automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۵۷
ویرایش
←جایگاه: ابرابزار
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←جایگاه: ابرابزار) |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||
مصباح الزائر اولین کتاب سید ابن طاووس است.<ref> | مصباح الزائر اولین کتاب سید ابن طاووس است.<ref>الطهرانی، آقا بزرک، الذّریعة إلی تصانیف الشّیعة، قم، اسماعیلیان، ۱۴۰۸ق، ج۲۱، ص۱۰۷.</ref> | ||
در این کتاب مجموعه زیاراتی مناسب با قبور پیامبر(ص) و اهل بیت جمع‌آوری شده است. برخی از زیارت‌ها مأثور بوده و از جانب امامان(ع) صادر شده است. برخی نیز از سوی عالمان و از جمله سید بن طاووس انشا شده است.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۰، ص۱۴۷.</ref> | |||
یکی از ویژگیهای زائر این است که در بیشتر موارد منبع خود را یاد نمی‌کند. به نظر می‌رسد که در میان کتابهایی که وی منابع خود را در آنها یاد نمی‌کند، زائر تشخص بیشتری داشته باشد | |||
در | خوانساری می‌گوید: زمانی که ابن طاووس زائر را نگاشت بر این باور بود که او حق این را دارد که آداب سفرهای زیارتی و زیارت مسجد کوفه را وضع کند، دستور العمل‌هایی که در تألیفات پیشین شیعی نیامده و بر گفته‌های ائمه [ع] مبتنی نبوده است (روضات ۴ / ۳۳۰). میرزا حسین نوری این انتقاد (که واقعاً انتقاد است) را رد می‌کند و خاطر نشان می‌کند که همه دستوارتی که در زائر آمده مؤلفان پیشین همچون شیخ مفید وابن مشهدی در مزار یاد کرده‌اند. | ||
ابن طاووس در لهوف می‌گوید: کتاب زائر، مصباحی است برای انجام دادن درست زیارات است. ابن طاووس در اقبال (۴۸۹ / ۲۷۴) می‌گوید: زائر برای همراه بردن به زیارت درگرفته شده است.<ref>کلبرگ، إتان، کتابخانه ابن طاووس و احوال و آثار او، ترجمه رسول جعفریان و سید علی قرائی، قم، کتابخانه عمومی آیة الله العظمی مرعشی نجفی، ص۸۴.</ref> | |||
ابن طاووس در لهوف | |||
== محتوا == | == محتوا == | ||