automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۵۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
زبور | زبور در لغت به معنی نوشته است اما نوشته‌ای که با استحکام توأم باشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۹۹.</ref> و مانند «کتاب» که به مکتوب گفته می‌شود زبور هم به معنی مزبور است یعنی نوشته شده و عرب هر وقت بخواهد بگوید فلانی فلان مطلب را نوشت، می‌گوید: زبره یعنی آن را نوشت.<ref>طباطبائی، محمد حسین، المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۲۲۹.</ref> و در قرآن کریم نیز به این معنی استعمال شده است:{{قرآن|وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ|ترجمه=هر كارى كه كرده‌اند در دفترهاست.|سوره=قمر|آیه=۵۲}} | ||
زُبُر به معنی کتاب‌های آسمانی نیز استعمال شده است که در این آیات نیز به کتب آسمانی نوشته شده اطلاق شده است، چنانچه خداوند به رسول اسلام(ص) می‌فرماید: «اگر تو را تکذیب می‌کنند در گذشته هم رسولانی را تکذیب می‌کردند که با دلایل آشکار و نوشته‌های متین و محکم [الزبر] و کتاب روشنی بخشی آورده بودند.»<ref>آل عمران / ۱۸۴؛ و رک: نحل / ۴۴؛ قمر / ۴۳؛ فاطر / ۲۵.</ref> با توجه به این که زبر به معنی نوشته متین و محکم است و در قرآن کریم هم به نوشته و کتب آسمانی اطلاق شده است. کلمه «زبور» اسم می‌شود برای کتاب‌هایی که بر پیامبران نازل می‌شد ولی بعدها علم شده است برای کتابی که خداوند آن را بر حضرت داود نازل کرده‌اند.<ref>مجمع البحرین، ج۳، ص۳۱۴.</ref> | زُبُر به معنی کتاب‌های آسمانی نیز استعمال شده است که در این آیات نیز به کتب آسمانی نوشته شده اطلاق شده است، چنانچه خداوند به رسول اسلام(ص) می‌فرماید: «اگر تو را تکذیب می‌کنند در گذشته هم رسولانی را تکذیب می‌کردند که با دلایل آشکار و نوشته‌های متین و محکم [الزبر] و کتاب روشنی بخشی آورده بودند.»<ref>آل عمران / ۱۸۴؛ و رک: نحل / ۴۴؛ قمر / ۴۳؛ فاطر / ۲۵.</ref> با توجه به این که زبر به معنی نوشته متین و محکم است و در قرآن کریم هم به نوشته و کتب آسمانی اطلاق شده است. کلمه «زبور» اسم می‌شود برای کتاب‌هایی که بر پیامبران نازل می‌شد ولی بعدها علم شده است برای کتابی که خداوند آن را بر حضرت داود نازل کرده‌اند.<ref>مجمع البحرین، ج۳، ص۳۱۴.</ref> | ||