آیه «کسی که هوای نفسش را خدای خود قرار داد»: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:


== معبود گرفتن هوای نفس ==
== معبود گرفتن هوای نفس ==
مفسران در معنای هوا معانی متعددی را ذکر کرده اند. برخی گفته اند مشركان سنگى و صنمى مانند جمادى پيش گرفتند و می‌‏پرستيدند.<ref>میبدی، كشف الاسرار و عدة الابرار، ج‏7، ص: 37
</ref> عبد اللّه عبّاس گفت: مراد به «هوا» شهوت است‏<ref>روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج‏14، ص: 231
</ref> بیشتر مفسران مطلق هوا و هوس را معنا کرده‌اند که می تواند مصادیق زیادی داشته باشد.<ref>طبرسی، ترجمه تفسير مجمع البيان، ج‏17، ص: 210
</ref> و گفته اند كلمه" هوى" به معناى ميل نفس به سوى شهوت است، بدون اينكه آن شهوات را با عقل خود تعديل كرده باشد.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسير الميزان، ج۱۵، ص: ۳۰۸.
</ref>
مراد از" معبود گرفتن هواى نفس" اطاعت و پيروى كردن آن است‏.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسير الميزان، ج۱۵، ص: ۳۰۸.</ref> مفسران در معنای این آیه گفته اند هركس كه هواى نفسانی‌اش بر دينش چيره شود، هواى نفسانی‌اش را به خدايى گرفته است، چه بخواهد و چه نخواهد و كسى كه چنين باشد، اميدى به هدايت او نيست، زيرا هر چيزى كه تمايل و هواى او را منعكس نكند، از ديدگاه او بی‌ارزش است‏.<ref>مغنیه، ترجمه تفسير كاشف، ج‏5، ص: ۷۶۵
</ref>




خط ۲۲: خط ۳۷:


و نیز فرموده: {{قرآن|وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ}}<ref>فاطر / ۲۲.</ref>؛ «تو نمی‌توانی مرده در گور را بشنوانی».
و نیز فرموده: {{قرآن|وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ}}<ref>فاطر / ۲۲.</ref>؛ «تو نمی‌توانی مرده در گور را بشنوانی».
آیه ۲۲ غاشیه. آیه ۴۵ ق.


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
۱۵٬۲۵۷

ویرایش