automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۵۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: واگردانی دستی |
||
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۷: | خط ۷: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{جعبه اطلاعات حدیث | {{جعبه اطلاعات حدیث | ||
| عنوان = حدیث حسین | | عنوان = حدیث حسین مِنّی | ||
| تصویر = | | تصویر = حدیث حسین منی ۲.jpg | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = نقش حدیث حسین مِنّی در [[حرم امام حسین(ع)]] | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| نامهای دیگر = | | نامهای دیگر = | ||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
}} | }} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
'''حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْن'''، | '''حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْن'''، حدیثی است که از [[پیامبر(ص)]] درباره [[امام حسین(ع)]] نقل شده و در آن پیامبر «حسین را از خود و خود را از حسین» دانسته است. بر اساس بخشی دیگر از این حدیث، خدا دوستداران امام حسین(ع) را دوست دارد و حسین(ع) [[امت|امتی]] از امتها است. در شرح این روایت گفته شده پیامبر امام حسین را از نسل خود دانسته (حسین مِنّی) و او را در حفظ [[اسلام]] با خود یکی شمرده است (انا من حسین)؛ زیرا او جلوی انحراف دین اسلام را گرفت. همچنین گفتهاند طبق این روایت، مرتبه امام حسین(ع) مانند مرتبه یک امت است. | ||
حدیث حسین مِنّی، در کتابهای حدیثی [[شیعه]]، مانند [[ | حدیث حسین مِنّی، در کتابهای حدیثی [[شیعه]]، مانند [[کامل الزیارات]] و در برخی [[صحاح سته|صِحاح سِتّه اهل سنت]]، مانند [[سنن ابن ماجه|سُنَن ابن ماجه]] ذکر شده است. | ||
== متن حدیث و ترجمه== | == متن حدیث و ترجمه== | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== بررسی محتوایی== | == بررسی محتوایی== | ||
{{همچنین ببینید|انا من حسین}} | {{همچنین ببینید|انا من حسین}} | ||
در حدیث حسین مِنّی، پیامبر(ص) «حسین را از خود» معرفی کرده <ref name=":0" />و به این معنا دانسته شده که [[امام حسین(ع)]] | [[پرونده:حدیث حسین منی.jpg|بندانگشتی|<center>نقش حدیث حسین مِنّی روی [[ضریح امام حسین(ع)]].</center>|وسط|587x587پیکسل]] | ||
در حدیث حسین مِنّی، پیامبر(ص) «حسین را از خود» معرفی کرده<ref name=":0" /> و به این معنا دانسته شده که [[امام حسین(ع)]] از نسل او است.{{مدرک|date=فوریه ۲۰۲۲}}همچنین پیامبر در این روایت، «خود را از حسین» شمرده است.<ref name=":0" /> مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ [[اسلام]] دانستهاند. گفته شده همانگونه که پیامبر، دین اسلام را از جانب خدا آورد و گسترش داد امام حسین نیز، با خودداری از [[بیعت]] با [[یزید بن معاویه|یزید]] و تحمل سختیهای [[واقعه عاشورا]] اسلام را از انحراف حفظ کرد.<ref>هاشمی نژاد، درسی که حسین(ع) به انسانها آموخت؛ و شریف القرشی، محمدباقر، حیات الامام الحسین، نجف الاشرف، الادب، چاپ اوّل، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۹۴.</ref> | |||
درباره عبارت «حسین سِبْطٌ مِنَ االْاَسْبَاط»، سبط را به معنای جماعت و قبیله دانستهاند. احمد شرباصی، عالم اهل سنت قرن چهاردهم قمری، احتمال داده مراد از عبارت این است که حسین در بلندی مقام، مرتبه یک امت را دارد؛ یا اینکه اجر و ثواب او مثل اجر یک امت است. به گفته وی، این به دلیل بزرگی فضیلت و عظمت کاری است که انجام داده است.<ref>شرباصی، حفیدة الرسول، ص۴۰، به نقل از صافی، لطفالله، پرتوی از عظمت امام حسین(ع)، قم، دفتر تنظیم و نشر آثار آیتالله صافی گلپایگانی، ۱۳۹۵ش، ص۳۸.</ref> | درباره عبارت «حسین سِبْطٌ مِنَ االْاَسْبَاط»، سبط را به معنای جماعت و قبیله دانستهاند. احمد شرباصی، عالم اهل سنت قرن چهاردهم قمری، احتمال داده مراد از عبارت این است که حسین در بلندی مقام، مرتبه یک امت را دارد؛ یا اینکه اجر و ثواب او مثل اجر یک امت است. به گفته وی، این به دلیل بزرگی فضیلت و عظمت کاری است که انجام داده است.<ref>شرباصی، حفیدة الرسول، ص۴۰، به نقل از صافی، لطفالله، پرتوی از عظمت امام حسین(ع)، قم، دفتر تنظیم و نشر آثار آیتالله صافی گلپایگانی، ۱۳۹۵ش، ص۳۸.</ref> |