گره‌گشایی علم و بی‌نیازی از دین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی پاسخ
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱۸: خط ۱۸:
    }}
    }}
    {{تکمیل مقاله
    {{تکمیل مقاله
      | شناسه =
      | شناسه =-
      | تیترها =
      | تیترها =-
      | ویرایش =
      | ویرایش =شد
      | لینک‌دهی =
      | لینک‌دهی =
      | ناوبری =
      | ناوبری =
    خط ۲۸: خط ۲۸:
      | بازبینی =
      | بازبینی =
      | تکمیل =
      | تکمیل =
      | اولویت =
      | اولویت =ج
      | کیفیت =
      | کیفیت =ج
    }}
    }}
    {{پایان متن}}
    {{پایان متن}}

    نسخهٔ ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۰

    سؤال
    با آمدن ویروس کرونا این پرسش مطرح می‌شود که اگر با رعایت بهداشت و دارو به درمان می‌رسیم چه نیازی به توصیه‌های معنوی دین وجود دارد؟ وقتی علم گره‌گشایی می‌کند، به دین چه نیازی است؟!

    دین و علم در زندگی انسان، نقش و رسالت خاص به خود را دارند. علم پزشکی به زمینه‌ها و عوامل مادی بیماری می‌پردازد و برای آن درمانی متناسب با یافته‌های خود ارائه می‌کند. دین نیز علاوه بر تأیید علم پزشکی و ارائه برخی توصیه‌های پیشگیرانه بهداشتی و طبی، به عوامل معنوی و فرامادی بیماری‌ها اهتمام دارد. از نگاه کسانی که به فراتر از ماده اعتقاد دارند، بهره‌جستن از علم، لازم است، ولی کافی نیست.

    براساس اعتقادات ما، دین در ضمن دعا و توسل و … بر بهبود بیماران تأثیر مستقیم و بی‌واسطه هم دارد. جهان تنها در ماده و مادیات منحصر نیست. جهان هستی، وسیع‌تر و عمیق‌تر از جهان مادی و محسوس ما است. شناخت حقایق جهان و هماهنگ شدن با آن نیز مسئله مهمی است که در رفاه و آسایش دنیایی و سعادت ابدی ما تأثیر قطعی دارد.

    با آمدن ویروس کرونا، نه تنها دین به حاشیه رانده نشد، بلکه دین با توجه به توصیه‌هایی که در زمینه‌های پزشکی و بهداشتی دارد، موجب تشویق مردم در این زمینه شد. مسائل و توصیه‌های دینی با توجه به پشتوانه‌های الهی‌ای که دارند، در کنار توصیه‌های پزشکی و بهداشتی، اگر تأثیرگذارتر و راهبردی‌تر نباشند، ضعیف‌تر از آن نخواهند بود، بنابراین علم و دین در کنار هم گره‌گشایی می‌کنند و به هر دو نیازمندیم.

    منابع