جوان و جوان‌مردی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(←‏تعريف جوان: اصلاح ارقام)
خط ۱۵: خط ۱۵:


واژه  '''«فتي»''' در قرآن به صورت «فَتًی»،<ref>سوره انبیاء، آیه۶۰.</ref> «فِتْیةٌ»،<ref>سوره کهف، آیه۱۳.</ref> «الْفِتْیةُ»،<ref>سوره کهف، آیه۱۰.</ref> «فَتَیاتِ»،<ref>سوره نساء، آیه۲۵. سوره نور، آیه۳۳.</ref> و «فَتَیانِ‏»،<ref>سوره یوسف، آیه۳۶.</ref> در مورد برخی از پیامبران و اولیای الهی به معنای جوانی به کار رفته است.
واژه  '''«فتي»''' در قرآن به صورت «فَتًی»،<ref>سوره انبیاء، آیه۶۰.</ref> «فِتْیةٌ»،<ref>سوره کهف، آیه۱۳.</ref> «الْفِتْیةُ»،<ref>سوره کهف، آیه۱۰.</ref> «فَتَیاتِ»،<ref>سوره نساء، آیه۲۵. سوره نور، آیه۳۳.</ref> و «فَتَیانِ‏»،<ref>سوره یوسف، آیه۳۶.</ref> در مورد برخی از پیامبران و اولیای الهی به معنای جوانی به کار رفته است.
واژه شاب و شباب در قرآن نیامده است اما در روایات، فروان به معنای جوانی به کار رفته است.<ref>حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل‏ الشيعة، قم، موسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص ۱۷۸، باب۶ بَابُ اسْتِحْبَابِ تَعَلُّمِ الْقُرْآنِ فِي الشَّبَابِ وَ تَعْلِيمِهِ وَ كَثْرَةِ قِرَاءَتِهِ وَ تَعَاهُدِهِ</ref>
 
واژه '''«شاب»''' و '''«شباب»''' در قرآن نیامده است اما در روایات، فروان به معنای جوانی به کار رفته است.<ref>حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل‏ الشيعة، قم، موسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص ۱۷۸، باب۶ بَابُ اسْتِحْبَابِ تَعَلُّمِ الْقُرْآنِ فِي الشَّبَابِ وَ تَعْلِيمِهِ وَ كَثْرَةِ قِرَاءَتِهِ وَ تَعَاهُدِهِ</ref>


==جوان در قرآن==
==جوان در قرآن==
۲٬۱۶۱

ویرایش