ابزارهای شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها

(ایجاد مدخل: ابزارهای شیطان)
 
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}{{سوال}}
{{شروع متن}}{{سوال}}


ابزارهاي شيطان براساس سوره همزه كدامند؟
ابزارهای شیطان براساس سوره همزه کدامند؟


{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


سوه همزه به سه شاخصه مهم صراحت دارد که می‌توان آن‌ها را ابزارهای [[ابلیس و شیطان در قرآن|شیطانی]] دانست: یک) عیب‌جویی و مسخره کردن دیگران. دو) جمع اموال و مغرور شدن به آن. سه) جاودانه پنداشتن ثروت‌مندان به خاطر ثروت‌شان.
[[سوره همزه]] به سه شاخصه مهم صراحت دارد که می‌توان آن‌ها را ابزارهای [[ابلیس و شیطان در قرآن|شیطانی]] دانست: یک) عیب‌جویی و مسخره کردن دیگران. دو) جمع اموال و مغرور شدن به آن. سه) جاودانه پنداشتن ثروت‌مندان به خاطر ثروت‌شان.


== عیب‌جویی و مسخره کردن دیگران ==
== عیب‌جویی و مسخره کردن دیگران ==
سوره همزه با تهدیدی کوبنده آغاز می‌شود: {{قرآن|«وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَه لُمَزَه|ترجمه= وای بر هر عیبجوی مسخره کننده‌ای.|سوره=همزه|آیه=۱}} آنها که با نیش زبان، حرکات دست، چشم، ابرو در پشت سر و پیش رو، دیگران را مسخره می‌کنند، یا عیب‌جویی و [[غیبت]] می‌کنند، یا آنها را هدف تیرهای طعنه و تهمت قرار می‌دهند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۰۹.</ref>


[[سوره همزه]] با تهديدى كوبنده آغاز مى‏‌شود: {{قرآن|«وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَه لُمَزَه|ترجمه= واى بر هر عيبجوى مسخره كننده‏اى.|سوره=همزه|آیه=۱}} آنها كه با نيش زبان، حركات دست، چشم، ابرو در پشت سر و پيش رو، ديگران را مسخره می‌کنند، يا عيب‌جويى و [[غیبت|غيبت]] مى‏‌كنند، يا آنها را هدف تيرهاى طعنه و تهمت قرار مى‌‏دهند.
«هُمَزَه» از ماده «همز» در اصل به معنی شکستن است.<ref>عضیمه، صالح، معناشناسی واژگان قرآن، مشهد، آستان قدس رضوی، شرکت به نشر، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ص۶۱۴.</ref> از آنجا که افراد عیب‌جو و غیبت کننده شخصیت دیگران را درهم می‌شکنند به آنها «هُمَزَه» اطلاق شده است.<ref>کریمی حسینی، عباس، تفسیر علیین، قم، اسوه، چاپ اول، ۱۳۸۲ش، ص۶۰۱.</ref> «لُمَزَه» از ماده «لمز» در اصل به معنی عیب‌جویی نمودن است.<ref>قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۲۰۶.</ref>


«هُمَزَه» از ماده «همز» در اصل به معنى شكستن است.<ref>عضيمه، صالح، معنا شناسى واژگان قرآن، مشهد، آستان قدس رضوى، شركت به نشر، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ص۶۱۴.</ref> از آنجا كه افراد عيب‌جو و غيبت كننده شخصيت ديگران را درهم مى‏‌شكنند به آنها «هُمَزَه» اطلاق شده است.<ref>سيدكريمى حسينى، عباس، تفسير عليين، قم، اسوه، چاپ اول، ۱۳۸۲ش، ص۶۰۱.</ref> «لُمَزَه» از ماده «لمز» در اصل به معنى عيب‌جويى نمودن است.<ref>قرشى بنابى، على‏اكبر، قاموس قرآن، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۲۰۶.</ref>
این دو واژه مفهوم وسیعی دارد که هر گونه عیب‌جویی، غیبت، طعنه زدن و مسخره کردن به وسیله زبان، اشاره، سخن‌چینی و بدگویی را شامل می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲۷، ص۳۰۹.</ref>


اين دو واژه مفهوم وسيعى دارد كه هر گونه عيب‌جويى، غيبت، طعنه زدن و مسخره کردن به وسيله زبان، اشاره، سخن‏‌چينى و بدگويى را شامل مى‏‌شود.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲۷، ص۳۰۹.</ref>
== جمع اموال و مغرور شدن به آن ==
دنیامحوری و فراموشی [[آخرت]] یکی دیگر از ابزارهای شیطان است که انسان را فریب می‌دهد: {{قرآن|الَّذِی جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ|ترجمه= همان که مالی را گرد آورده و شمارش نموده است.|سوره=همزه|آیه=۲}}


