حدیث پانزده عذاب سبک‌شمار نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi}} {{شروع متن}} {{سوال}} سؤال: روايتي وجود دارد مبني بر ا...» ایجاد کرد)
 
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
سؤال: روايتي وجود دارد مبني بر اينكه رسول خدا به حضرت فاطمه فرمود: «خداوند كساني را كه نماز خود را سبك مي‌شمارند، به پانزده خصلت مبتلا مي كند: شش خصلت در دنيا، سه خصلت هنگام مرگش، سه خصلت در گورش و سه خصلت در قيامت هنگامي كه از گورش بيرون مي آيد و جود دارد»؛ آیا این روایت معتبر است؟
آیا روایتی که بر اساس آن، خداوند سبک‌شمار نماز را به پانزده عذاب مبتلا می‌کند، از نظر سند معتبر است؟{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}'''عذاب سبک‌شمارِ نماز با پانزده مصیبت''' مضمون روایتی در کتاب [[فلاح السائل (کتاب)|فلاح السائل]] نوشته [[ابن طاووس]] است و از نظر سندی [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. دلیل ضعف سند این است که ابن طاووس سلسه‌سند روایت را حذف کرده است.
{{پاسخ}}


==متن روایت==
بر اساس این روایت، فردی که [[نماز]] را [[سبک شمردن نماز|سبک شمرده]] به شش مصیبت در دنیا، سه مصیبت در هنگام مرگ، سه مصیبت در [[قبر]] و سه مصیبت هنگام بیرون آمدن از قبر در [[قیامت]]، دچار می‌شود.
سید بن طاووس در کتاب فلاح السائل می‌نویسد: با حذف سند از سرور زنان، فاطمه، دختر سرور پيامبران روایت می‌کنم که از پدر بزرگوارش حضرت محمّد پرسيد: اى پدر جان! سزاى مردان و زنانى كه نماز را سبك بشمارند، چيست؟ فرمود: اى فاطمه! هر كس چه مرد باشد و چه زن، نمازش را سبك بشمارد، خداوند او را به پانزده‏ مصيبت گرفتار مى‏نمايد: شش‏ چيز در سراى دنيا و سه‏ چيز هنگام مرگ و سه چيز در قبرش و سه چيز در قيامت هنگام بيرون آمدن از قبر.


مصيبت‌هايى كه در دار دنيا بدان مبتلا مى‏گردد عبارتند از:
== ترجمه حدیث ==
[[حضرت فاطمه(س)]] از پدرش [[رسول خدا(ص)]] پرسید: «پدر جان، سزای مردان و زنانی که نماز را سبک بشمارند، چیست؟» او پاسخ داد: «فاطمه، هر کس چه مرد باشد و چه زن، نمازش را سبک بشمارد، خداوند او را به پانزده مصیبت گرفتار می‌کند: شش چیز در دنیا، سه چیز هنگام مرگ، سه چیز در قبرش و سه چیز در قیامت هنگام بیرون آمدن از قبر.


۱- خداوند، خير و بركت را از عمر او برمى‏دارد.
{{ستون-شروع|۲}}
* '''مصیبت‌هایی دنیایی''':


۲- خداوند، خير و بركت را از روزى‏اش برمى‏دارد.
# خداوند، خیر و برکت را از عمر او برمی‌دارد.
# خداوند، خیر و برکت را از روزی‌اش برمی‌دارد.
# خداوند نشانه صالحان را از چهره او محو می‌کند.
# در برابر اعمالی که انجام داده پاداش داده نمی‌شود.
# دعای او به سوی آسمان بالا نمی‌رود و مستجاب نمی‌گردد.
# هیچ بهره‌ای در دعای بندگان شایسته خدا نداشته و مشمول دعای آنان نخواهد بود.


۳- خداوند نشانه صالحان را از چهره او محو مى‏فرمايد.
* '''مصیبت‌های هنگام مرگ''':


۴- در برابر اعمالى كه انجام داده پاداش داده نمى‏شود.
# با حالت خواری و زبونی جان می‌دهد.
# گرسنه می‌میرد.
# تشنه جان می‌دهد، به گونه‌ای که اگر آب تمام رودخانه‌های دنیا را به او بدهند، سیراب نگشته و تشنگی‌اش برطرف نخواهد شد.


