حدیث شستن کودکان از چربی غذایی که خورده‌اند: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۲: خط ۲۲:
بررسی راویان سلسله سند بر اساس کتاب‌های رجالی شیعه چنین است:
بررسی راویان سلسله سند بر اساس کتاب‌های رجالی شیعه چنین است:


* محمد بن عیسی بن عبید، که نجاشی رجال‌شناس شیعه، او را ثقه و مورد اطمینان دانسته<ref>رجال النجاشی، ص۳۳۳.</ref> و شیخ طوسی دیگر رجال‌شناس شیعه او را ضعیف دانسته است.<ref>فهرست شیخ طوسی، ص۴۰۲؛ رجال طوسی، ص۳۹۱؛ رجال ابن داوود، ص۵۰۸.</ref>
*محمد بن عیسی بن عبید، که نجاشی رجال‌شناس شیعه، او را ثقه و مورد اطمینان دانسته<ref>رجال النجاشی، ص۳۳۳.</ref> و شیخ طوسی دیگر رجال‌شناس شیعه او را ضعیف دانسته است.<ref>فهرست شیخ طوسی، ص۴۰۲؛ رجال طوسی، ص۳۹۱؛ رجال ابن داوود، ص۵۰۸.</ref>


* قاسم بن یحیی، که او را ضعیف دانسته‌اند.<ref>رجال ابن غضائری، ج۱، ص۸۷؛ رجال ابن داوود، ص۴۵۹؛ خلاصة الاقوال، ص۲۴۸.</ref>
*قاسم بن یحیی، که او را ضعیف دانسته‌اند.<ref>رجال ابن غضائری، ج۱، ص۸۷؛ رجال ابن داوود، ص۴۵۹؛ خلاصة الاقوال، ص۲۴۸.</ref>


* حسن بن راشد، که برخی از رجال‌شناسان او را ثقه<ref>رجال الطوسی، ص۳۷۵؛ رجال ابن داوود، ص۱۰۶؛ خلاصه الاقول، ص۴۰.</ref> و برخی دیگر ضعیف دانسته‌اند.<ref>رجال ابن غضائری، ص۴۹.</ref>
*حسن بن راشد، که برخی از رجال‌شناسان او را ثقه<ref>رجال الطوسی، ص۳۷۵؛ رجال ابن داوود، ص۱۰۶؛ خلاصه الاقول، ص۴۰.</ref> و برخی دیگر ضعیف دانسته‌اند.<ref>رجال ابن غضائری، ص۴۹.</ref>


با توجه به ضعیف بودن قاسم بن یحیی و اختلاف نظر درباره محمد بن عیسی و حسن بن راشد، سند اول روایت [[حدیث صحیح|صحیح]] و معتبر نیست.
با توجه به ضعیف بودن قاسم بن یحیی و اختلاف نظر درباره محمد بن عیسی و حسن بن راشد، سند اول روایت [[حدیث صحیح|صحیح]] و معتبر نیست.


===بررسی سند دوم===
===بررسی سند دوم===
شیخ صدوق این روایت را با سند دوم از امام رضا از پدرانش از رسول خدا (صلی الله علیه و آله سلم) در عیون اخبار الرضا نیز آورده است.<ref>ابن بابویه، محمد، عیون أخبار الرضا، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ق، ج‏۲، ص۶۹، حدیث ۳۲۰.</ref>
شیخ صدوق این روایت را در کتاب عیون اخبار الرضا(ع)، از ابوبکر محمد بن احمد بن حسین بن یوسف بن زُرَیْق بغدادی، علی بن محمد بن عُیَیْنَه، از دارِم بن قَبیصَة بن نَهْشَل بن مَجُمَع نَهْشَلی صَغانی، از امام رضا(ع)، از پدرانش، از پیامبر(ص) روایت کرده است.<ref>ابن بابویه، محمد، عیون أخبار الرضا، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ق، ج‏۲، ص۶۹، حدیث ۳۲۰.</ref>


* محمد بن احمد بن حسین بن یوسف بن زریق بغدادی، که مجهول و ناشناخته است.<ref>رک: نرم‌افزار درایه النور.</ref>
*محمد بن احمد بن حسین بن یوسف بن زُرَیْق بغدادی، که مجهول و ناشناخته است.<ref>رک: نرم‌افزار درایه النور.</ref>
* علی بن محمد بن عنبسه، که ثقه و مورد اطمینان بودن او ثابت نشده است.<ref>رک: نرم‌افزار درایه النور.</ref>
*علی بن محمد بن عنبسه، که ثقه و مورد اطمینان بودن او ثابت نشده است.<ref>رک: نرم‌افزار درایه النور.</ref>
* دارم بن قبیصه، که به گفته ابن غضائری رجال‌شناس شیعه، به حدیثش اعتماد نمی‌شود؛<ref>رک: رجال ابن غضائری، ص۵۸.</ref> ابن داوود دیگر رجال‌شناس شیعه نیز او را در یک جا مهمل و در جای دیگر حدیثش را غیرقابل اعتماد دانسته است.<ref>رک: رجال ابن داوود، ص۱۴۷ و ص۴۵۴.</ref>
*دارم بن قبیصه، که به گفته ابن غضائری رجال‌شناس شیعه، به حدیثش اعتماد نمی‌شود؛<ref>رک: رجال ابن غضائری، ص۵۸.</ref> ابن داوود دیگر رجال‌شناس شیعه نیز او را در یک جا مهمل و در جای دیگر حدیثش را غیرقابل اعتماد دانسته است.<ref>رک: رجال ابن داوود، ص۱۴۷ و ص۴۵۴.</ref>


با توجه به ضعیف بودن دارم بن قبیصه و مجهول بودن و ثابت نشدن وثاقت دیگر راویان، سند دوم این روایت نیز صحیح و معتبر نیست.
با توجه به ضعیف بودن دارم بن قبیصه و مجهول بودن و ثابت نشدن وثاقت دیگر راویان، سند دوم این روایت نیز [[حدیث صحیح|صحیح]] و معتبر نیست.


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش