استقلال حوزه‌های علمیه: تفاوت میان نسخه‌ها

 

استقلال حوزه از نظام اسلامی با چه آسیب‌هایی روبرو خواهد بود؟

{{درگاه|حوزه و روحانیت}}'''استقلال حوزه''' از مهمترین ویژگی‌های این نهاد دینی است که آن را از حکومت‌ها جدا می‌سازد. از دغدغه‌های مهم عالمان برجسته حوزه‌های علمیه حفظ نهاد حوزه از دخالت حکومت‌ها و تأثیر از آنان بود و در تلاش بودند که استقلال حوزه‌ها محفوظ بماند. استقلال حوزه، این نهاد را از آلودگی‌های فکری و جور و ستم‌هایی که حکومت‌ها در طول تاریخ انجام می‌دادند دور می‌ساخت. عالمان دینی اعتقاد دارند حوزه‌های علمیه برای اینکه استقلال فکری و هویتی خود را حفظ کنند، می‌بایست از دیگر نهادهای حکومتی دور بمانند تا این نهاد از اهداف خود که فهم و ترویج دین اسلام است منحرف نشود.  

بنیان حوزه‌های علمیّه شیعه هماره بر استقلال در برابر حاکمیّتها استوار بوده است.<ref>«استقلال حوزه»، دوفصلنامه حوزه، شماره۷۲، اسفند ۱۳۷۴، ص۷.</ref>

حوزه‌های علمیه همیشه در طول تاریخ مستقل بودند؛ نه فقط در دوران حکومت‌های معارض با تشیع، بلکه حتی در دوران حکومت‌های شیعی مانند صفویه که در رأس کار قرار داشتند. علمای بزرگی مثل محقق کرکی و پدر شیخ بهائی و بزرگان زیادی به ایران آمدند و در مناصب گوناگون دینی قرار گرفتند، هیچگاه این علما و شاگردان و تربیت شدگان آنها مقهور سیاست صفویه نشدند و در اختیار آنها قرار نگرفتند.<ref>[https://farsi.khamenei.ir/newspart-index?tid=1751 «استقلال حوزه‌های علمیه و روحانیت شیعه در طول تاریخ»] آیت‌الله خامنه‌ای، تاریخ درج مطلب:۱۳۸۹، تاریخ بازدید:۱۴۰۱.</ref>

استقلال اقتصادی و سیاسی حوزه‌های شیعه از دولت‌ها، سودها و زیانهایی را برای حوزه‌ها و حکومتهای دینی و شیعی دربرداشت. از یک سو، استقلال سیاسی و فکری عالمانِ شیعه و حوزه‌های علمیه، از برکات استقلالِ اقتصادی بوده است و بی‌نیازی حوزه از حاکمان و دولتمردان، دست آنان را در نقد و انتقاد از کارکرد آنان بازتر کرده است. عالمان شیعه در طول تاریخ با دولت‌ها و دولتمردانی که راه ناصواب می‌پیمودند، برخورد می‌کردند و با ستم‌پیشگان به رویارویی برمی‌خاستند و مردم را از پیامدهای کارهای نادرست حکومت‌ها می‌آگاهاندند. جنبشهایی چون نهضت تنباکو، نهضت مشروطیت، انقلاب عراق و انقلاب اسلامی ایران، همه و همه ریشه در حریت فکری و سیاسی عالمان شیعه و استقلال فکری و سیاسی آنان دارد که نشأت گرفته از استقلال اقتصادی است.<ref>صالحی، سید عباس، «تعالی و همبستگی در پرتو تعامل علمی حوزه‌های علمیه جهان اسلام»، دوفصلنامه حوزه، شماره ۱۵۵، فروردین ۱۳۸۹، ص۱۰</ref>

نهاد حوزه‌های دینی در مکتب فکری و سیاسی رهبرانی شکل گرفته است که همواره منادی مبارزه با استکبار و سلطه‌های جبّار بوده‌اند و بر این اساس ماهیّت این نهاد ماهیّتی استقلال خواه و بیزار از تقرّب به سلطه‌ها بوده و هست و شرط چنگ انداختن به ریسمان الهی را کفر به طاغوتیان می‌دانسته و می‌داند. این رهنمود الهی در اندیشه سیاسی و حتی فقهی امامیه تأثیری شگرف داشته است چنان‌که شهید اوّل در عصر غیبت امام قضاوت فقیهی که تمامی شرایط افتا را دارد نافذ است پس اگر کسی به قاضیان درباری و وابسته به جائران روی آورد گناهکار خواهد بود. شالوده این حوزه‌ها بر زهد و تقوا و عبودیّت حق و حرّیت در قبال سلطه‌های باطل استوار گشته است.<ref>«استقلال حوزه»، دوفصلنامه حوزه، شماره۷۲، اسفند ۱۳۷۴، ص۷.</ref>

پایه‌های استقلال حوزه‌های شیعی بر تعالیم و رهنمودهای معصومین بنا شده است. پیامبر اسلام می‌فرماید: بر شما باد که از نزدیکی و خدمتکاری سلطان و اطرافیان وی بپرهیزید زیرا کسی که نزدیک‌تر به سلطه‌ها و حامیان و اطرافیان سلطه‌ها باشد از خداوند به همان اندازه دورتر است و کسی که همدمی سلطان را بر خدا ترجیح دهد خداوند ورع و پرهیزکاری را از او بگیرد و سرگردانش قرار دهد. رسول خدا(ص) فرمود: فقیهان امین رسولانند تا زمانی که وارد دنیا نشوند. از پیامبر(ص) پرسش شد وارد شدن فقیهان در دنیا به چه معناست؟ پیامبر فرمود: منظور از ورود به دنیا پیروی از سلطان است. آن گاه که فقیهان پیرو سلطه‌ها شدند از ایشان بر حذر باشید که برای دینتان خطر ساز خواهد بود.<ref>«استقلال حوزه»، دوفصلنامه حوزه، شماره۷۲، اسفند ۱۳۷۴، ص۷.</ref>

[[آیت‌الله شبیری زنجانی]]، حفظ استقلالی مالی حوزه‌های علمیه از دولت‌ها را یک ضرورت می دانست و گفته‌اند دست حوزه نباید مقابل دیگران دراز باشد.<ref>[https://baztab.ir/آیت‌الله‌-شبیری-زنجانی-حفظ-استقلال-م/ «آیت‌الله شبیری زنجانی: حفظ استقلال مالی حوزه‌های علمیه از دولت‌ها ضروری است.»]، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۸، تاریخ بازدید:۱۴۰۱.</ref>

  | شناسه =

  | تیترها =

  | ویرایش =

  | لینک‌دهی =

  | اولویت =

  | کیفیت =