automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۸۰۳
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
آثار و بناهایی در [[ایران]] وجود دارد که به عنوان مدفن و مرقد برخی از [[انبیاء]] شناخته میشوند. از جمله آرامگاه دانیال نبی در شوش، زیارتگاه چهارانبیاء (سلام سلوم سهولی القیا) در قزوین، حَیَقوق در تویسرکان، | آثار و بناهایی در [[ایران]] وجود دارد که به عنوان مدفن و مرقد برخی از [[انبیاء]] شناخته میشوند. از جمله آرامگاه دانیال نبی در شوش، زیارتگاه چهارانبیاء (سلام سلوم سهولی القیا) در قزوین، حَیَقوق در تویسرکان، مُردخای در همدان، قیدار نبی در زنجان، اِشموئیل در ساوه، اِرمیا در میامی مشهد، یوشع و شعیا در اصفهان، حِزقیل در دزفول، خالد نبی در گلستان و حضرت شعیب در شوشتر. | ||
== دانیال نبی == | == دانیال نبی == | ||
[[پرونده:آرامگاه دانیال نبی.jpg|بندانگشتی| عکسی از آرامگاه دانیال نبی در شوش در سال ۱۹۸۹م.]] | [[پرونده:آرامگاه دانیال نبی.jpg|بندانگشتی| عکسی از آرامگاه دانیال نبی در شوش در سال ۱۹۸۹م.]] | ||
[[حضرت دانیال(ع)]] از پیامبران [[بنیاسرائیل]] است که ۶۰۶ سال پیش از میلاد [[حضرت مسیح(ع)]] به اسارت بُختُنَصَّر درآمد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۵؛ محمد حرزالدین، مراقد المعارف، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۸۹، ج۱، ص۲۸۴.</ref> قبر حضرت دانیال(ع) در شوش خوزستان [[زیارتگاه]] مردم است.<ref>شمس الدین سامی افندی، قاموس اعلام ترکی، استانبول، ۱۳۰۸ق، | [[حضرت دانیال(ع)]] از پیامبران [[بنیاسرائیل]] است که ۶۰۶ سال پیش از میلاد [[حضرت مسیح(ع)]] به اسارت بُختُنَصَّر درآمد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۵؛ محمد حرزالدین، مراقد المعارف، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۸۹، ج۱، ص۲۸۴.</ref> قبر حضرت دانیال(ع) در شوش خوزستان [[زیارتگاه]] مردم است.<ref>شمس الدین سامی افندی، قاموس اعلام ترکی، استانبول، ۱۳۰۸ق، ج۳، ص۲۱۰۴.</ref> | ||
بقعه دانیال نبی در شهر شوش، بر کرانه رود شاوور قرار دارد و از مهمترین زیارتگاههای خوزستان است. در منابع جغرافیایی، به قبر دانیال نبی در بستر رود کرخه یا شاوور اشاره شده، اما نشانه یا کتیبهای که این موضوع را اثبات کند، بهدست نیامده است. بهنظر برخی باستانشناسان، بنای اولیه بقعه متعلق به قرن نهم است. بنای فعلی بقعه پس از وقوع سیل و تخریب بنای قدیمی، در ۱۲۸۷ زیرنظر ملاحسین معمار و شیخ جعفر شوشتری ساخته شدهاست.<ref>صادقزاده دربان فیروزه، ارجح اکرم، «بقعه دانیال»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دایرةالمعارف فارسی، ج۱۷، ذیل واژه.</ref> | بقعه دانیال نبی در شهر شوش، بر کرانه رود شاوور قرار دارد و از مهمترین زیارتگاههای خوزستان است. در منابع جغرافیایی، به قبر دانیال نبی در بستر رود کرخه یا شاوور اشاره شده، اما نشانه یا کتیبهای که این موضوع را اثبات کند، بهدست نیامده است. بهنظر برخی باستانشناسان، بنای اولیه بقعه متعلق به قرن نهم است. بنای فعلی بقعه پس از وقوع سیل و تخریب بنای قدیمی، در ۱۲۸۷ زیرنظر ملاحسین معمار و شیخ جعفر شوشتری ساخته شدهاست.<ref>صادقزاده دربان فیروزه، ارجح اکرم، «بقعه دانیال»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دایرةالمعارف فارسی، ج۱۷، ذیل واژه.</ref> | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
== حضرت حَیَقوق (حبقوق) == | == حضرت حَیَقوق (حبقوق) == | ||
