۷٬۰۸۶
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هاست' به 'ه است') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
'''یاران امام زمان(ع)''' از مناطق و اقوام مختلف هستند که در روایات تعداد آنان را ۳۱۳ نفر برشمردهاند. حدود پنجاه نفرشان از زنان و بقیه مرد هستند که هنگام ظهور خدمت امام جمع میشوند. درباره آنها گفته شده؛ هرگز دچار شک و تردید نمیشوند، شبها بیدارند و تا بامداد به عبادت خدای میپردازند، تنها از خدا میترسند و همواره در آرزوی کشته شدن در راه خدا هستند. | '''یاران امام زمان(ع)''' از مناطق و اقوام مختلف هستند که در روایات تعداد آنان را ۳۱۳ نفر برشمردهاند. حدود پنجاه نفرشان از زنان و بقیه مرد هستند که هنگام ظهور خدمت امام جمع میشوند. درباره آنها گفته شده؛ هرگز دچار شک و تردید نمیشوند، شبها بیدارند و تا بامداد به عبادت خدای میپردازند، تنها از خدا میترسند و همواره در آرزوی کشته شدن در راه خدا هستند. | ||
==تعداد یاران حضرت== | ==تعداد یاران حضرت== | ||
{{ظهور-عمودی}} | |||
اصحاب خاص امام زمان(ع) از مناطق و اقوام مختلف بوده و تعداد آنان ۳۱۳ نفر میباشد که هنگام ظهور خدمت حضرت جمع میشوند: | اصحاب خاص امام زمان(ع) از مناطق و اقوام مختلف بوده و تعداد آنان ۳۱۳ نفر میباشد که هنگام ظهور خدمت حضرت جمع میشوند: | ||
* قندوزی در [[تفسیر]] آیه {{قرآن|وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَىٰ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ ۗ|سوره=هود|آیه=۸}} از امام باقر(ع) و [[امام صادق(ع)]] نقل کرده است: همانا امت معدوده ۳۱۳ نفر از اصحاب مهدی(ع) در [[آخر الزمان]] هستند همانند عدد اهل بدر، اینان در یک ساعت اجتماع میکنند.<ref>قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از ولادت تا ظهور، ترجمه و تحقیق کرمی حسینی، قم، انتشارات الهادی، ص۶۰۸.</ref> | * قندوزی در [[تفسیر]] آیه {{قرآن|وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَىٰ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ ۗ|سوره=هود|آیه=۸}} از امام باقر(ع) و [[امام صادق(ع)]] نقل کرده است: همانا امت معدوده ۳۱۳ نفر از اصحاب مهدی(ع) در [[آخر الزمان]] هستند همانند عدد اهل بدر، اینان در یک ساعت اجتماع میکنند.<ref>قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از ولادت تا ظهور، ترجمه و تحقیق کرمی حسینی، قم، انتشارات الهادی، ص۶۰۸.</ref> | ||
* جابر جعفی از [[امام باقر(ع)]] روایت نموده است: {{عربی|یبایع القائم بین الرکن و المقام ثلاث مأته و نیف عده اهل بدر فیهم النجباء من اهل مصر و الابدال من اهل الشام و الاخبار من اهل العراق فیقیم ما شاء الله أن یقیم|ترجمه=بین رکن و مقام سیصد و اندی به عدد اهل بدر با قائم (ع) بیعت خواهند کرد در میان آنها نجیبانی از اهل مصر و ابدالی از اهل شام و اخباری از اهل عراق وجود دارند آنگاه دین را تا زمانی که خدا بخواهد بر پا خواهند داشت}}.<ref>شیخ طوسی، الغیبه، ص۴۷۷، مؤسسه معارف اسلامی قم، ۱۴۱۱ هجری قمری.</ref> | * جابر جعفی از [[امام باقر(ع)]] روایت نموده است: {{عربی|یبایع القائم بین الرکن و المقام ثلاث مأته و نیف عده اهل بدر فیهم النجباء من اهل مصر و الابدال من اهل الشام و الاخبار من اهل العراق فیقیم ما شاء الله أن یقیم|ترجمه=بین رکن و مقام سیصد و اندی به عدد اهل بدر با قائم(ع) بیعت خواهند کرد در میان آنها نجیبانی از اهل مصر و ابدالی از اهل شام و اخباری از اهل عراق وجود دارند آنگاه دین را تا زمانی که خدا بخواهد بر پا خواهند داشت}}.<ref>شیخ طوسی، الغیبه، ص۴۷۷، مؤسسه معارف اسلامی قم، ۱۴۱۱ هجری قمری.</ref> | ||
* بر اساس روایتی از امام باقر(ع)، پنجاه نفر از آن سیصد و سیزده نفر یاران مخصوص امام زمان، زن هستند که در [[مکه]] خود را در اوّلین فرصت به امام میرسانند چنانکه فرمود: «... سوگند به خدا سیصد و اندی نفر مرد میآیند در میان شان پنجاه نفر زن هستند، در مکّه اجتماع میکنند در غیر موسم [[حج]] (بی آن که قبلاً وعده داده باشند) آمدن شان هم چون ابرهای پاییزی است که با حرکات تند میآیند و در آن مرکز جمع میشوند».<ref>ٍ وَ یَجِیءُ وَ اللَّهِ ثَلَاثُ مِائَه وَ بِضْعَه عَشَرَ رَجُلًا فِیهِمْ خَمْسُونَ امْرَأَه یَجْتَمِعُونَ بِمَکَّه عَلَی غَیْرِ مِیعَادٍ قَزَعاً کَقَزَعِ الْخَرِیف ...» عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، ص۶۵، چاپخانه علمیه تهران، ۱۳۸۰ هجری قمری.</ref> | * بر اساس روایتی از امام باقر(ع)، پنجاه نفر از آن سیصد و سیزده نفر یاران مخصوص امام زمان، زن هستند که در [[مکه]] خود را در اوّلین فرصت به امام میرسانند چنانکه فرمود: «... سوگند به خدا سیصد و اندی نفر مرد میآیند در میان شان پنجاه نفر زن هستند، در مکّه اجتماع میکنند در غیر موسم [[حج]] (بی آن که قبلاً وعده داده باشند) آمدن شان هم چون ابرهای پاییزی است که با حرکات تند میآیند و در آن مرکز جمع میشوند».<ref>ٍ وَ یَجِیءُ وَ اللَّهِ ثَلَاثُ مِائَه وَ بِضْعَه عَشَرَ رَجُلًا فِیهِمْ خَمْسُونَ امْرَأَه یَجْتَمِعُونَ بِمَکَّه عَلَی غَیْرِ مِیعَادٍ قَزَعاً کَقَزَعِ الْخَرِیف ...» عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، ص۶۵، چاپخانه علمیه تهران، ۱۳۸۰ هجری قمری.</ref> | ||