automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
حدیث غبطه آدم به جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، توسط [[شیخ صدوق]] در کتاب [[عیون اخبار الرضا(ع)]] ذکر شده است. در اعتبار سند این روایت اختلافنظر است. بر اساس برخی مبانیِ [[علم رجال|رجالی]]، سند آن [[حدیث صحیح|صحیح]] و بر اساس برخی مبانی دیگر [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. | حدیث غبطه آدم به جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، توسط [[شیخ صدوق]] در کتاب [[عیون اخبار الرضا(ع)]] ذکر شده است. در اعتبار سند این روایت اختلافنظر است. بر اساس برخی مبانیِ [[علم رجال|رجالی]]، سند آن [[حدیث صحیح|صحیح]] و بر اساس برخی مبانی دیگر [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است. | ||
در این حدیث، علت اخراج آدم و حوا از بهشت حسادت ورزیدن آنها به جایگاه | در این حدیث، علت اخراج [[حضرت آدم(ع)|آدم]] و [[حوا]] از [[بهشت]] حسادت ورزیدن آنها به جایگاه [[پیامبر(ص)|پیامبر]]، [[امام علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه(س)]]، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] دانسته شده است. | ||
به گفته علامه مجلسی، حسادت در این روایت به معنای درخواست رسیدن به جایگاه پیامبر و اهل بیت(ع) است؛ در حالی که خدا آدم را از این درخواست نهی کرده بود. آدم تسلیم امر خدا نشده و مرتکب [[ترک اولی]] شد. وی حسادت را به غبطه خوردن آدم نسبت به چیزی که سزاوار آن نبوده نیز معنا کرده است. | |||
==حدیث ذکر شده در عیون اخبار الرضا== | ==حدیث ذکر شده در عیون اخبار الرضا== |