حدیث غبطه آدم(ع) به جایگاه پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
حدیث غبطه آدم به جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، توسط [[شیخ صدوق]] در کتاب [[عیون اخبار الرضا(ع)]] ذکر شده است. در اعتبار سند این روایت اختلاف‌نظر است. بر اساس برخی مبانیِ [[علم رجال|رجالی]]، سند آن [[حدیث صحیح|صحیح]] و بر اساس برخی مبانی دیگر [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است.   
حدیث غبطه آدم به جایگاه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)، توسط [[شیخ صدوق]] در کتاب [[عیون اخبار الرضا(ع)]] ذکر شده است. در اعتبار سند این روایت اختلاف‌نظر است. بر اساس برخی مبانیِ [[علم رجال|رجالی]]، سند آن [[حدیث صحیح|صحیح]] و بر اساس برخی مبانی دیگر [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است.   


در این حدیث، علت اخراج آدم و حوا از بهشت حسادت ورزیدن آنها به جایگاه پیامبر، امام علی(ع)، حضرت فاطمه(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) دانسته شده است.  
در این حدیث، علت اخراج [[حضرت آدم(ع)|آدم]] و [[حوا]] از [[بهشت]] حسادت ورزیدن آنها به جایگاه [[پیامبر(ص)|پیامبر]]، [[امام علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه(س)]]، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] دانسته شده است. 
 
به گفته علامه مجلسی، حسادت در این روایت به معنای درخواست رسیدن به جایگاه پیامبر و اهل بیت(ع) است؛ در حالی که خدا آدم را از این درخواست نهی کرده بود. آدم تسلیم امر خدا نشده و مرتکب [[ترک اولی]] شد. وی حسادت را به غبطه خوردن آدم نسبت به چیزی که سزاوار آن نبوده نیز معنا کرده است.  


==حدیث ذکر شده در عیون اخبار الرضا==
==حدیث ذکر شده در عیون اخبار الرضا==
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش