۱٬۴۰۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
ارتباط [[وحی]]، [[دین]] و [[ایمان]] در [[جهان مدرن]] با توجه به برداشت‌هایی که در [[سنّت]] [[مسیحیت]] غرب در زمینه این سه مقوله وجود دارد، در یک طرز تلقی، وحی یک سلسله گزاره‌های خطاناپذیر است که مجموع آن‌ها دین را تشکیل می‌دهد و ایمان، باور داشتن به چنین مضامین معرفتی است. در این نگاه، وحی، دین و ایمان اساساً از سنخ «آگاهی و [[معرفت]]» بوده، از آسمان برای انسان خاکی، به مثابه عطیه‌ای الهی آمده است. | ارتباط [[وحی]]، [[دین]] و [[ایمان]] در [[جهان مدرن]] با توجه به برداشت‌هایی که در [[سنّت]] [[مسیحیت]] غرب در زمینه این سه مقوله وجود دارد، در یک طرز تلقی، وحی یک سلسله گزاره‌های خطاناپذیر است که مجموع آن‌ها دین را تشکیل می‌دهد و ایمان، باور داشتن به چنین مضامین معرفتی است. در این نگاه، وحی، دین و ایمان اساساً از سنخ «آگاهی و [[معرفت]]» بوده، از آسمان برای انسان خاکی، به مثابه عطیه‌ای الهی آمده است. | ||
از سوی دیگر، نگاه دوم بر سه عنصر وجی، دین و ایمان از نوع دانش، معرفت و شناخت نیست؛ بلکه وحی انکشاف [[خداوند خدا|خداوند]] و عنصری تاریخ‌مند است. در دین نیز عنصر شهود، عاطفه، تجربه و [[اخلاق]] مورد توجه قرار گرفته و ایمان نیز مواجهه انسان با خداوند است. مطابق این تعریف می‌توان گفت، ایمان بار معرفتی خود را از دست داده، نوعی حالت روحی و تجربه درونی و احساس عاطفی تلقی می‌شود. نهایت این که در قبال این سه‌گانه، اصولاً دو نگرش کاملاً متفاوت و متمایز در [[فرهنگ]] دینی غرب به چشم می‌خورد: نگرش معرفتی و نگرش تجربی.<ref>فعالی محمدتقی، ایمان و چالش‌های معاصر، مرکز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی | از سوی دیگر، نگاه دوم بر سه عنصر وجی، دین و ایمان از نوع دانش، معرفت و شناخت نیست؛ بلکه وحی انکشاف [[خداوند خدا|خداوند]] و عنصری تاریخ‌مند است. در دین نیز عنصر شهود، عاطفه، تجربه و [[اخلاق]] مورد توجه قرار گرفته و ایمان نیز مواجهه انسان با خداوند است. مطابق این تعریف می‌توان گفت، ایمان بار معرفتی خود را از دست داده، نوعی حالت روحی و تجربه درونی و احساس عاطفی تلقی می‌شود. نهایت این که در قبال این سه‌گانه، اصولاً دو نگرش کاملاً متفاوت و متمایز در [[فرهنگ]] دینی غرب به چشم می‌خورد: نگرش معرفتی و نگرش تجربی.<ref>فعالی محمدتقی، ایمان و چالش‌های معاصر، مرکز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزه علمیه، ۱۳۸۱، ص۸–۹</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||