اندوه و حسرت پیامبر(ص) به سبب گمراهی مردم: تفاوت میان نسخه‌ها

پیامبر اسلام(ص) آن قدر نسبت به مردم دلسوز بود و در صدد هدایت آنها بود که قرآن آن را این گونه بیان می‌فرماید: {{قرآن|فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلی آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِیثِ أَسَفاً|ترجمه=شاید جان خود را به دنبال آنان، آن گاه که به رسالت تو ایمان نیاوردند از دست بدهی|سوره=کهف[۱۸]|آیه=۶}}

فیض کاشانی، تفسير الصافي، ج۳، ص ۲۳۱.</ref> مفسران گفته اند اگر كسى راه گمراهى و هلاكت را می‌پيمود، پیامبر غمگين می‌شد و رنج می‌كشيد، همان‏گونه كه پدر از هلاكت فرزندش رنج می‌‏برد. در اين آيه، خداوند پيامبرش را که نزدیک است به سبب روى گردانيدن ديگران از حق و هدايت، خود را هلاك سازد، مورد عتاب قرار داده و به او فرموده است: به سبب آنان دلتنگ مباش‏.<ref>مغنیه محمد جواد، التفسير الكاشف، ج۵، ص ۱۰۳.

</ref>

</ref>  

== اندوه پیامبر(ص) ==