[[حضرت حیقوق(ع)]] از پیامبران بنی اسرائیل که در حدود ۶۰۰ سال قبل از میلاد<ref>مستر هاکس آمریکایی، قاموس کتاب مقدس، تهران، ص۳۱۲.</ref> میزیست و به اسارت بُختُنَصَّر درآمد.<ref>افندی، ۱۳۰۸ق، ج۳، ص۱۹۲۵.</ref> وی پس از رهائی از اسارت به ایران آمده، در منطقه تویسرکان فعلی اقامت نموده و در همانجا به شهادت رسید.<ref>دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم، حرف ح، ص۲۲۲.</ref> | [[حضرت حیقوق(ع)]] از پیامبران بنی اسرائیل که در حدود ۶۰۰ سال قبل از میلاد<ref>مستر هاکس آمریکایی، قاموس کتاب مقدس، تهران، ص۳۱۲.</ref> میزیست و به اسارت بُختُنَصَّر درآمد.<ref>شمس الدین سامی افندی، قاموس اعلام ترکی، استانبول، ۱۳۰۸ق، ج۳، ص۱۹۲۵.</ref> وی پس از رهائی از اسارت به ایران آمده، در منطقه تویسرکان فعلی اقامت نموده و در همانجا به شهادت رسید.<ref>دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم، حرف ح، ص۲۲۲.</ref> | ||
مقبرهای در تویسرکان به حَبَقّوقِ نَبی، منسوب است. غالب پژوهشگران بر اساس شواهد درونمتنی «کتاب حبقوق»، و بهویژه عبارتهایی که در آنها از استیلای قریبالوقوع کلدانیان بر یهودیه سخنمیگوید، بر این باورند که وی احتمالاً در فاصلهٔ میان اواخر سدهٔ ۷ قم تا اوایل سدهٔ ۶ قبل از میلاد میزیسته است.<ref>رضایی لیلا، «حبقوق نبی»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۲۲۸.</ref> | مقبرهای در تویسرکان به حَبَقّوقِ نَبی، منسوب است. غالب پژوهشگران بر اساس شواهد درونمتنی «کتاب حبقوق»، و بهویژه عبارتهایی که در آنها از استیلای قریبالوقوع کلدانیان بر یهودیه سخنمیگوید، بر این باورند که وی احتمالاً در فاصلهٔ میان اواخر سدهٔ ۷ قم تا اوایل سدهٔ ۶ قبل از میلاد میزیسته است.<ref>رضایی لیلا، «حبقوق نبی»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۲۲۸.</ref> | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== حزقیل نبی (ذوالکفل) == | == حزقیل نبی (ذوالکفل) == | ||
[[حِزقیل]]، از پیامبران بزرگ بنیاسرائیل در سده ششم پیش از میلاد است. به نقل برخی منابع، حزقیل همان | [[حِزقیل]]، از پیامبران بزرگ بنیاسرائیل در سده ششم پیش از میلاد است. به نقل برخی منابع، حزقیل همان [[ذوالکِفل]] است. آرامگاه منسوب به او در دزفول است.<ref>بخشعلی قنبری، «حِزْقیل»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۴، ص۶۰۹۰.</ref> | ||
== حضرت حَجی == | == حضرت حَجی == | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[پرونده:ارامگاه استر و مردخای.jpg|بندانگشتی| مقبره مُردخای در همدان|267x267پیکسل]] | [[پرونده:ارامگاه استر و مردخای.jpg|بندانگشتی| مقبره مُردخای در همدان|267x267پیکسل]] | ||
== مُردخای == | == مُردخای == | ||
[[ | [[مُردخای]] یکی از انبیای بنیاسرائیل است که مقبره منسوب به او در همدان است.<ref>بیآزار شیرازی، عبدالکریم، باستانشناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، ۱۳۸۸. ص۴۳۱.</ref> مقبرهای در گورستان کهنۀ [[یهودیان]] در همدان وجود دارد که یهودیان آنجا آن را آرامگاه اِستر و مردخای میدانند و از زیارتگاههای ایشان است.<ref>شاهنگیان توری ، «اِستر»، دانشنامه ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۷۴۹.</ref> ساختمان این مقبره سنگی و آجری ساده است و از نشانهها برمیآید که در سدۀ ۷ق بر روی ساختمان کهنتری بنا شده است. مقبرۀ اصلی در پی حملۀ تیمورلنگ به همدان ویران شده بود. این مقبره در یک گورستان کهنۀ یهودی در نزدیکی میدان اصلی شهر واقع شده است و ساختمان آن شامل پنج بخش درگاه، دهلیز، حرم، صفه و شاهنشین است.<ref>بخش ایران شناسی، و هنر ایران و اسلام، «استر و مردخای، مقبره»، دانشنامه ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ذیل واژه.</ref> | ||
سلیمان حییم مؤلف نخستين لغتنامههاى جامع دوزبانه در ايران، نمایشنامه «اِستر و مردخای» که قصهای از تورات است را نوشته است.<ref>بهاری مریم، «حييم»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ذیل واژه.</ref> | سلیمان حییم مؤلف نخستين لغتنامههاى جامع دوزبانه در ايران، نمایشنامه «اِستر و مردخای» که قصهای از تورات است را نوشته است.<ref>بهاری مریم، «حييم»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ذیل واژه.</ref> |