= جمع اموال و مغرور شدن به آن ==
آیه ناظر به ثروت‌اندوزانی است که مال را نه به عنوان یک وسیله بلکه به عنوان یک هدف می‌نگرند و در جمع‌آوری آن هیچ قید و شرطی قائل نیستند. از حلال و حرام و تجاوز بر حقوق دیگران، از طریق شرافت‌مندانه یا رذیلانه آن را جمع‌آوری می‌کنند و آن را تنها نشانه عظمت و شخصیت می‌دانند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲۷، ص۳۱۴.</ref>
 
دنیامحوری و فراموشی [[آخرت]] یکی دیگر از ابزارهای شیطان است که انسان را فریب می‌دهد: {{قرآن|الَّذِي جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ|ترجمه= همان كه مالى را گرد آورده و شمارش نموده است.|سوره=همزه|آیه=۲}} آن قدر به مال و ثروت علاقه دارد كه پيوسته آنها را مى‏‌شمرد، از داشتن آن لذت مى‌‏برد و شادى مى‏‌كند. ثروت براى او بتى است که تمام شخصيت‌ها را در آن خلاصه مى‏‌بيند، طبيعى است كه چنين انسان گمراهی مؤمنان فقير را پيوسته مسخره می‌کند.
 
«عَدَّدَهُ» در اصل از ماده «عد» به معنى شمارش است.<ref>مصطفوى، حسن، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، تهران، وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۸ش، ج۸، ص۴۹.</ref> آيه ناظر به ثروت‏‌اندوزانى است كه مال را نه به عنوان يك وسيله بلكه به عنوان يك هدف مى‌‏نگرند و در جمع‏آورى آن هيچ قيد و شرطى قائل نيستند. از حلال و حرام و تجاوز بر حقوق ديگران، از طريق شرافت‌مندانه و يا رذيلانه آن را جمع‏آورى مى‏‌كنند و آن را تنها نشانه عظمت و شخصيت مى‏‌دانند.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲۷، ص۳۱۴.</ref>


== جاودانه پنداشتن ثروت‌مندان ==
== جاودانه پنداشتن ثروت‌مندان ==
داشتن ثروت ایرادی ندارد اما جاودانه پنداشتن ثروت خود را به خاطر داشتن مال و فراموشی آخرت ابزار دیگر از شیطان است که از آن برای گمراهی افراد استفاده می‌کند:{{قرآن|یَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ| ترجمه=این انسان زراندوز و مال‌پرست گمان می‌کند اموالش سبب جاودانگی او است.|سوره=همزه|آیه=۳}} او گمان می‌کند اموالش او را به صورت یک موجود جاودانه درآورده است، نه مرگ می‌تواند به سراغ او آید، نه بیماری‌ها و حوادث جهان مشکلی برای او ایجاد می‌کند.<ref>طالقانی، محمود، پرتوی از قرآن، تهران، شرکت سهامی انتشار، چاپ چهارم، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۲۵۱.</ref>


داشتن ثروت ایرادی ندارد اما جاودانه پنداشتن ثروتمند خود را به خاطر داشتن مال و فراموشی آخرت ابزار دیگر از شیطان است که از آن برای گمراهی افراد استفاده می‌کند:{{قرآن|يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ| ترجمه=اين انسان زراندوز و مال‏‌پرست گمان مى‏‌كند اموالش سبب جاودانگى او است.|سوره=همزه|آیه=۳}}
در قیامت پرده‌ها کنار می‌رود، آنها به اشتباه بزرگ‌شان پی می‌برند و فریادشان بلند می‌شود: {{قرآن|ما أَغْنی عَنِّی مالِیَهْ هَلَکَ عَنِّی سُلْطانِیَهْ| ترجمه=مال و ثروتم هرگز مرا بی‌نیاز نکرد، قدرت من نیز از دست رفت.|سوره=حاقه|آیه=۲۹–۲۸}}
 
«اخلد» در اينجا به صورت فعل ماضى آمده است، او گمان مى‏‌كند اموالش او را به صورت يك موجود جاودانه در آورده است، نه مرگ مى‌‏تواند به سراغ او آيد، نه بيماري‌ها و حوادث جهان مشكلى براى او ايجاد مى‏‌كند. مشكل‏‌گشا در نظرش تنها مال و ثروت است و اين مشكل‌‏گشا را در دست دارد.
 
