دوره‌های اخباری‌گری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:


== قرن یازدهم و دوازدهم ==
== قرن یازدهم و دوازدهم ==
مکتب اخباری در دو قرن یازده و دوازده مکتب فکری بلامنازع بیشتر حوزه های علمیه بوده است. دانش اصولِ فقه و اصوليان از جنبش اخبارى لطمات بسيار خوردند<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱، ص۵۶۹.</ref> گرايش گسترده اخباری ها به روايات معصومين (ع) و دورى گزيدن از منابع معرفتى ديگر، همانند قرآن و عقل، علت اصلى نام‌گذارى اين گروه به «اخباريان» است.<ref>تاريخ حديث شيعه، طباطبايى، محمد كاظم، ص۲۱۷.</ref>
مکتب اخباری در دو قرن یازده و دوازده مکتب فکری بلامنازع بیشتر حوزه های علمیه بوده است. دانش اصولِ فقه و اصوليان از جنبش اخبارى لطمات بسيار خوردند<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱، ص۵۶۹.</ref> گرايش گسترده اخباری ها به روايات معصومين (ع) و دورى گزيدن از منابع معرفتى ديگر، همانند قرآن و عقل، علت اصلى نام‌گذارى اين گروه به «اخباريان» است.<ref>تاريخ حديث شيعه، طباطبايى، محمد كاظم، ص۲۱۷.</ref> در این دوره کتاب های حدیثی بزرگی مانند بحارالانوار، وسائل الشیعه، الوافی و نیز شروحی بر کتب اربعه مانند روضة المتقين، مرآة العقول و ملاذ الأخيار، و صدها كتاب حديثى كوچك و بزرگ ديگر در اين دوره به رشته نگارش در آمد.<ref>تاريخ حديث شيعه در سده هاى دوازدهم و سيزدهم هجرى، صفره، حسين، ج۱، ص۳۳.</ref>
 
اخباريگرى، از دهه‌هاى نخستين قرن دوازدهم، بر همه مراكز علمى شيعه در ايران و عراق غلبه كرد و به مدّت چند دهه، فقه شيعى را در انحصار خود داشت و آن‌چنان رشد كرد كه در طىّ قرن دوازدهم، عدّه بسيارى از دانشمندان بزرگ شيعه، اخبارى بودند.


مبارزۀ اصولیان‌ و اخباریان‌ كه‌ از سدۀ ۱۱ ق آغاز گردید و با تندروی‌های‌ اخباریان‌ ادامه‌ یافت‌، در نهایت‌ از سوی‌ مجتهدان‌ و در رأس‌ ایشان‌ آقا وحید بهبهانی‌ به‌ مبارزه‌ای‌ جدی و منسجم‌ بر ضد اخباریگری‌ تبدیل شد.<ref>اخباریان، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۵۳۷.</ref>
مبارزۀ اصولیان‌ و اخباریان‌ كه‌ از سدۀ ۱۱ ق آغاز گردید و با تندروی‌های‌ اخباریان‌ ادامه‌ یافت‌، در نهایت‌ از سوی‌ مجتهدان‌ و در رأس‌ ایشان‌ آقا وحید بهبهانی‌ به‌ مبارزه‌ای‌ جدی و منسجم‌ بر ضد اخباریگری‌ تبدیل شد.<ref>اخباریان، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۵۳۷.</ref>
۱۵٬۲۵۶

ویرایش