مراقب بدی کسی باش که به او خوبی کرده‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

مراقب بدی کسی باش که به او خوبی کرده‌ای (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۲

۱٬۶۷۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Rezapour

automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران رابط کاربری، moderator، مدیران

۱۱٬۸۸۹

ویرایش

@@ خط ۴۵: / خط ۴۵: @@
 دلالت ضرب‌المثل «مراقب بدی کسی که به او خوبی کرده‌ای باش» را بر این دانسته‌اند که شر و بدی افرادی که انسان به آن‌ها خوبی کرده را هم بیشتر و هم تلخ‌تر دانسته‌اند که آسیب بیشتری به انسان می‌رساند و انسان باید بیشتر مراقب خطر این افراد باشد. محمد بن عبدالرحمن سخاوی، عالم اهل‌سنت، محتوای این ضرب‌المثل را به افراد لئیم و پست اختصاص داده است.<ref>سخاوی، محمد بن عبد الرحمن، المقاصد الحسنة في بيان كثير من الأحاديث المشتهرة على الألسنة، به تحقیق محمد عثمان الخشت، بيروت، دار الكتاب العربي، ١٤٠٥ق، ص۷۶۳.</ref>
-برخی معتقدند این ضرب المثل به معنای نفی نیکی کردن به دیگران است که در این صورت با آموزه‌های اسلامی منافات دارد؛ زیرا
+برخی معتقدند این ضرب المثل به معنای نفی نیکی کردن به دیگران است که در این صورت با آموزه‌های اسلامی منافات دارد؛ زیرا در [[روایت|روایتی]] از [[امام صادق(ع)]] سفارش شده به همه افراد چه اهل نیکی باشد یا نباشد، نیکی شود و چنین استدلال شده که اگر او اهل نیکی نیست، تو اهل نیکی هستی.<ref>کلینی، الکافی، به تصحیح محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۷.</ref>
-===فضیلت نیکی به همه افراد===
-در [[روایت|روایتی]]، نیکی کردن به همه مردم چه نیکوکار یا [[فاجر]]، رأس [[عقل]] پس از [[ایمان]] شمرده شده است.<ref>شیخ صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا(ع)، به تصحیح مهدی لاجوردی، تهران، جهان، بی‌تا، ج۲، ص۳۵.</ref> بر اساس روایتی دیگر، [[امام صادق(ع)]] سفارش کرده است به همه افراد چه اهل نیکی باشد یا نباشد، نیکی کن؛ با این استدلال که اگر او اهل نیکی نیست، تو اهل نیکی هستی.<ref>کلینی، الکافی، به تصحیح محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۷.</ref>
 بر پایه آیات ۳۵ تا ۳۶ [[سوره فصلت]]، یکی از ویژگی‌های نیک انسان این است که در برابر بدی دیگران به آنها خوبی کند. در آیه ۵۴ [[سوره قصص]] نیز، نیکی در برابر بدی ستوده شده است.
-===توقع نداشتن از کار خیر===
-در روایات<ref>برای نمونه نگاه کنید به کلینی، الکافی، به تصحیح محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۷.</ref> و آیات<ref>سوره انسان: آیات ۷ و ۸.</ref> سفارش شده انسان در برابر کار خیری که انجام می‌دهد توقع نیکی نداشته باشد؛ بلکه این کار را برای [[رضوان|رضای خدا]] انجام دهد. خداوند در آیات ۷ و ۸ [[سوره انسان]]، کسانی را که کار خیر را فقط برای رضای او انجام می‌دهند و از طرف مقابل انتظار اجر و تشکر ندارند ستوده است.
-در روایتی، [[امام علی(ع)]] احسان کردن به دیگران را «گرامی داشتنِ خود» و در حقیقت «احسان کردن به خود» معرفی کرده است.<ref>آمدی، عبدالواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم (به صورت موضوعی)، به ترجمه و شرح هاشم رسولی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۸ش، ص۲۶۰.</ref>
 ==منابع==