automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۵۶
ویرایش
←روایات درباره افطاری دادن
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
آیا افطاری دادن در ماه رمضان ثواب دارد؟ | آیا افطاری دادن در ماه رمضان ثواب دارد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}افطاری دادن در ماه رمضان از فضیلت‌هایی است که در روایات و سنت اسلامی بدان سفارش شده است. ثواب افطاری دادن به یک روزه دار، مانند ثواب آزاد کردن بنده‌ای شمرده شده است و نیز سبب آمرزش گناهان می‌شود. | {{پاسخ}}افطاری دادن در ماه رمضان از فضیلت‌هایی است که در روایات و سنت اسلامی بدان سفارش شده است. ثواب افطاری دادن به یک روزه دار، مانند ثواب آزاد کردن بنده‌ای شمرده شده است و نیز سبب آمرزش گناهان می‌شود. از امام صادق روایت است که هرکس روزه‌داری را افطاری بدهد، اجر روزه‌دار را می‌برد. | ||
== روایات درباره افطاری دادن == | == روایات درباره افطاری دادن == | ||
پیامبر فرموده هر کس از شما در این ماه | بنا بر روایات، افطاری دادن ثواب بزرگی دارد، چنان‌که به فرمودهٔ امام صادق(ع): «هرکس روزه‌داری را افطاری بدهد، برای او مثل اجر روزه‌دار است» یا در روایت منقول از حضرت امام کاظم(ع) آمده است: «افطاری دادن به برادر روزه‌دارت از روزه‌داری بهتر است».<ref>عظیمی‌پور، نسیم، «افطاری»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ذیل مدخل.</ref> پیامبر(ص) فرموده هر کس از شما در این ماه روزه‌داری را افطار دهد؛ خدای تعالی پاداش عملش را ثواب یک بنده آزاد کردن و آمرزش گناهان گذشته او قرار خواهد داد. فردی گفت: یا رسول‌الله! همه ما که توانایی افطار دادن نداریم. حضرت فرمود: از آتش جهنم بپرهیزید، گرچه به دادن نصف دانه خرما باشد (اگر این را هم ندارید) به دادن شربت ساده‌ای باشد.<ref>جوادی آملی، عبدالله، اسرار عبادات، الزهرا، ۱۳۷۲، بی‌جا، ص۱۶۵. و نیز غفاري، علي اکبر؛ غفاري، محمد جواد؛ بلاغي، صدر، ترجمه من لا يحضره الفقيه شيخ صدوق، تهران، صدوق، ۱۳۶۷، ج۲، ص۴۷۳.</ref> | ||
امام صادق(ع) گفته است | امام صادق(ع) گفته است هر مؤمنی که مؤمن دیگری را در شب ماه رمضان افطار دهد، خداوند برای او ثواب آزاد کردن سی بنده می‌نویسد، و در نزد خدا برای او یک دعا مستجاب خواهد بود.<ref>بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۳۱۶؛ به نقل از [https://hawzah.net/fa/Question/View/65933/ثواب-افطاری-دادن ثواب افطاری دادن]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> امام رضا(ع) می‌فرماید: کسی که به هنگام افطار، گرده نانی را به نیازمندی بدهد، خداوند گناه او را می‌بخشد و پاداش آزادسازی بنده‌ای از فرزندان اسماعیل را برای او می‌نویسد. امام صادق(ع) می‌فرماید: امام سجاد(ع) روزی که روزه می‌گرفت دستور می‌داد گوسفندی را سر بریده و آن را قطعه قطعه کرده و طبخ کنند. پس آنگاه که شب فرا می‌رسید، در حالی که روزه بود، دستور می‌داد کسانی که گوشت را قطعه قطعه می‌کنند حاضر شوند و آن را تقسیم کرده درب خانه‌ها بفرستند. این کار را ادامه می‌دادند تا آخرین دیگ نیز تمام شود. آنگاه شام حضرت را که نان و خرما بود، می‌آوردند.<ref>صالحی، ناد علی، «روزه در اسلام»، فصلنامه معارف اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، شماره ۵۵.</ref> | ||
در اين ماه كثرت جود و بخشش، موجب اجر مضاعف است و افطار دادن به روزه‌داران استحباب دارد.<ref>الفيض الكاشاني، راه روشن (ترجمه المحجة البيضاء)، آستان قدس رضوى، ۱۳۷۲، ج۲، ص۱۸۴.</ref> | در اين ماه كثرت جود و بخشش، موجب اجر مضاعف است و افطار دادن به روزه‌داران استحباب دارد.<ref>الفيض الكاشاني، راه روشن (ترجمه المحجة البيضاء)، آستان قدس رضوى، ۱۳۷۲، ج۲، ص۱۸۴.</ref> پیامبر(ص) در روایتی خطاب به امام علی(ع) می‌گوید ای علی! مؤمن در دنیا سه خوش‌حالی دارد: دیدار برادران، افطاری دادن به روزه‌دار، و تهجّد در آخر شب. و امام باقر (ع) می فرماید اگر مرد مؤمنی را در خانه‌ام افطاری دهم، برایم محبوب‌تر از آن است که فلان تعداد بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کنم.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، مراقبات ماه رمضان، ص۱۸۵.</ref> | ||
پیامبر (ص) خطاب به علی ع ای علی! مؤمن در دنیا سه خوش‌حالی دارد: دیدار برادران، افطاری دادن به | |||
[[آیت‌اللّه میرزا جواد ملکی تبریزی]] گفته است «از مهم‌ترین کارهای این ماه، افطاری دادن به روزه‌داران است. پاداش آن را در خطبه پیامبر(ص) شنیده‌ای. مهم‌تر، آن است که در این کار، نیّت خالص و مؤدّب شدن به ادب الهی باشد و این که انگیزه آن جز به دست آوردن رضای خدا نباشد، نه ابراز شرافت دنیا و نه شرافت آخرت، نه تقلید و نه رسم و عادت. باید بکوشد تا عمل خود را از این هدف‌ها خالص سازد و آن را با برخی آزمون‌ها بیازماید و از فریبکاری هوای نفْس و شیطان، خاطرجمع نباشد.»<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، مراقبات ماه رمضان، ص۱۸۵.</ref> | [[آیت‌اللّه میرزا جواد ملکی تبریزی]] گفته است «از مهم‌ترین کارهای این ماه، افطاری دادن به روزه‌داران است. پاداش آن را در خطبه پیامبر(ص) شنیده‌ای. مهم‌تر، آن است که در این کار، نیّت خالص و مؤدّب شدن به ادب الهی باشد و این که انگیزه آن جز به دست آوردن رضای خدا نباشد، نه ابراز شرافت دنیا و نه شرافت آخرت، نه تقلید و نه رسم و عادت. باید بکوشد تا عمل خود را از این هدف‌ها خالص سازد و آن را با برخی آزمون‌ها بیازماید و از فریبکاری هوای نفْس و شیطان، خاطرجمع نباشد.»<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، مراقبات ماه رمضان، ص۱۸۵.</ref> | ||
[[پرونده:افطار در مسجدالنبی.jpg|بندانگشتی| سفره افطار در مسجدالنبی|267x267پیکسل]] | |||
[[پرونده:افطاری در بین الحرمین.jpg|بندانگشتی|ضیافت افطاری در بین‌الحرمین|200x200پیکسل]] | [[پرونده:افطاری در بین الحرمین.jpg|بندانگشتی|ضیافت افطاری در بین‌الحرمین|200x200پیکسل]] | ||