automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۵۷
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
{{سوال}}وسوسههای شیطان در آیه ۱۶۹ سوره بقره چیست؟{{پایان سوال}} | {{سوال}}وسوسههای شیطان در آیه ۱۶۹ سوره بقره چیست؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}آیه ۱۶۹ سوره بقره اشاره به وسوسههای شیطان دارد که به سه چیز فرمان میدهد: یک: سوء به معنای بدی. دو: فحشا. سه: | {{پاسخ}}آیه ۱۶۹ سوره بقره اشاره به وسوسههای شیطان دارد که به سه چیز فرمان میدهد: یک: سوء به معنای بدی. دو: فحشا. سه: افترا به خدا و دین. | ||
== متن آیه == | == متن آیه == | ||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
== مراد از ان تَقُولُوا عَلَی اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ == | == مراد از ان تَقُولُوا عَلَی اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ == | ||
یکی از وسوسههای شیطان این است که انسان را وا میدارد تا چیزی به خدا نسبت دهد که نمیداند. مفسران مصادیق متعددی برای افترا به خدا گفتهاند: | |||
۱. حرام دانستن برخی از غذاهای حلال: ممکن است اشاره به تحریم پارهای از غذاهای حلال باشد، که اعراب در جاهلیت به خدا نسبت میدادند، حتی به گفته بعضی از مفسران بزرگ، رسوبات این طرز تفکر در میان جمعی از تازه مسلمانان باقی مانده بود.<ref>تفسیر المیزان جلد ۱ صفحه ۴۲۵. و رک: تفسیر اثنا عشری، ج۱، ص: ۳۱۳. رک: تفسیر آسان، ج۱، ص: ۳۶۲</ref> | ۱. حرام دانستن برخی از غذاهای حلال: ممکن است اشاره به تحریم پارهای از غذاهای حلال باشد، که اعراب در جاهلیت به خدا نسبت میدادند، حتی به گفته بعضی از مفسران بزرگ، رسوبات این طرز تفکر در میان جمعی از تازه مسلمانان باقی مانده بود.<ref>تفسیر المیزان جلد ۱ صفحه ۴۲۵. و رک: تفسیر اثنا عشری، ج۱، ص: ۳۱۳. رک: تفسیر آسان، ج۱، ص: ۳۶۲</ref> | ||
مرحوم طبرسی مینویسد: «منظور این است که شیطان شما را وادار میکند که بدون اطلاع داشتن از حرمت و حلّیت چیزی آن را حلال یا حرام بشمارید.»<ref>ترجمه جوامع الجامع، ج۱، ص: ۲۲۰</ref> | مرحوم طبرسی مینویسد: «منظور این است که شیطان شما را وادار میکند که بدون اطلاع داشتن از حرمت و حلّیت چیزی آن را حلال یا حرام بشمارید.»<ref>ترجمه جوامع الجامع، ج۱، ص: ۲۲۰</ref> | ||
۲. | ۲. بدعت: نسبت دادن چیزی به خدا که از طریق عقل و شرع ثابت نشده باشد افتراء و کذب بر خداست. بدعت به معنی زیاد کردن چیزی در دین است که از دین نباشد. و مبدع از نظر شرایع الهی کافر و مستوجب آتش است و آیات و اخبار در مذمت و نکوهش و عقوبت اهل بدعت بسیار وارد شده است.<ref>أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص: ۲۹۱ و رک: البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ص: ۲۶</ref> | ||
۳. نسبت دادن مطالبی باطل به خداوند: انتساب مطالب و قوانینی از بایدها و نبایدها به خداوند. مطالبی وضع میشود و آن را جزو اعتقادات میپندارند در حالی این قانون تصویب کردنها از روی ناآگاهی است و اگر خدا را قبول داشتند چنین نمیکردند.<ref>تبیین القرآن، ص: ۳۷</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
۱. تفسیر خسروی، ج۱، ص: ۲۱۵ | ۱. تفسیر خسروی، ج۱، ص: ۲۱۵ |