ثواب افطاری‌ دادن در ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
آیا افطاری دادن در ماه رمضان ثواب دارد؟
آیا افطاری دادن در ماه رمضان ثواب دارد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}'''افطاری دادن در ماه رمضان''' از فضیلت‌هایی است که در روایات و سنت اسلامی بدان سفارش شده است. ثواب افطاری دادن به یک روزه‌دار، مانند ثواب آزاد کردن بنده‌ای شمرده شده است و سبب آمرزش گناهان می‌شود. از امام صادق(ع) روایت است که هرکس روزه‌داری را افطاری بدهد، اجر روزه‌دار را می‌برد.
{{پاسخ}}
[[پرونده:افطار در حرم حضرت معصومه.jpg|بندانگشتی|افطاری در [[حضرت معصومه(س)|حرم حضرت معصومه(س)]]]]
'''افطاری دادن در ماه رمضان''' از فضیلت‌هایی است که در روایات و سنت اسلامی بدان سفارش شده است. ثواب افطاری دادن به یک روزه‌دار، مانند ثواب آزاد کردن بنده‌ای شمرده شده است و سبب آمرزش گناهان می‌شود. از امام صادق(ع) روایت است که هرکس روزه‌داری را افطاری بدهد، اجر روزه‌دار را می‌برد.


رسم افطاری دادن بنا بر سنت دینی مسلمانان از دیرباز در ایران رواج داشته است. یکی از موضوعات قابل توجه در ماه رمضان، سفره‌ها و مهمانی‌های افطاری است. تقریبا در همه ادوار اسلامی این رسم رایج بوده که امرا و خلفا و همچنین کسانی که نذوراتی داشتند، در مساجد یا مکان‌هایی خاص، سفره‌های افطاری می‌گستردند.
رسم افطاری دادن بنا بر سنت دینی مسلمانان از دیرباز در ایران رواج داشته است. یکی از موضوعات قابل توجه در ماه رمضان، سفره‌ها و مهمانی‌های افطاری است. تقریبا در همه ادوار اسلامی این رسم رایج بوده که امرا و خلفا و همچنین کسانی که نذوراتی داشتند، در مساجد یا مکان‌هایی خاص، سفره‌های افطاری می‌گستردند.
خط ۹: خط ۱۱:
== روایات درباره افطاری دادن ==
== روایات درباره افطاری دادن ==
[[پرونده:افطار در مسجدالنبی.jpg|بندانگشتی| سفره افطار در مسجدالنبی|267x267پیکسل]]
[[پرونده:افطار در مسجدالنبی.jpg|بندانگشتی| سفره افطار در مسجدالنبی|267x267پیکسل]]
بنا بر روایات، افطاری دادن ثواب بزرگی دارد، چنان‌که به فرمودهٔ امام صادق(ع): «هرکس روزه‌داری را افطاری بدهد، برای او مثل اجر روزه‌دار است»؛ یا در روایت منقول از [[امام کاظم(ع)]] آمده است: «افطاری دادن به برادر روزه‌دارت از روزه‌داری بهتر است».<ref>عظیمی‌پور، نسیم، «افطاری»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ذیل مدخل.</ref> [[پیامبر(ص)]] فرموده است «هر کس از شما در این ماه روزه‌داری را افطار دهد؛ خدای تعالی پاداش عملش را ثواب یک بنده آزاد کردن و آمرزش گناهان گذشته او قرار خواهد داد. فردی گفت: یا رسول‌الله! همه ما که توانایی افطار دادن نداریم. حضرت فرمود: از آتش جهنم بپرهیزید، گرچه به دادن نصف دانه خرما باشد (اگر این را هم ندارید) به دادن شربت ساده‌ای باشد.»<ref>جوادی آملی، عبدالله، اسرار عبادات، الزهرا، ۱۳۷۲، بی‌جا، ص۱۶۵. و نیز غفاری، علی اکبر؛ غفاری، محمد جواد؛ بلاغی، صدر، ترجمه من لا یحضره الفقیه شیخ صدوق، تهران، صدوق، ۱۳۶۷، ج۲، ص۴۷۳.</ref>
بنا بر روایات، افطاری دادن ثواب بزرگی دارد، [[پیامبر(ص)]] فرموده است: «هر کس از شما در این ماه روزه‌داری را افطار دهد؛ خدای تعالی پاداش عملش را ثواب یک بنده آزاد کردن و آمرزش گناهان گذشته او قرار خواهد داد. فردی گفت: یا رسول‌الله! همه ما که توانایی افطار دادن نداریم. حضرت فرمود: از آتش جهنم بپرهیزید، گرچه به دادن نصف دانه خرما باشد (اگر این را هم ندارید) به دادن شربت ساده‌ای باشد.»<ref>جوادی آملی، عبدالله، اسرار عبادات، الزهرا، ۱۳۷۲، بی‌جا، ص۱۶۵. و نیز غفاری، علی اکبر؛ غفاری، محمد جواد؛ بلاغی، صدر، ترجمه من لا یحضره الفقیه شیخ صدوق، تهران، صدوق، ۱۳۶۷، ج۲، ص۴۷۳.</ref>


[[امام صادق(ع)]] گفته است هر مؤمنی که مؤمن دیگری را در شب ماه رمضان افطار دهد، خداوند برای او ثواب آزاد کردن سی بنده می‌نویسد، و در نزد خدا برای او یک دعا مستجاب خواهد بود.<ref>بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۳۱۶؛ به نقل از [https://hawzah.net/fa/Question/View/65933/ثواب-افطاری-دادن ثواب افطاری دادن]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> [[امام رضا(ع)]] می‌فرماید: کسی که به هنگام افطار، گرده نانی را به نیازمندی بدهد، خداوند گناه او را می‌بخشد و پاداش آزادسازی بنده‌ای از فرزندان اسماعیل را برای او می‌نویسد. امام صادق(ع) می‌فرماید: «امام سجاد(ع) روزی که روزه می‌گرفت دستور می‌داد گوسفندی را سر بریده و آن را قطعه قطعه کرده و طبخ کنند. پس آنگاه که شب فرا می‌رسید، در حالی که روزه بود، دستور می‌داد کسانی که گوشت را قطعه قطعه می‌کنند حاضر شوند و آن را تقسیم کرده درب خانه‌ها بفرستند. این کار را ادامه می‌دادند تا آخرین دیگ نیز تمام شود. آنگاه شام حضرت را که نان و خرما بود، می‌آوردند.»<ref>صالحی، ناد علی، «روزه در اسلام»، فصلنامه معارف اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، شماره ۵۵.</ref>
[[امام صادق(ع)]] گفته است هر مؤمنی که مؤمن دیگری را در شب ماه رمضان افطار دهد، خداوند برای او ثواب آزاد کردن سی بنده می‌نویسد، و در نزد خدا برای او یک دعا مستجاب خواهد بود.<ref>بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۳۱۶؛ به نقل از [https://hawzah.net/fa/Question/View/65933/ثواب-افطاری-دادن ثواب افطاری دادن]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> [[امام رضا(ع)]] می‌فرماید: کسی که به هنگام افطار، گرده نانی را به نیازمندی بدهد، خداوند گناه او را می‌بخشد و پاداش آزادسازی بنده‌ای از فرزندان اسماعیل را برای او می‌نویسد. امام صادق(ع) می‌فرماید: «امام سجاد(ع) روزی که روزه می‌گرفت دستور می‌داد گوسفندی را سر بریده و آن را قطعه قطعه کرده و طبخ کنند. پس آنگاه که شب فرا می‌رسید، در حالی که روزه بود، دستور می‌داد کسانی که گوشت را قطعه قطعه می‌کنند حاضر شوند و آن را تقسیم کرده درب خانه‌ها بفرستند. این کار را ادامه می‌دادند تا آخرین دیگ نیز تمام شود. آنگاه شام حضرت را که نان و خرما بود، می‌آوردند.»<ref>صالحی، ناد علی، «روزه در اسلام»، فصلنامه معارف اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، شماره ۵۵.</ref>
۲٬۱۷۸

ویرایش