزادی معنوی|عنوان کتاب=آزادی معنوی|سال=1387|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=173|مکان=قم}}</ref>
-بنابراین انتظار به معنای آماده ساختن خود است و لذا با شتاب زدگی، عجله کردن، بی صبری کردن و پا به زمین کوبیدن محقق نمی گردد. یعنی شخص منتظر شخصی است که اهتمام به خودسازی دارد، نه این که با حالت شتاب و عجله نا به جا انتظار ظهور را داشته باشد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref>
+بر همین اساس انتظار به معنای آماده ساختن خود است و لذا با شتاب زدگی، عجله کردن، بی صبری کردن و پا به زمین کوبیدن محقق نمی گردد. یعنی شخص منتظر شخصی است که اهتمام به خودسازی دارد، نه این که با حالت شتاب و عجله نا به جا انتظار ظهور را داشته باشد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=45317|عنوان=سخنرانی تلویزیونی به مناسبت ولادت حضرت امام زمان(عج)|تاریخ بازبینی=21 فروردین 1399|سال=1403}}</ref>
 == تلاش برای استقرار عدالت ==
@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
-ـ نکته بعدي در باب مهدويت، انتظار فرج است. انتظار فرج يک مفهوم بسيار وسيع و گسترده اي است. يک انتظار، انتظارِ فرجِ نهايي است؛ يعني اين که بشريت اگر مي بيند که طواغيت عالم ترک تازي مي کنند و چپاولگري مي کنند و افسار گسيخته به حق انسان ها تعدي مي کنند، نبايد خيال کند که سرنوشت دنيا همين است؛ نبايد تصور کند که بالاخره چاره اي نيست و بايستي به همين وضعيت تن داد؛ نه، بداند که اين وضعيت يک وضعيت گذراست ـ «للباطل جولة» ـ و آن چيزي که متعلق به اين عالم و طبيعت اين عالم است، عبارت است از استقرار حکومت عدل؛ و او خواهد آمد. انتظار فرج و گشايش، در نهايت دوراني که ما در آن قرار داريم و بشريت دچار ستم ها و آزارهاست، يک مصداق از انتظار فرج است، ليکن انتظار فرج مصداق هاي ديگر هم دارد. وقتي به ما مي گويند منتظر فرج باشيد، فقط اين نيست که منتظر فرج نهايي باشيد، بلکه معنايش اين است که هر بن بستي قابل گشوده شدن است. فرج، يعني اين؛ فرج، يعني گشايش. مسلمان با درسِ انتظار، فرج مي آموزد و تعليم مي گيرد که هيچ بن بستي در زندگي بشر وجود ندارد که نشود آن را باز کرد و لازم باشد که انسان نااميد دست روي دست بگذارد و بنشيند و بگويد ديگر کاري نمي شود کرد؛ نه، وقتي در نهايتِ زندگي انسان، در مقابله با اين همه حرکت ظالمانه و ستمگرانه، خورشيدِ فرج ظهور خواهد کرد، پس در بن بست هاي جاري زندگي هم همين فرج متوقَّع و مورد انتظار است. اين، درس اميد به همه انسانهاست؛ اين، درس انتظار واقعي به همه انسانهاست؛ لذا انتظار فرج را افضل اعمال دانسته اند؛ معلوم مي شود انتظار، يک عمل است، بي عملي نيست. نبايد اشتباه کرد، خيال کرد که انتظار يعني اين که دست روي دست بگذاريم و منتظر بمانيم تا يک کاري بشود. انتظار يک عمل است، يک آماده سازي است، يک تقويت انگيزه در دل و درون است، يک نشاط و تحرک و پويايي است در همه زمينه ها. اين، در واقع تفسير اين آيات کريمه قرآني است که: «و نريد ان نمن علي الذين استضعفوا في الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثين» يا «ان الارض للَّه يورثها من يشاء من عباده و العاقبة للمتقين». يعني هيچ وقت ملت ها و امت ها نبايد از گشايش مأيوس شوند.
-آن روزي که ملت ايران قيام کرد، اميد پيدا کرد که قيام کرد. امروز که آن اميد برآورده شده است، از آن قيام، آن نتيجه بزرگ را گرفته است و امروز هم به آينده اميدوار است و با اميد و با نشاط حرکت مي کند. اين نور اميد است که جوان ها را به انگيزه و حرکت و نشاط وادار مي کند و از دل مردگي و افسردگي آنها جلوگيري مي کند و روح پويايي را در جامعه زنده مي کند. اين، نتيجه انتظار فرج است. بنابراين، هم بايد منتظر فرج نهايي بود، هم بايد منتظر فرج در همه مراحل زندگي فردي و اجتماعي بود. اجازه ندهيد يأس بر دل شما حاکم بشود، انتظار فرج داشته باشيد و بدانيد که اين فرج، محقَّق خواهد شد؛ مشروط بر اين که شما انتظارتان، انتظار واقعي باشد، عمل باشد، تلاش باشد، انگيزه باشد، حرکت باشد.[6]
 من فقط يک جمله در باب انتظار عرض مي کنم. اين که در روايات ما وارد شده است که افضل اعمال امت، انتظار فرج است، يعني چه؟ مگر انتظار چيست؟ انتظار ظهور حضرت ولي الله الاعظم(عج)، مگر چه مضمون و چه معنايي در بطن خود دارد که اين قدر داراي فضيلت است؟ يک معناي انحرافي در باب انتظار بود که خوشبختانه امروز از آن فهم و برداشت غلط، اثر چنداني نيست. کساني که مغرض و يا نادان بودند، اين طور به مردم ياد داده بودند که انتظار، يعني اين که شما از هر عمل مثبت و از هر اقدام و هر مجاهدت و هر اصلاحي دست بکشيد و منتظر بمانيد، تا صاحب عصر و زمان، خودش بيايد و اوضاع را اصلاح کند و مفاسد را برطرف نمايد!