۱۱٬۸۸۰
ویرایش
عامل خشم خداوند بر امت‌ها از نظر امام حسین(ع) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۰
، ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
'''عامل خشم خداوند بر امت‌ها از نظر امام حسین(ع)''' کفر آنان نسبت به حقیقت توحید و ظلم آنان به بندگان برگزیده خداوند بوده است.<ref>نجمی، محمدصادق، سخنان حسین بن علی(ع) از مدینه تا کربلا، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۱ش، ص۲۷۳.</ref> از نظر امام حسین(ع) عامل خشم خداوند بر امت‌های یهودی، مسیحی و زرتشتی این بوده که کسان یا چیزهایی را شریک در ربوبیت یا عبادت خداوند قرار می‌دادند.<ref>ابن‌اعثم کوفی، محمد بن علی، الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت، دار الأضواء، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۱۰۱.</ref> از نظر او عامل خشم خداوند بر امت پیامبر اسلام(ص) عزم آنان برای کشتن فرزند پیامبرشان خواهد بود.<ref>ابن‌اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۰۱.</ref> | |||
[[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] زمانی این سخنان را بر زبان آورد که تعدادی از یارانش به دست سپاه کوفه به شهادت رسیدند. امام (ع) پس از اطلاع از [[شهادت]] یارانش دست به محاسن خود کشید و علل گرفتاری امت‌ها به عذاب خداوند را بیان کرد.<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسين عليه السلام، بی‌جا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۱-۱۲.</ref> | [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] زمانی این سخنان را بر زبان آورد که تعدادی از یارانش به دست سپاه کوفه به شهادت رسیدند. امام (ع) پس از اطلاع از [[شهادت]] یارانش دست به محاسن خود کشید و علل گرفتاری امت‌ها به عذاب خداوند را بیان کرد.<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسين عليه السلام، بی‌جا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۱-۱۲.</ref> | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||