۵- دعاى او به سوى آسمان بالا نمى‏رود و مستجاب نمى‏گردد.
* '''مصیبت‌هایی درون قبر''':


۶- هيچ بهره‏اى در دعاى بندگان شايسته خدا نداشته و مشمول دعاى آنان نخواهد بود.
# خداوند فرشته‌ای را تعیین می‌کند، تا او را در قبر نگران و پریشان کرده و از جایش برکند.
# خداوند قبر را بر او تنگ می‌کند.
# قبرش تاریک می‌شود.


و مصیبت‌هایی كه هنگام مرگ به او مى‏رسد بدين ترتيب است:
* '''مصیبت‌های هنگام بیرون آمدن از قبر''':


۱- با حالت خوارى و زبونى جان مى‏دهد.
# خداوند فرشته‌ای را تعیین می‌کند، تا جلوی دید مردم، او را به رو بر زمین بکشد.
# سخت از او حساب می‌کشند.
#خداوند هرگز نظر رحمت به او نکرده و از بدی‌ها پاکیزه‌اش نمی‌کند، و برای او عذاب دردناکی خواهد بود.<ref name=":0">ابن طاووس، علی، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، فصل اول، ص۲۲.</ref>
{{پایان}}


۲- گرسنه مى‏ميرد.
== ضعف سند ==
حدیث پانزده عذابِ سبک‌شمار نماز، توسط [[سید ابن طاووس]] در کتاب [[فلاح السائل (کتاب)|فلاح السائل]] ذکر شده است. ابن طاووس سند روایت را حذف کرده و بدون سند ذکر کرده است؛<ref name=":0" /> بنابراین از نظر سند قابل استناد نیست. این روایت را [[علامه مجلسی]]،<ref>علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۸۰، ص۲۱،  باب ۶، روایت ۳۹.</ref> ؛ [[عبد الله بحرانی اصفهانی]]<ref>بحرانی، عبدالله، عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال، ج۱۱، ص۹۱۱، باب ۸۳، روایت ۱۷۱.</ref> و [[محدث نوری]]<ref>محدث نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۳، ص۲۳ باب۶، روایت ۲۹۲۲.</ref> از فلاح السائل نقل کرده‌اند.


۳- تشنه جان مى‏سپارد، به گونه‏اى كه اگر آب تمام رودخانه‏هاى دنيا را به او بدهند، سيراب نگشته و تشنگى‏اش برطرف نخواهد شد.
== منابع ==
 
{{پانویس|۲}}
و مصيبت‌هايى كه در قبرش بدان گرفتار مى‏گردد بدين قرار مى‏باشد:
{{شاخه
 
| شاخه اصلی = حدیث
۱- خداوند فرشته‏اى را بر او مى‏گمارد تا او را در قبر نگران و پريشان نموده و از جايش بركند.
| شاخه فرعی۱ = منبع‌شناسی
 
| شاخه فرعی۲ = علم رجال
۲- خداوند گور را بر او تنگ مى‏گرداند.
| شاخه فرعی۳ =
 
}}
۳- قبرش تاريك مى‏شود.
{{تکمیل مقاله
 
| شناسه =شد
و مصائبى كه در روز قيامت، هنگام بيرون آمدن از قبر، بدان مبتلا مى‏شود، عبارت است از:
| تیترها =شد
 
| ویرایش =شد
۱- خداوند فرشته‏اى را بر او مى‏گمارد تا در حالى كه مردم به او مى‏نگرند، او را به رو بر زمين بكشد.
| لینک‌دهی =شد
 
| ناوبری =
۲- سخت از او حساب مى‏كشند.
| نمایه =
 
| تغییر مسیر =شد
۳- خداوند هرگز نظر رحمت به او ننموده و از بدي‌ها پاكيزه‏اش نمى‏گرداند، و براى او عذاب دردناكى خواهد بود.<ref>ابن طاووس، على، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان كتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، فصل اول، ص۲۲.</ref>
| ارجاعات =
 
| بازبینی نویسنده =
==بررسی سند==
| بازبینی =
علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار جلد ۸۰ صفحه ۲۱ باب ۶ روایت ۳۹؛ عبد الله بحرانی اصفهانی در کتاب عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال جلد ۱۱ صفحه ۹۱۱ باب ۸۳ روایت ۱۷۱ و محدث نوری در کتاب مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل جلد ۳ صفحه ۲۳ باب۶ روایت ۲۹۲۲ همین روایت را از فلاح السائل نقل کرده‌اند.
| تکمیل =
 
| اولویت =ج
بنابراین، روایت از نظر سند قابل استناد نمی‌باشد زیا ابن طاووس سند آن را حذف کرده و نمی‌توان در این باره نظر داد.
| کیفیت =ج
}}
{{پایان متن}}
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش