مصادیق گناه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

گناه در قرآن چیست؟

طبق تعریف از گناه که هر معصیتی را شامل می‌شود، گناه مصادیق زیادی دارد و هر عمل خلاف شرع گناه محسوب می‌شود. اما قرآن خود مصادیق زیادی برای گناه برشمرده است. از جمله: کشتن ناحق، ندادن زکات، ریا، دروغ، خوردن شراب، قمار، خیانت، خوردن مال یتیم، آزردن پدر و مادر، لواط، زنا و ...  از موارد گناه است.

</ref> در چندین آیه قرآن گفته شده چه کسی ظالمتر از آن کسی است که به خدا افترا بندد<ref>سوره انعام آیات ۲۱،‌۹۳ و ۱۵۷؛ سوره اعراف آیه ۳۷؛ سوره یونس آیه ۱۷؛ سوره کهف آیه ۱۵؛ سوره عنکبوت آیه ۶۸؛ سوره زمر آیه ۳۲؛ سوره صف آیه ۷؛ سوره نساء آیه ۵۰.</ref>:{{قرآن|وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ...|ترجمه=و چه كسى ستمكارتر از آن كس است كه بر خدا دروغ بندد؟|سوره=هود|آیه=۱۸}} از افترا به خداوند به گناه آشکار (اثم مبین)<ref>سوره نساء آیه ۵۰</ref> و به افترا زنندگان به ظالم و مجرم تعبیر شده است.<ref>سوره یونس آیه ۱۷</ref> در میان دروغها، دروغ بستن به خدا و رسول، شنیع‌ترین‌ دروغ‌هاست.<ref>آشنایی با قرآن 7،  مطهری، مرتضی، ج۱، ص۲۱</ref>

</ref> و همچنین از نظر [[علامه طباطبایی]] افترا به خداوند عبارت است از اثبات شريك براى او، و همچنين ادعاى نبوت و نسبت دادن حكمى به وى از راه دروغ و بدعت. و تكذيب آيات داله بر او و تكذيب پيغمبر صادق الوعدى كه دعوتش توأم با آيات و معجزات الهى است، و يا انكار دين حق كه از آن جمله است انكار كردن صانع بطور كلى.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۷، ص: ۶۱</ref>

ظلم يكى از شنيع‏‌ترين گناهان است. ظلم را خروج از عدالت‏ معنا کرده‌اند.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۷، ص: ۶۰

</ref> در آيات بسيارى از قرآن ظالمان و بيدادگران به آتش جهنم تهديد شده‌اند و تعبيراتى كه درباره آنها وارد شده درباره كمتر گروهى ديده مى‌شود.<ref>آيات 72/مائده; 37/فاطر; 8/شورى، غافر/18. فرقان/37 و ابراهيم/22.  آل عمران/151.  غافر/52. اعراف/44. كهف/29. فرقان/27. روم/57 و مؤمن/52.</ref> مانند اینکه ستمکاران هیزم جهنم هستند.<ref>سوره جن آیه ۱۵</ref> اين نشان مى‌دهد كه تا چه حد، اسلام براى ترك ظلم و ستم اهميت قائل است. به گفته قرآن كسانى كه بر آنها تكيه كنند و يا جزء اعوان و انصار آنان باشند نيز مشمول همين حكم خواهند بود.<ref>سوره هود آیه ۱۳</ref><ref>پیام قرآن، مکارم شیرازی،‌ناصر، تهیه و تنظیم: جمعی از فضلاء، دارالکتبب الاسلامیه، ۱۳۸۶ شمسی، چاپ: نهم، ج۶، ص۲۸۵</ref>

یکی از مصادیق و نمادهای ظالمان در قرآن، [[فرعون]] است که فردی ستمگر و جبار بوده است و خداوند او و یارانش را در دریا غرق کرد.<ref>سوره انفال آیه ۵۴، سوره شعرا آیه ۱۱، </ref>

۱.[[ذنب]] ۲.[[معصیت]] ۳.[[اثم]] ۴.[[سیئه]] ۵.جرم  ۶.[[حرام]] ۷.خطیئه ۸.[[فسق]] ۹.[[فساد]] ۱۰.[[فجور]] ۱۱.[[منکر]]<ref>سوره مجادله آیه ۳۲، سوره مائده آیه ۷۹</ref>  ۱۲.[[فاحشه]]<ref>کلمه فاحشه چهار بار در قرآن تکرار شده است: (سوره آل عمران آیه ۱۳۵)، (سوره نساء آیه ۲۲)، (سوره اعراف آیه ۲۸)، (سوره اسراء آیه ۳۲).</ref> ۱۳.حنث ۱۴.شر  ۱۵.لمم ۱۶.وزر و ثقل.<ref>قرائتی، محسن؛ گناه شناسی، ص: 7 ,</ref>

{{نوشتار اصلی|آمرزش گناه در قرآن}}آمرزش و بخشش گناهان از مفاهیم مهم قرآنی است. خداوند بارها انسان‌ها را وعده داده است در صورت توبه و استغفار گناهان آنان را می‌بخشد. در قرآن، پس از ایمان و توبه و استغفار، انجام [[عمل صالح]] و کارهای خوب، دادنِ قرض و [[صدقه]]، عبادت و [[تقوا]]، و [[جهاد]] در راه خدا از مصادیقی است که راه آمرزش گناه توسط خداوند را باز می‌کند.{{مطالعه بیشتر}}