در قيامت پرده‏‌ها كنار مى‌‏رود، آنها به اشتباه بزرگ‌شان پى مى‏‌برند و فريادشان بلند مى‏‌شود: {{قرآن|ما أَغْنى‏ عَنِّي مالِيَهْ هَلَكَ عَنِّي سُلْطانِيَهْ| ترجمه=مال و ثروتم هرگز مرا بى نياز نكرد، قدرت من نيز از دست رفت.|سوره=حاقه|آیه=۲۹-۲۸}}


==جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[دلبستگی به دنیا]]
* [[دلبستگی به دنیا]]
* [[عوامل دلبستگی به دنیا]]
* [[عوامل دلبستگی به دنیا]]


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه فرعی۱ = اخلاق در قرآن
  | شاخه فرعی۱ = اخلاق در قرآن
  | شاخه فرعی۲ = رذائل اخلاقی
  | شاخه فرعی۲ = رذائل اخلاقی
  | شاخه فرعی۳ = ابزارهای شیطان
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه = شد
  | شناسه = شد
  | تیترها = شد
  | تیترها = شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =شد  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۴

سؤال

ابزارهای شیطان براساس سوره همزه کدامند؟


سوره همزه به سه شاخصه مهم صراحت دارد که می‌توان آن‌ها را ابزارهای شیطانی دانست: یک) عیب‌جویی و مسخره کردن دیگران. دو) جمع اموال و مغرور شدن به آن. سه) جاودانه پنداشتن ثروت‌مندان به خاطر ثروت‌شان.

عیب‌جویی و مسخره کردن دیگران

سوره همزه با تهدیدی کوبنده آغاز می‌شود: ﴿«وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَه لُمَزَه؛ وای بر هر عیبجوی مسخره کننده‌ای.(همزه:۱) آنها که با نیش زبان، حرکات دست، چشم، ابرو در پشت سر و پیش رو، دیگران را مسخره می‌کنند، یا عیب‌جویی و غیبت می‌کنند، یا آنها را هدف تیرهای طعنه و تهمت قرار می‌دهند.[۱]

«هُمَزَه» از ماده «همز» در اصل به معنی شکستن است.[۲] از آنجا که افراد عیب‌جو و غیبت کننده شخصیت دیگران را درهم می‌شکنند به آنها «هُمَزَه» اطلاق شده است.[۳] «لُمَزَه» از ماده «لمز» در اصل به معنی عیب‌جویی نمودن است.[۴]

این دو واژه مفهوم وسیعی دارد که هر گونه عیب‌جویی، غیبت، طعنه زدن و مسخره کردن به وسیله زبان، اشاره، سخن‌چینی و بدگویی را شامل می‌شود.[۵]

جمع اموال و مغرور شدن به آن

دنیامحوری و فراموشی آخرت یکی دیگر از ابزارهای شیطان است که انسان را فریب می‌دهد: ﴿الَّذِی جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ؛ همان که مالی را گرد آورده و شمارش نموده است.(همزه:۲)

آیه ناظر به ثروت‌اندوزانی است که مال را نه به عنوان یک وسیله بلکه به عنوان یک هدف می‌نگرند و در جمع‌آوری آن هیچ قید و شرطی قائل نیستند. از حلال و حرام و تجاوز بر حقوق دیگران، از طریق شرافت‌مندانه یا رذیلانه آن را جمع‌آوری می‌کنند و آن را تنها نشانه عظمت و شخصیت می‌دانند.[۶]

جاودانه پنداشتن ثروت‌مندان

داشتن ثروت ایرادی ندارد اما جاودانه پنداشتن ثروت خود را به خاطر داشتن مال و فراموشی آخرت ابزار دیگر از شیطان است که از آن برای گمراهی افراد استفاده می‌کند:﴿یَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ؛ این انسان زراندوز و مال‌پرست گمان می‌کند اموالش سبب جاودانگی او است.(همزه:۳) او گمان می‌کند اموالش او را به صورت یک موجود جاودانه درآورده است، نه مرگ می‌تواند به سراغ او آید، نه بیماری‌ها و حوادث جهان مشکلی برای او ایجاد می‌کند.[۷]

در قیامت پرده‌ها کنار می‌رود، آنها به اشتباه بزرگ‌شان پی می‌برند و فریادشان بلند می‌شود: ﴿ما أَغْنی عَنِّی مالِیَهْ هَلَکَ عَنِّی سُلْطانِیَهْ؛ مال و ثروتم هرگز مرا بی‌نیاز نکرد، قدرت من نیز از دست رفت.(حاقه:۲۹–۲۸)

جستارهای وابسته

منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۰۹.
  2. عضیمه، صالح، معناشناسی واژگان قرآن، مشهد، آستان قدس رضوی، شرکت به نشر، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ص۶۱۴.
  3. کریمی حسینی، عباس، تفسیر علیین، قم، اسوه، چاپ اول، ۱۳۸۲ش، ص۶۰۱.
  4. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۲۰۶.
  5. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲۷، ص۳۰۹.
  6. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲۷، ص۳۱۴.
  7. طالقانی، محمود، پرتوی از قرآن، تهران، شرکت سهامی انتشار، چاپ چهارم، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۲۵۱.